به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «گلبدین حکمتیار» در پاسخ به سئوالات خبرگزاری صدای افغان(آوا) که در خصوص گشایش دفتر طالبان از وی پرسیده است، بیان داشت که تفاوتی بین گشایش دفتر در کابل و دوحه وجود ندارد.
رهبر حزب اسلامی افغانستان با تأکید بر ادامه مبارزه با اشغالگران در افغانستان، تصریح کرد که گشایش دفتر طالبان در قطر، یکی دیگر از اشتباهات بزرگ و تاریخی این گروه بود.
حکمتیار افزود: آغاز مذاکرات با آمریکا نه از نگاه دینی جایز است و نه از لحاظ سیاسی توجیهی قابل قبولی دارد.
متن کامل این مصاحبه به شرح ذیل است:
آوا. به عنوان اولین سئوال، چرا همانند دیگر گروه های مجاهدین با دولت کنونی همراه نشدید؟
از همراهی با حکومت دست نشانده اجانب به خدا پناه می بریم، هیچگاهی این لکه ننگ را بر دامن خود نخواهیم پذیرفت، کاش دیگران نیز این اشتباه را مرتکب نگردیده، به اشغالگران تسلیم نمی شدند و آمریکایی ها را در اشغال افغانستان کمک نمی کردند.
به شما و تمامی افغان ها معلوم است که یک تعداد این ها اصلا مجاهد نبودند بلکه با هدف ایجاد اختلاف در صفوف مجاهدین به صحنه آورده شدند، نقش شان در جهاد برابر صفر بود، درست نیست که این ها را به حساب مجاهدین گرفت و عملکردهای دیروز و امروز شان را به مجاهدین منسوب کرد، مجاهدین کسی است که برای خدا و در راه آزادی کشور خود می جنگد.
آنان که به این دولت پیوسته اند یا اصلا مجاهد نیستند و اگر قبول کنیم که در گذشته مجاهد بوده اند پس از همکاری با اشغالگران و تسلیم شدن به سلطه آنان شایسته این نام مقدس نیستند، با این کار گناه آلود گذشته شان را به هدر داده اند و آینده شان را به خطر انداخته اند.
آوا. گفته می شود حزب اسلامی در گذشته نیز با بسیاری از رژیم های سیاسی جنگیده است از جمله دولت کمونیستی، مجاهدین، طالبان و همینطور دولت فعلی، دلیل این امر چه بوده و از آن چه هدفی را دنبال می کنید؟
حزب اسلامی هیچگاهی و در برابر هیچ دولتی آغازگر جنگ نبوده، همواره به دفاع از خود وادار شده. شما و هر افغان آگاه از وضع کشور می داند که سلسله جنگ ها پس از کودتای اول کمونیست ها (در 26 تیرماه سال 1352) به رهبری سردار داوود آغاز شد.
متصل این کودتا همراهان کمونیست سردار داوود در پی تصفیه رقبای خود افتادند، حزب اسلامی مورد حمله قرار گرفت و صدها عضو آن به زندان ها کشانده شدند و عده ای به اعدام محکوم شدند، کودتای هفت ثور آتش این جنگ را شعله ورتر ساخت، تهاجم نیروهای شوروی به قیام ملی منتج شد.
پس از خروج نیروهای شوروی، مسکو و واشنگتن بر ادامه جنگ و جلوگیری از تأسیس حکومت مجاهدین توافق کردند. جنگ های بعد از سقوط حکومت دکتر نجیب نیز ادامه جنگ های قبلی بود، سوق و اداره جنگ مثل سابق در دست ژنرال های کمونیست چون نبی عظیمی، آصف دلاور و ژنرال دوستم بود، با این تفاوت که عده ای مجاهدنماها نیز به آنها پیوستند و تحت فرماندهی آنان به جنگ مجاهدین واقعی رفتند.
تدارکات این جنگ نیز مثل سابق از طریق مسکو صورت می گرفت. طالبان زمانی روی صحنه آمدند که ائتلاف، آخرین نفس هایش را می کشید، از داخل پاشیده بود و در لبه (پرتگاه) سقوط کامل قرار داشت. گروه طالبان از بدو تأسیس آن به جنگ مجاهدین حزب رفتند و از عقب بر جبهات حزب هجوم آوردند. برهان الدین ربانی از این گروه و جنگ آن با حزب حمایت می کرد و آنان را کبوتران صلح می خواند، سلاح و پول در اختیار شان می گذاشت و سنگرهای حزب را به نفع طالبان بمباران می کرد.
