به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «احمد عبده طرابیك» نویسنده و كارشناس مصری در مقاله جدیدش تحت عنوان "برداشت گفتمان دینی در مصر"، تاكید كرد كه قبل از انقلاب 25 ژانویه هیچ اثری از جریان‌های اسلامگرای تندرو در مصر نبود و تمام تلاش‌های آن جریان‌ها، در زمینه تبلیغات اسلامی در داخل مساجد محدود می‌شد.
دامنه فعالیت میدانی آنها در امور خیریه خلاصه می‌شد. ولی پس از انقلاب 25 ژانویه، آن جریان‌ها پا به عرصه گذاشته و صداهای تقریباً مشابه آنان خواستار برپایی حكومت اسلامی و اجرای تعالیم الهی و بازگشت به اصول اسلامی صحیح شدند و همه ابزارهای مشروع و نامشروع را جهت سر دادن این خواسته به كار گرفتند.
بنابراین در روند سیاسی مشاركت كرده و احزاب سیاسی تشكیل دادند. این در حالی است كه برخی از اعضای آن جریان‌ها فعالیت سیاسی را حرام می‌دانستند زیرا معتقد بودند كه با اصول اسلامی هم خوانی ندارد و اینكه دموكراسی حاصل برنامه‌های غربی‌هاست.
این نویسنده مصری با بیان اینكه بعد از ورود جریان‌های اسلامگرا به عرصه سیاست، سخنان و فتواهای بحث برانگیز برخی از رهبران آنها در صدر عناوین رسانه‌ها قرار گرفت، افزود: برخی از رسانه‌ها سعی كردند با پرداختن به افكار و اندیشه‌های آنان، متون جذابی برای جذب مخاطبان تهیه كنند. و این گونه بود كه آن رسانه‌ها به تلطیف چهره آن افكار عجیب و غریب می‌پرداختند تا اینكه تعداد آنها زیاد شده و یا اینكه این گونه نمود پیدا كردند.
طرابیك با اشاره به تلاش جریان تندرو برای كنار گذاشتن اندیشمندان میانه رو، و به حاشیه رفتن گفتمان اعتدال گرا، به فرافكنی آنها در خصوص روابط ایران و مصر و همچنین تحولات سوریه پرداخت و تاكید كرد كه مطرح كردن این نكته كه توریسم ایرانی درصدد انتشار مذهب شیعی در مصر است و یا اینكه جنگ در سوریه جنگ شیعه علیه اهل سنت است، و پرداختن به موضوع شیعه و سنی، همه این موضوعات طرح‌های برنامه ریزی شده دشمنان ماست كه متاسفانه ما نیز با ساده لوحی در این باتلاق گرفتار شده‌ایم.
این نویسنده مصری، تحولات اخیر الجیزه و كشتار چهار تن از شیعیان و جراحت هشت نفر دیگر و آتش سوزی‌ها و هتك حرمت اجساد قربانیان را تصویری از جامعه جاهلی خواند و تاكید كرد كه چنین حوادثی در هیچ عصر نهضت و بیداری - نه در اسلام و نه در هر زمان دیگری - رخ نداده است و نمی‌توان این حوادث را غیرتی و در راستای دفاع از دین خداوند بدانیم زیرا بدون تردید مخالف تعالیم شریعت اسلامی است. چه برسد به وصیایای دین مبین اسلام درباره محبت و دوستی و صلح بین مسلمانان.
طرابیك با تاكید بر ضرورت رسیدگی فراگیر حقوقی، سیاسی، اجتماعی و دینی به حادثه الجیزه مصر، تاكید كرد كه حادثه مذكور بیانگر دلایل خطرناكی است كه در حال حاضر در جامعه مصر منتشر شده است زیرا كشتن فردی كه از نظر عقیدتی، مذهبی با ما متفاوت است و یا افكار و اندیشه‌های وی با ما یكسان نباشد؛ نتیجه طبیعی روند تكفیر مخالفان است كه آن را در كنفرانس‌های مردمی و با حضور رئیس جمهوری از طریق شبكه‌های تلویزیونی مشاهده كرده ایم.
این نویسنده مصری افزود: كار به مرحله حمل سلاح و كشتن مخالفان و تكفیر جامعه به صورت علنی رسید؛ و آن را در گفتمان‌های حماسی و در میان خیل عظیمی از جمعیت و در حضور محمد مرسی رئیس جمهوری مصر مشاهده كرده‌ایم. بلكه حتی افرادی را یافتیم كه در استادیوم قاهره خواستار قتل عام شیعیان شدند.
به گفته این كارشناس مصری، طولی نكشید كه حادثه الجیزه در قلب شهر تاریخی و متمدن روی داد و افرادی این ماموریت را با كشتن چهار تن از شیعیان اجرا كردند كه با هیچ دین و مذهبی سازگار نیست بلكه در هیچ جامعه عقب مانده‌ای همانند آن روی نمی‌دهد. و نمی‌دانیم كه كدامین دین و مذهبی اجازه چنین جنایتی را داده است، جنایتی كه از احساسات انسانی و مبانی تعالیم آسمانی بسیار دور است.
طرابیك با مطرح ساختان سئوالی مبنی بر اینكه "آیا كشتن فردی كه با نظرات ما مخالف است، و یا هم دین ما نیست، از صفات كشور دینی است كه شیوخ فتنه خواستار آن هستند؟"، تصریح كرد: كشتار وحشیانه شهروندان مصری شیعه، محكومیت كشوری است كه پرچم اسلام اعتدالگرا را بر افراشته است و همچنین محكومیت جامعه‌ای است كه ادعای طهارت را دارد زیرا این حوادث با همه اصول و حقوق بشر در تناقض است.
وی با اشاره به مواضع تحریك آمیز شیخ یوسف القرضاوی علیه شیعیان، این مواضع را شایسته یك مبلغ دینی ندانست و از اینكه اختلاف در میان مسلمانان ریشه دوانده‌اند به گونه‌‌ای كه كشتن برادر مسلمان خود را واجب‌تر از كشتن صهیونیست‌های اشغالگر می‌دانند، انتقاد كرد.
این نویسنده مصری با اشاره به بیانیه‌های ریاست جمهوری و الازهر در محكومیت حادثه دردناك الجیزه، این محكومیت‌ها را به مثابه گریه بر شیر ریخته شده بر زمین برشمرد كه هیچ تاثیر در واقعیت امور ندارد و افزود: این محكومیت‌ها چه فایده‌ای دارند در حالی كه تا پیش از این پشتیبان و تایید‌كننده فراخوان‌های تندرویی و تعصب دینی بوده‌اند؟.
طرابیك در پایان نوشت: این بدین معنی نیست كه ما باید مظلوم نمایی كرده و منتظر فجایع بزرگتر باشیم بلكه برعكس معتقدیم كه جنایت الجیزه زنگ هشدار است و گام‌های بعدی بسی خطرناك‌تر هستند و اگر در راستای خاموش ساختن این فتنه گامی بر نداریم در آن صورت از این فتنه جان سالم به در نخواهیم برد و آتش آن همه را در كام خود خواهد بلعید و همه آن تحولات به سود دشمنان اسلام خواهد بود.
..............پایان پیام/ 218