به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ جمهوری متحد تانزانیا كشوری است در شرق آفریقا در سال 1375 پایتخت رسمی تانزانیا از شهر ساحلی و بزرگ دارالسلام به شهر دودوما منتقل شد. با این حال دارالسلام هنوز پایتخت تجاری و مقر بسیاری از نهادهای حكومتی كشور است.
تانزانیا با اینكه كشور نسبتا فقیری است ولی نزدیك به 85 در صد مردم آن با سواد هستند.
نام تانزانیا واژه‌ای مركب از تانگانیكا و زنگبار است.مردم تانزانیا از لحاظ فرهنگی با مردمان ایرانی و اعراب عمانی خویشاوندی دارند. وجود تعداد زیادی از كلمات فارسی در زبان سواحیلی كه یكی از زبانهای رسمی این كشور می‌باشد، نشان دهنده عمق روابط دو فرهنگ است.
با نزدیك شدن ماه مبارك رمضان، مردم در نواحی كه امكان رؤیت زودتر ماه بیشتر است، به استهلال میپردازند. آنان در هر جایی كه باشند اگر ماه را مشاهده كنند به "قاضی دولت" اطلاع میدهند. سپس خود قاضی در رادیو اعلام میكند كه طبق اخبار موثق كه دریافت شده، مردم در چند ناحیه ماه را مشاهده كردهاند.
در تانزانیا و زنگبار هنگام افطار بسیاری اوقات غذاهایی طبخ میشود كه در ماههای دیگر طبخ نمیشود مانند بعضی از شیرینیها و یا ماكارونی مخصوص. به طور معمول در سحری برنج و در افطار سیب زمینی، لوبیا و ماكارونی استفاده میشود.
تانزانیاییها معتقدند كه مستحب است شخص بعد از اذان مغرب چیزی بخورد و بعد به نماز مشغول شود؛ لذا مردم شیرینیهایی به مسجد میآورند و گاهی هم قهوه فروشهایی هستند كه به فروش قهوه مشغول میشوند.
فضای رادیو و تلویزیون تانزانیا در ماه رمضان، بسیار متفاوت است.در تلویزیون آثار و مظاهر اسلامی نمایانتر میشود؛ مثلاً گویندگان خانم، باحجاب میشوند و روسری میپوشند؛ یا فیلمهای مذهبی پخش میشود. در رادیو هم صبح و ظهر و شب، بعد از اذان ابتدا یك ربع قرآن خوانده میشود، سپس ترجمه آن و تفسیر پخش میشود.
نماز در مساجد تانزانیا، از ساعت یك بامداد شروع میشود و تا حدود ساعت سه ادامه دارد. بعضی از مردم، غذایشان را به مسجد برده، همانجا میل میكنند و بعد از آن، نماز صبح را به جماعت میخوانند، بعد به خانه برمیگردند تا استراحت كنند.
برنامه معمول در ماه مبارك رمضان این است كه افراد اداری باید تا ساعت سه و نیم كار كنند؛ اما به خانمهای كارمند ساعت 12 مرخصی میدهند.
به طور معمول بعد از نماز عصر در اكثر مساجد، برنامه تفسیر قرآن وجود دارد و بسیاری از مردم پس از نماز عصر تا اذان مغرب پای تفسیر مینشیدند. شخص قاضی دولت نیز برنامه تفسیری در رادیو دارد و بعضی كه به مسجد نمیروند، میتوانند به این برنامه گوش فرا دهند.
افراد، در ده شب آخر كه تأكید زیادی روی آن شده و گفته میشود كه شب قدر در آنهاست، به نماز و تهجد روی میآورند. بعضی هم میگویند معلوم نیست كه حتماً شب قدر در آن ده شب آخر باشد، لذا از اول تا آخر ماه رمضان را به شبزندهداری میگذرانند تا شب قدر را درك كنند.
بیشتر مردم اعتقاد دارند كه هركس شب قدر را درك كند هر دعا و تقاضایی از خدا بكند مستجاب خواهد شد.
بعضی سنتها وجود دارد كه دیگر در حال كمرنگ شدن است؛ مثلا بعضی از مردم بیرون خانه رفته سفره میاندازند و افطار میكنند و اگر یك غریبه ازآنجا عبور كند به او تعارف میكنند ؛ یا اینكه از افطاری خود به همسایه میدهند ؛ یا اگر اقوامی داشته باشند كه فاصلهشان كمی دور باشد، غذا را به دست فرزندشان داده تا به آنها برساند.
بچه‌ها در كشور تانزانیا به روزه گرفتن خیلی علاقه دارند.
مردمی كه به هر دلیل توان روزه گرفتن ندارند در انظار عمومی غذا نمیخورند. نكته جالب اینكه در ماه رمضان بعضی از افرادی كه اصلاً اهل نماز نیستند، نماز میخوانند. تعدادی از آنها، متأثر میشوند و بعد از ماه مبارك هم به نماز خواندن ادامه میدهند، امّا بقیه دوباره نماز نمیخوانند تا ماه رمضان بعد! یكی از رسومی كه در عید فطر در تانزانیا معمول است، خرید لباس عید برای كودكان است. دهه آخر ماه رمضان خیاطیها و لباس فروشیها شلوغ میشود و آنهایی كه شاید روزهای دیگر كمتر كار میكردند تا نیمه شب هم كار كنند.
وقتی عید فطر اعلام میشود بچه‌ها لباسهای نو خود را میپوشند. بعد ار خوردن صبحانه بچه‌ها به خانه اقوام میروند تا عیدی بگیرند. در كشور تانزانیا برای عید فطر چهار روز تعطیل میشود. و این عید مهمترین عید در آن كشور است. نماز عید فطر در همه مساجد جمعه برگزار میشود.
..................پایان پیام/ 218