به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ پایگاه خبری "دیپلماتیک کوریر" در مقاله ای به تشریح وضعیت فعلی افغانستان و پیامد حضور نیروهای خارجی در این كشور پرداخته است.
در این مقاله آمده است: اكنون افغانستان روزگار ناخوشی را تجربه می كند،از یك طرف طالبان مجددا احیا گردیده است و از طرف دیگر حضور نیروهای خارجی و پیامدهای اجتماعی ناگوار آن،برای افغان ها بسیار گران تمام شده است.
از زمان سقوط طالبان در نوامبر 2001، افغانستان به واقع روزگار خوشی به خود ندیده است.
در تاریخ 4 آوریل 2013، وال استریت ژورنال در گزارشی نتایج نظرسنجی "دفتر سازمان ملل متحد در امور مواد مخدر و جرایم" را،منتشر ساخت. بر اساس این نظرسنجی، شهروندان افغانی در سال 2012 حدود 3.9 میلیارد دلار یعنی دو برابر میزان درآمد مالیاتی کشور افغانستان، رشوه پرداخت كرده اند.
فساد، بی قانونی مطلق، و حضور نیروهای خارجی افغانستان را در آستانه یك فاجعه قرار داده است.
امنیت ضعیف و اجرای برنامه های بازسازی اقتصادی و نهادی کشور، اکثریت جمعیت افغانستان را در فقر مطلق فرو برده است.
هم اكنون صنعت نساجی افغانستان دوره ركود خود را تجربه می كند و سالیانه میلیون ها متر پارچه به این كشور وارد می شود.
افغانستان میلیون ها تن منابع سنگ آهك دارد،این در حالیست كه كارخانه های سیمان این كشور یا بسته شده اند و یا با كمترین ظرفیت معمول خود كار می كنند،به همین خاطر 95 درصد از مصرف داخلی خود را از طریق واردات جبران می كنند.
کشاورزی-مهم ترین بخش اقتصادی کشور افغانستان، که زندگی 80 درصد از افغانها به این بخش وابسته می باشد،كاملا نادیده گرفته شده است.
محصول پنبه در افغانستان، یکی از كالاهای صادراتی با ارزش این كشور،در حال حاضر بیش از 15 درصد (نسبت به سال گذشته) کاهش یافته است. برخی كالاهای اساسی مانند شیر، پنیر، تخم مرغ، و مرغ از کشورهای همسایه تامین می گردد.
این در حالیست که،تولید تریاک در این كشور در نوع خود بی نظیر بوده است. در سال 2001، افغانستان حدود 200 تن تریاک تولید كرد. امروزه، این رقم به بیش از 8 هزار تن رسیده است.
افغانستان هم اكنون شرایط دوره ورود نیروهای نظامی آمریكا (2001) را دارد و تغییری در وضع این كشور ایجاد نشده چه بسا شرایط بدتر نیز شده است.
سه میلیون کودک از سوء تغذیه رنج می برند.
با خروج اکثر نیروهای خارجی از افغانستان تا پایان سال 2014، میلیونرهای این کشور نیز بسیاری از پول های خود را به خارج از کشور منتقل می كنند. تنها در سال 2012، بیش از چهار میلیارد دلار، یک چهارم تولید ناخالص ملی افغانستان، به خارج از کشور منتقل شده است.
بر خلاف استقبال گرم مردم افغانستان از نیروهای بین المللی در سال 2001، اكنون بسیاری از افغانها نیروهای خارجی را مهاجم می دانند.
بدون شك ائتلاف نیروهای خارجی به رهبری ایالات متحده در این امر بی تقصیر نبوده اند. آمریكا و همدستانش در برابر فساد موضع گیری می كنند،اما در عمل به رواج آن كمك كرده اند. رشد فوق العاده کشت خشخاش و تجارت تریاک در كنار نظارت 100 هزار نیروی خارجی غیر عادی است.
هر گونه اشتباهی كه ایالات متحده و متحدان آن مرتكب شده اند،تاثیر خود را بر افغانستان گذاشته و راهی برای بازگشتن به شرایط پیش از حضور نیروهای خارجی وجود ندارد. با این حال،تكرار اشتباهی دیگر می تواند افغانستان را در آستانه فاجعه ای به مراتب هولناك تر سوق دهد.
اكنون افغانستان در بدترین شرایط امنیتی و اقتصادی خود بسر می برد و حضور نیروهای خارجی و طرفداری مخفیانه غرب از تروریسم باری اضافی بر دوش افغانستان گذاشته است.
در نهایت و شاید از همه مهمتر اینكه، غرب و امپریالیسم در مسیر ضربه زدن به اقتصاد تضعیف شده افغانستان حركت نكنند و در مقابل ترویج كشت مواد مخدر و ترویج مافیا و تروریسم، زیر بناهای اقتصادی افغانستان را درست كنند، فقط در این صورت مردم افغانستان به آینده امیدوار خواهند بود.
................پایان پیام/ 218