به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ این روزها شاهد هستیم که آتش شرارت رجب طیب اردوغان در سوریه دامن خودش را می‌گیرد.طمع نخست‌وزیر دیکتاتورمآب ترکیه برای کسب قدرت و منصب چشم او را روی ظلمی که بر مردم خود و کشور سوریه روا می‌دارد بسته است. اگرچه وی مدعی است از سوری‌ها حمایت می‌کند اما نیت حقیقی او دیگر بر کسی پوشیده نیست.
دولت تحت رهبری اردوغان یکی از بزرگ‌ترین موافقان عملیات تغییر رژیم در سوریه است؛ طرحی که تحت رهبری غرب، حمایت مالی برخی کشورهای عربی و همکاری مستقیم اسرائیل قرار دارد. از آغاز درگیری‌های خونین در سوریه مقامات ترکیه هر آنچه در توانشان بود را برای حمایت از این عملیات تروریستی به کار بستند. ترکیه در تعلیم تروریست‌های در حال نبرد با دولت سوریه، حمایت از این افراد و انتقال تسلیحات برای آنان نقشی اساسی ایفا کرده است. افزون بر این، آنکارا چندین نشست را که در حمایت از گروه موسوم به مخالفان سوریه برگزار شده، میزبانی کرده است. اکنون این مردم ترکیه هستند که با دست داشتن دولت کشورشان در این بی‌رحمی‌های خونین مخالفت می‌کنند.
برپایه نظرسنجی‌ها «نزدیک به 80ـ70 درصد از پاسخ‌دهندگان براین باورند که سیاست‌های حزب عدالت و توسعه در قبال سوریه نادرست است.» سیاست اردوغان در قبال سوریه اکنون به بدترین وجه ممکن دامن خودش را گرفته است. امروز به نظر می‌رسد وی به درون همان قبری افتاده است که روزی برای اسد کنده بود. اردوغان آرزوی بدل شدن به قدرتمندترین رهبر خاورمیانه را در سر می‌پروراند اما با توجه به شرایط موجود به نظر می‌رسد رویای او بر باد رفته است. آنتونی متیو جیکوب تحلیلگر مسائل مربوط به خاورمیانه از دانشگاه بمبئی هند در مقاله‌ای می‌نویسد: اردوغان به جای آنکه از سرنوشت مبارک در مصر، صالح در یمن، زین‌العابدین در تونس یا سرنوشت قذافی در لیبی عبرت بگیرد، به روزگار آنها قهقه زد و حال گرچه شاید هنوز برای پیش‌بینی سقوط اردوغان زود باشد اما با نگاهی دقیق به وقایع اخیر در خاورمیانه این سوال به ذهن خطور می‌کند که آیا میدان تقسیم به التحریری دیگر بدل خواهد شد؟
**اعتراض مردم برای چیست؟
بیش از 10 روز است که از تظاهرات ترکیه می‌گذرد و هزاران تن از مردم در شهرهایی چون استانبول، آنکارا، ازمیر، موغله و دیگر شهرها گرد هم آمده‌اند. هر روز که می‌گذرد بر شمار معترضان ترک افزوده می‌شود و میدان تقسیم در استانبول نیز به مرکز این اعتراض‌ها بدل شده است. چیزی که در ابتدا به شکل یک تحصن مسالمت‌آمیز آغاز شد، اکنون به واسطه دخالت پلیس برای متفرق کردن معترضان تحت دستور مستقیم دولت، به خشونت انجامیده است. ناظران سازمان عفو بین‌الملل استفاده از آب پرفشار و گاز اشک‌آور بر ضد معترضان صلح‌جو را شاهد بوده‌اند. اواخر هفته گذشته 600 هزار تن از اعضای 2 اتحادیه تجاری نیز برای حمایت از معترضان و اعتراض به سرکوب بی‌رحمانه آنان از سوی نیروهای پلیس دست به اعتصاب زدند.
