به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ وبلاگ مجاهدین اسلام نوشت: فیلم یورش فرزندان شیطان به مراسم جشن میلاد امام زمان(عج) در روستای ابومسلم شهر الجیزه در 20 کیلومتری قاهره پایتخت مصر را دیدم. نمی‌دانم چرا یاد درگیری‌های 88 افتادم؛ زمانیکه از شمال خیابان ولیعصر به سمت چهارراه پارک وی در حال پیشروی بودیم به محدوده الهیه رسیدیم، درست مقابل رستورانی یک جوان بسیجی به طرز وحشیانه‌ای به شهادت رسیده بود.
چند روز قبل شیخ حسن الشحاته به طرز وحشیانه‌ای به شهادت رسید؛ چقدر شهادت‌ها شبیه به هم هستند، ویژگی مشترک همه این شهادت‌ها هدف آنهاست و شاید لحظه شهادتشان هم.
به یقین وقتی حسین غلام کبیری در خیابان سعادت آباد به طرز وحشیانه‌ای به شهادت رسید، سر در دامان مهدی فاطمه داشت به طرز مهربانانه‌ای، همانند شیخ حسن الشحاته به یقین، این است برتری مجاهدین اسلام به غیر...
شهیدی که فرصت درد کشیدن نداشت
شاید وقتی شیخ حسن الشحاته را روی زمین می‌کشیدند به آینده مصر فکر می‌کرده و شاید به اربابش حسین(ع) و شاید به مادرش زهرا (س) یا مولایش مهدی (عج) نگاه می‌کرده، می‌خواهم بگویم با این همه مشغله ذهنی در لحظه شهادت اصلاَ فرصت درد کشیدن نداشته، دردش را من و امثال من باید بکشند.
خوشا بحالت ای مجاهد ای منتظر واقعی و ای شهید انتظار؛ ای که مزد نوکریت را روز تولد اربابت گرفتی و چه خوب مزدی است، شهادت ...
از نوجوانی وقتی روضه خانم زهرا (س) را می‌شنوم با خودم می‌گم ای کاش بودم و دفاع می‌کردم از شما ای مادر خوبی‌ها و چقدر آرزوی زیبایی، ولی دور و غیرممکن.
اما حالا که می‌خواهم این مطلب را به پایان برسانم با خودم می‌گویم ای کاش بودم در مجلس میلادتان برای امام نازنینمان و از تو ای حسن شحاته، ای منتظر و مجاهد واقعی دفاع می‌کردم، و چقدر آرزوی زیبا و امکانپذیری فقط کافیست منتظر به معنای حقیقی کلمه باشیم.
اگر اینگونه شد حتماً سر به زیر، سر به راه، سر به دامانش می‌شویم و باز هم به طرز مهربانانه‌ای.
خلاصه، ای خلاصه آل الله بیا و رخصتی بده تا در رکابت بجنگیم با معاندان اعتقاداتمان.
شیعیان را می‌کشند آتش به جان‌ها می‌رسد
این خبرها محضر منجی دنیا می‌رسد
غرق صبرم تا رسد وقت نبرد و انتقام
مطمئن هستم که آخر نوبت ما می‌رسد
(شعر از حسین عابدی)
.................پایان پیام/ 218