به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ دقت در سیره زندگی اهل بیت علیهم السلام و تأسی به شیوه رفتاری و سبک زندگی آن بزرگواران همواره می تواند ما را در رسیدن به الگوی مطلوب و اتخاذ روش صحیح زندگی و رسیدن به حیات آرمانی رهنمون سازد.
امام رضا علیه السلام توجه به لباس خوب را نوعی احترام به دیگران دانسته و می فرمایند: لباس مظهر خارجی انسان است نمی‌توان نسبت به آن بی‌توجه بود. حرمت مومن ایجاب می‌کند که انسان در ملاقات با او، شئون خود و وی را رعایت کند و مقید باشد که پاکیزه و خوش لباس باشد.(1)
در مورد طرز لباس پوشیدن امام رضا (ع) روایات متعددی وجود دارد. از جمله محمد بن عباد، از یاران و معاصران امام رضا علیه السلام می‌گوید: پوشش ابوالحسن علیه السلام در طول تابستان همواره یک بوریا بود. ایشان در طول زمستان با همه عظمت و وقاری که داشتند پوششی ساده داشتند و به دور از هر گونه علامت‌گذاری و یا این که رنگ مخصوصی داشته باشد همیشه لباس زبر به تن می‌کردند مگر آن که می‌خواستند پیش مردم و به دیدن آنها بروند که در آن وقت بهترین لباس خود را می‌پوشیدند.(2)
اسلام دستور داده است که مومنان با سیمایی جذاب و آراسته در جامعه ظاهر شوند و شکوه ظاهری خود را حفظ کنند و ضمن رعایت موازین شرعی و عرفی و نیز رعایت حد اعتدال لباس زیبا به تن کنند.
امام رضا علیه السلام فرمود: بپوش، و زیبا بپوش. زیرا جدم علی بن الحسین علیه السلام روپوش (عبای خز که قیمت آن پانصد درهم بود، می پوشید) هم چنین ردای پنجاه دیناری داشت که زمستان را در آن می گذرانید و چون زمستان تمام می شد آن را می فروخت و پولش را به بینوایان می داد. (3)
در روایتی جالب امام رضا (ع) در جواب این پرسش که چرا لباس های فاخر و گران بها می پوشید، در حالی که اجداد و نیاکان شما، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امام علی علیه السلام چنین لباس هایی نمی پوشیدند؟، فرمود: زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فقر عمومی بود و پوشش مناسب آن زمان همان بود که جد ما می پوشید. ولی زمان ما رو به توسعه و گسترش است و اگر بخواهیم مانند نیاکان خود بپوشیم در نظر دیگران خوار می شویم و به ما اهانت می کنند.(4)
در هر صورت نگاه امام رضا (ع) به مسئله لباس پوشیدن را باید نگاهی جامع و اعتدال آمیز دانست. آنجا که مربوط به خودشان بود نهایت ساده زیستی را رعایت می کردند و آنجا که بحث احترام به دیگران مطرح بود شئونات عرفی جامعه را رعایت می کردند. از این رو در روایات داریم که امام (ع) آنگاه که در اجتماع حاضر می شد لباس معمولی و گران قیمت می پوشید و از زیر لباس و در خلوت لباس خشن و ارزان قیمت می پوشید.
امام رضا علیه السلام در عملی اخلاقی و معنوی نهایت توجه به پاکی لباس را اعمال می کردند و هرگاه لباس نو تهیه می نمودند، ابتدا بر ظرف آبی هر یک از سوره های توحید، قدر و کافرون را ده بار می خواندند و آب را بر لباس می پاشیدند و سپس آن را می پوشیدند و در حکمت این کار فرموده اند: این عمل باعث پاکی زندگی می شود.(5)
پانوشتها: 1. ر.ک باقر شریف، قرشی، پژوهشی دقیق در زندگی علی بن موسی الرضا،ص 59-60. 2. علی بن عیسی الاربلی، کشف الغمه، ج 3، ص 157. 3. فروع کافی جلد 6 صفحه ی 451؛ مسند الامام الرضا علیه السلام جلد 2 صفحه ی 360 4. وسایل الشیعه کتاب صلوة ابواب ملابس باب 8 5. وسائل الشیعه حر عاملی ،ج3
.................پایان پیام/ 218