شما از جریان ائتلاف و همکاری میان طالبان و ائتلاف شمال در آن زمان اطلاع دارید که علیه حزب به میان آمد و سپس بر سر تقسیم اقتدار با هم درگیر شدند، جنگ شان به تمامی کشور کشانده شد و تا زمانی ادامه یافت که کشور ما مورد تهاجم نیروهای صلیبی به رهبری آمریکا قرار گرفت. اشغال کشور به دست نیروهای اجنبی هیچ بدیل و انتخابی دیگر جز مقاومت را برای ما و هر افغان آزادیخواه و مؤمن نگذاشت. حال به ما بگویید: حزب اسلامی مسئولیت آغاز کدام جنگ را به عهده دارد؟!
آوا. اگر گفته شود حزب شما در پی دست یافتن انحصاری به قدرت است و در این زمینه دیگر نیروها را نادیده می گیرد، چه پاسخی می دهید؟
ما هیچگاهی به فکر انحصار قدرت نبوده ایم و نیستیم. معتقدیم که جایگاه هر حزب و هر شخص در نظام آینده افغانستان باید توسط مردم تعیین شود. متأسفانه گروه های کوچک منطقه ای و قومی مخصوصا آنان که حامیان بیرونی دارند با این اصل موافق نیستند، سعی می ورزند از طریق سازش ها و حتی همکاری با اشغالگران جایگاه دلخواه در دولت داشته باشند، همین ها اند که اتهام وارد می کنند حزب اسلامی در پی انحصار قدرت است.
آوا. شما با طالبان هم جنگیدید، اکنون رابطه تان با این گروه چگونه است و اگر در آینده قرار بر تشکیل یک دولت فراگیر با حضور طالبان، مجاهدین شمال و دیگر جریان های سیاسی غیر جهادی باشد در آن شرکت می کنید؟
ما علیه طالبان نجنگیده ایم؛ بلکه طالبان با ما جنگیدند. اکنون هیچ رابطه ای با این گروه نداریم. سعی کردیم تمامی نیروهای مجاهد را در صف واحد جمع کنیم؛ ولی برخی از زعمای طالبان از چنین وحدتی بیم دارند.
ترجیح می دهیم که در هیچ حکومت ائتلافی شرکت نکنیم. بهتر است احزاب سیاسی تا برگزاری انتخابات انتظار بکشند، اگر قرار باشد حکومتی موقت به توافق تمامی جناح ها تأسیس شود ترجیح می دهم این حکومت غیر ائتلافی و متشکل از شخصیت های مورد اعتماد تمامی جناح ها باشد.
آوا. ضعف و قوت قانون اساسی کنونی از نظر شما چیست و دیدگاه تان درباره حقوق زنان، آزادی بیان، آزادی های مدنی و حقوق بشر چیست؟
پیشنویس قانون اساسی از سوی آمریکایی ها تهیه و به کمیسیونی سپرده شد که اعضای آن از سوی سفارت آمریکا انتخاب گردید و حقوق آن از حساب آمریکایی ها پرداخت می شد. ما ملاحظاتی زیاد بر این قانون داریم، در عوض نسخه کامل و جامع قانون اساسی سازگار با شرایط افغانستان و مبتنی بر باورها و خواسته های ملت خود را ارائه کرده ایم.
آوا. آیا در انتخابات سال 2014 شرکت می کنید؟
حزب اسلامی افغانستان نه تمایلی به شرکت در انتخابات آمریکایی، زیر چتر هواپیماهای جنگی ناتو؛ دارد و نه تا هنوز تصمیم گرفته که از کاندید مشخصی حمایت کند، اگر در میان کاندیدان ریاست جمهوری شخصیتی را می یافت که آزادی کشور، خاتمه اشغال، خروج کامل نیروهای اشغالگر، انتخابات پس از آزادی کشور و تحت اشراف حکومت موقت مورد تأیید تمامی جناح ها، تأمین وحدت ملی و تأسیس دولت صد در صد اسلامی از شعارهای اساسی اش می بود ما حتما از او حمایت می کردیم.
