به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ امیرالمومنین(ع) فقط متعلق به شیعه نیست؛ همه اهل اسلام و همه کسانی که دل در گروی محبت اسلام دارند، علی بن ابی طالب(ع) را در قله عظمت علمی، معنوی، اخلاقی، انسانی و الهی مشاهده می کنند.
در دوران اخیر، بسیاری از متفکران و اندیشمندان غیر مسلمان - نه فقط مسلمان ها- با نهج البلاغه آشنا شدند؛ کلمات امیرالمومنین(ع) را خواندند و دیدند؛ حکمت های مجسم را در این بیانات شنیدند و فراگرفتند و از عظمت این کلام و صاحب کلام بهت زده شدند.
ما به نهج البلاغه بیش از این بایستی توجه کنیم؛ بیش از این باید فرابگیریم؛ بیش از این باید از دریای مواج حکمت امیرالمومنین(ع) بهره ببریم؛ (نهج البلاغه) همه ابعاد کار را روشن می کند، همه درس ها را به ما می دهد.
زندگی امیرالمومنین سرتاپا درس است. آن چیزی که انسان در میان رفتارهای امیرالمومنین - که شامل همه خصلت های نیک یک انسان و یک زمامدار است - مشاهده می کند و برترین این خصوصیات برای امروز ماست، مساله بصیرت بخشی و بصیرت دهی به کسانی است که نیاز به بصیرت یعنی روشن کردن فضا دارند.
در همه ادوار، این شجاعت بی پایان، این فداکاری عظیم، در خدمت آگاه کردن مردم، عمق دادن به اندیشه مردم و ایمان مردم به کار رفته است.
در جنگ صفین وقتی طرف مقابل احساس کرد که درحال شکست خوردن است، برای این که جنگ را متوقف کند، قرآن ها را سر نیزه کرد. یک عده ای به امیرالمومنین(ع) فشار آوردند که باید تسلیم شوی و جنگ را تمام کنی. اینها قرآن را مطرح کردند. کار مزورانه و کار عجیبی بود.
حضرت فرمود شما اشتباه می کنید؛ شما اینها را نمی شناسید. این کسانی که امروز قرآن را به عنوان حکم مطرح می کنند، به قرآن اعتقاد ندارند. من اینها را می شناسم. اینها به قرآن اعتقادی ندارند. وقتی در تنگنا گیر می کنند، قرآن را مطرح می کنند. البته آنها گوش نکردند، اصرار ورزیدند و دنیای اسلام خسارتش را خورد.
** از بیانات رهبر انقلاب در دیدار با اعضای بسیجی هیات علمی دانشگاه ها در دوم تیر سال 1389
..................پایان پیام/ 218