به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ نیویورکتایمز در گزارشی به قلم «جاناتان استیونسون»، استاد مطالعات راهبردی دانشگاه نبرد دریایی آمریکا، پیشنهاد کرده است که برای تحت فشار قرار دادن دولت بشار اسد در سوریه ایالات متحده باید جنبش حزبالله لبنان را تحت فشار قرار دهد.
بنابراین گزارش، در لبنان خشم عمومی از دخالت حزبالله در سوریه رو به افزایش است و این فرصت خوبی برای واشنگتن است. آمریکا حتی در صورت لزوم باید با ایران نیز مذاکره کند تا از نفوذ خود بر حزبالله لبنان استفاده نماید.
حزبالله برگه برنده بشار اسد در نبرد سوریه است و اگر حمایت هزاران نیروی حزبالله نبود، ارتش سوریه نمیتوانست شهر استراتژیک القصیر را بازپس گیرد و حتی برای حفظ دمشق و حومه آن نیز به مشکل برمیخورد. از سوی دیگر حزبالله نیز سوریه را بهمنزله معبر سلاح مینگرد. بنابراین برای حزبالله بهتر است که سوریه توسط متحدی چون اسد اداره شود تا شورشیان سنی.
این گزارش با تاکید بر اینکه حزبالله لبنان قدرتمندترین میلیشیای غیر دولتی در جهان است، مدعی شده است که حزبالله فاقد تجهیزات یک ارتش کلاسیک بوده و از همین رو با پراکندگی نیروهایش مشکل دارد، بالاخص آنکه احتمال یک جنگ دیگر با اسرائیل در بین باشد.
نویسنده گزارش همچنین ادعا کرده است که روشن نیست که رهبران جنبش حزبالله لبنان، نبرد در سوریه را یک ضرورت بینگارند. از سوی دیگر، احتمال قدرت گرفتن گروههای شبهنظامی سنی در داخل خاک لبنان مورد توجه نویسنده گزارش قرار گرفته که حزبالله از آن و وقوع جنگ داخلی در لبنان، سخت بیزار است.
از منظر نگارنده این گزارش، حزبالله نیرویی عملگراست که به ثبات لبنان و مشروعیت سیاسی خود در این کشور اهمیت میدهد. برای اینکه حزبالله قانع شود که از حمایت از اسد دست بردارد، باید قبول کند که اسد نمیتواند در قدرت باقی بماند و همچنین حکومت جدید در سوریه علیه منافع حزبالله لبنان نیست.
به نوشته استیونسون، راه بهدست آوردن دل حزبالله لبنان از ایرن میگذرد. ایالات متحده باید ایران را بهعنوان یک شریک در مذاکرات صلح سوریه وارد کند. حسن روحانی، رئیسجمهور منتخب ایران خواستار روابط بهتر با عربستان سعودی است که از شورشیان سوریه حمایت میکند. روحانی میتواند فضا را برای یک مصالحه باز کند. دولت اوباما همچنین باید آماده پذیرش سناریوهای مختلف برای تقسیم قدرت باشد، سناریوهایی که ممکن است به علویهای طرفدار اسد نقش بدهد.
...............پایان پیام/ 218