شهادت معترضان، وکلا، ناظران و متخصصان امور پزشکی حاضر در صحنه و همچنین مدارک ویدئویی موجود حاکی از آن است که پلیس همچنان از تاکتیک‌های بی‌رحمانه بر ضد معترضان استفاده می‌کند. بر پایه گزارش‌ها، هزاران تن از معترضان مجروح شده‌اند و دست‌کم 3 تن نیز در این بین جان باخته‌اند. طبق بیانیه‌ای که در سوم ژوئن سال 2013 از سوی سازمان عفو بین‌الملل منتشر شد «انجمن پزشکی ترکیه اعلام کرده است در طول 2 روز گذشته نزدیک به 4 هزار و 100 تن در جریان حملات پلیس به معترضان در بیمارستان بستری شده‌اند. 2 تن از این افراد بشدت زخمی شده‌اند و زندگی‌شان در معرض خطر قرار دارد و 5 نفر از آنان نیز به سبب جراحاتی که در تظاهرات برداشته‌‌اند تحت مراقبت‌های ویژه پزشکی قرار دارند».
**2خانواده اردوغان پشت پرده تخریب پارک غزی
در ابتدا حرکت اعتراضی میدان تقسیم استانبول اقدامی بود در جهت حفظ آخرین فضای سبز عمومی استانبول، اما اصل قضیه از این مفصل‌تر است. تخریب این پارک راه را برای ساخت مرکز خرید «مگا» و قدیر توپباش از حزب عدالت و توسعه هموار می‌کند، وی شهردار استانبول است و به سبب مالکیت یک فروشگاه زنجیره‌ای نقش مهمی در این مرکز خرید ایفا می‌کند. افزون بر این، گفته می‌شود داماد رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه نیز کسی است که قرارداد ساخت این مرکز را بر عهده دارد. حزب حاکم عدالت و توسعه به دلیل دوستی با تامین‌کنندگان مالی کمپین‌های انتخاباتی‌شان و حمایت از این افراد بشدت مورد انتقاد قرار گرفته است. پیوند بین سیاستمداران و تاجران از اعتماد مردم به دولت کاسته است.
افزون بر این، اقتصاد ترکیه در 2 سال اخیر با نقصان مواجه بوده است. به گفته مجله وال استریت، «نرخ رشد اقتصادی ترکیه در سال 2012 به سبب تقاضای داخلی ضعیف و همچنین سرایت بحران بدهی اروپا به این کشور 2/2 درصد کاهش یافت». سقوط چشمگیر اقتصاد ترکیه با عواقبی همچون تورم، بیکاری و اوضاع نابسامان بازار همراه بوده است. اقتصادی که روزی به سبب رشد بالا مورد ستایش قرار می‌گرفت اکنون به لطف عوارض جانبی بحران بدهی اروپا رو به نقصان گذاشته است و بسیاری از مردم طبقه متوسط بویژه در شهرستان‌ها و روستا‌ها زیر فشار هستند.
**ترکیه، بزرگ‌ترین سرکوبگر خبرنگاران
یکی دیگر از عواملی که نارضایتی گسترده مردم را در پی داشته است، سرکوب بی‌رحمانه خبرنگاران، فعالان حقوق بشر و وکلاست. ترکیه در صدر فهرست کشورهایی قرار دارد که به سبب سرکوب بی‌رحمانه آزادی خبری و بازداشت خبرنگاران در جهان شناخته شده هستند. صدها تن از خبرنگاران ترکیه اکنون در زندان‌ها به سر می‌برند و بیش از یکهزار تن نیز به حمایت از تروریست‌ها و دیگر جرائم نامشخص متهم شده‌اند. هرگونه اقدامی که از سوی خبرنگاران انجام شود و دولت، سیاست و رسوایی‌های مربوط به آن را مورد انتقاد قرار دهد بشدت سرکوب خواهد شد. شماری از خبرنگاران ناچار به تغییر شغل خود شده‌اند و تعدادی دیگر نیز به سبب فشار وارد شده از سوی دولت اخراج شده‌اند. ارطغرل ماوی اوغلو، یکی از خبرنگاران سرشناس ترکیه گفت: «شما آزادید هرآنچه می‌خواهید بنویسید، اما باید خطر اخراج، جریمه، بازداشت یا بدتر از اینها را به جان بخرید».
................پایان پیام/ 218