متأسفانه چنین کسی را در گذشته نیافتیم، طبیعی است که آمریکایی ها هرگز اجازه نخواهند داد که چنین کسی وارد مبارزات انتخاباتی شود، آنها به خوبی درک می کنند که این شعارها متعلق به اکثریت مطلق جامعه افغان بوده؛ ملت مؤمن ما از کسی حمایت می کند که خواهان آزادی کشور و تأسیس حکومت منتخب اسلامی باشد.
حقیقت مسلم این است که در اثنای حضور نیروهای اشغالگر در افغانستان؛ انتخابات چیزی بیش از یک تئاتر نخواهد بود، نتایجش نیز شبیه به انتخابات گذشته، که به تشکیل پارلمان و بی خاصیت منتج گردید، پارلمانی که اعضایش را مردم نه بلکه یوناما انتخاب کرد، به هدف مشروعیت بخشیدن به اشغال و منتخب جلوه دادن حکومت دست نشانده ساخت بن. یکی را با بیست هزار رأی ناکام اعلام کرد و دیگری را با صد رأی به پارلمان آورد و نماینده ی مردم خواند!! این بار نیز بازی مسخره قبلی را تکرار خواهد کرد.
این نیز یک حقیقت دردناک است که رئیس جمهور را سفارت آمریکا در کابل انتخاب می کند نه افغان هایی که رأی شان را به صندوق ها می ریزند، آمریکائی ها نخست افغانستان را اشغال کردند، حکومت دلخواه شان را در بن ساختند، وزارتخانه ها را بر شرکای جرم شان در اشغال افغانستان تقسیم کردند، سپس انتخابات نمایشی را برای اغوای جهانیان به راه انداختند تا به حکومت مزدورشان مشروعیت ببخشند. اکنون نیز می خواهند همان تجربه مضحک قبلی را تکرار کنند، مأمور خود خلیلزاد را به همین منظور به کابل فرستاده و او زیر شعال اجماع ملی در پی تکرار فاجعه بن است.
آوا. گروه ها و احزاب دیگری هم در چارچوب دولت از آدرس حزب اسلامی فعال اند همچنین اعضایی از این حزب پست های مهمی در کابینه و پارلمان و ولایات دارند این یعنی اینکه جنگ و صلح را یکجا می خواهید؟
کسانی که با حکومت کابل همکاری دارند نه از کیان حزب اسلامی نمایندگی می کنند و نه از اصول و خط مشی حزب.
آوا. نیروهای خارجی از کشور خارج می شوند؛ اما قرار است بخشی از آنها باقی بمانند و پایگاه هایی نیز داشته باشند، قراردادهایی هم در این خصوص با دولت عقد شده، موضع شما در این باره چیست؟
رهبران آمریکا در رابطه به خروج نیروهای شان از افغانستان، دچار دوگانگی و اختلاف اند، حزب جمهوریخواه و ژنرالان طرفدار سیاست های این حزب بر عدم اخراج تمامی نیروهای این کشور تا 2014، داشتن 9 پایگاه نظامی و امنیت قضایی برای سربازان مستقر در این پایگاه ها تأکید دارند، دموکرات ها خواهان خروج کامل نیروها از افغانستان اند.
حکام کابل، گروه های شامل ائتلاف شمال، گروه های دیگری نیز از دوام حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان حمایت می کنند، از این بیم دارند که با خروج این نیروها تمامی امتیازاتی را از دست خواهند داد که زیر چتر سلطه آمریکایی ها به دست آورده اند.
مجاهدین به چیزی کمتر از خروج بلاقید و شرط و کامل نیروهای اجنبی از افغانستان قانع و راضی نخواهند شد. ادامه حضور نیروهای اشغالگر در افغانستان تعبیری دیگر جز ادامه جنگ ندارد. در این صورت نه جنگ پایان خواهد یافت و نه مذاکرات مثمر میان اطراف درگیر آغاز خواهد شد. مجاهدین هیچ موضوعی دیگر جز خروج تمامی نیروهای اشغالگر را برای بحث و گفتگو با طرف مقابل ندارند.
مذاکرات زمانی ممکن و سودمند خواهد بود که کاخ سفید از ادامه اشغال کشور ما دست بکشد و با پایان دادن به اشغال افغانستان، توقف کشتار افغان ها و خروج تمامی نیروهای اجنبی از افغانستان توافق نماید.