به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ حجت‌الاسلام والمسلمین احمد مبلغی سه‌شنبه شب در نشستی افزود: کانون خانواده یک کانون خاص و در نوع خود بی نظیر است، در این کانون عناصری پیدا می‌شود که در غیر خانواده نمی‌توان آنها را به صورت کامل، منسجم و مستمر مشاهده کرد.
وی با تاکید بر این‌که «در کانون خانواده، صفت‌های اصیل انسانی به صورت تراکمی و استمراری گرد آمده‌اند» گفت: مهربانی و عاطفه، محبت و لطافت، دلسوزی، خیرخواهی، انسانیت و صمیمیت به صورتی لذت بخش در محیط خانوادگی موج می‌زنند.
مبلغی با اشاره به این‌که «تجمع کم نظیر یا بی‌نظیر صفت‌های انسانی در خانواده، برجای گذارنده کارکردهایی مهم و کم نظیر است» گفت: یکی از این کارکردها پشتیبان اخلاق مناسبات بین اعضای خانواده است؛ به این معنا که چنین عواطفی در کانون خانواده، موجد و تقویت کننده مناسبات سالم و اخلاقی بین افراد خانواده است و چنین مناسبات سالمی را به زحمت در بسیاری از فضاهای بیرونی می‌توان یافت.
رییس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس تصریح کرد: یکی دیگر از کارکردهای این عواطف تلطیف درون انسان برای قبول معنویت است.
مبلغی خاطرنشان کرد: گاهی ما تصور می‌کنیم اهل بیت (ع) چون با خداوند بودند، دیگر تصور وجود عاطفه انسانی در آنها بی معنا است، که باید گفت اتفاقا آنها عاطفه انسانی را بیشتر از ما داشته‌اند و عاطفه‌های آنها به صورت مواج در صحنه‌های مختلف خود را نمایان کرده است.
وی گفت: مگر امام حسین (ع) در روز عاشورا وقتی یک مصیبتی بر فرزندان یا اصحاب ایشان وارد می‌شد گریه‌های بلند یا طولانی سر نمی‌دادند؟ یا پیامبر (ص) عواطفی ویژه با احساساتی بسیار لطیف نسبت به حسنین (ع) یا دختر خود فاطمه (س) نشان نمی‌دادند؟
وی با اشاره به این‌که «تفاوت‌های بسیاری میان عاطفه انسانی و حب به خداوند از جنبه‌های مختلف وجود دارد» گفت: البته در عین حال این دو، نوعی هم سنخیتی را از حیث خاستگاهی و تا حدودی از حیث جوهره با یکدیگر دارند.
رییس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس خاطرنشان کرد: کانون خانواده می‌تواند خاستگاه صدور اخلاق، انسانیت و عاطفه و دلسوزی به جامعه باشد.
وی گفت: مشکل این است که این صفت‌ها، در خود خانواده احتکار می‌شوند؛ یعنی همانجا تولد پیدا می‌کنند و همانجا مصرف می‌شوند اما هیچگاه نکوشیده‌ایم فرصت‌های مربوط به خانواده را در خدمت بهسازی جامعه و اخلاق آن قرار دهیم.
رییس دانشگاه مذاهب اسلامی افزود: پیامبر اسلام (ص)، وقتی آمدند، پدیده برادری را در جامعه ایجاد کردند این برادری در اصل وضعیتی خانوادگی است، صفتی است برای دو نفر یا بیشتر که در خانه هستند ولی نکته اینجاست که برنامه‌ریزی پیامبر (ص) چگونه متمرکز بر شکل دادن مدلی در جامعه است که برگرفته از آن وضعیت خانوادگی است.
مبلغی خاطرنشان کرد: واژه اخوه در (انما المومنون اخوه)، ادبیات جامعه بالاصاله نیست، ادبیات خانواده و صفت مربوط به چند نفری است که در یک خانواده هستند، بنابراین می‌توان صفت‌های درون خانواده را به سمت جامعه هدایت کرد تا جامعه هم اولا انسانی و سپس خدایی شود.
وی اظهار کرد: باید کوشش، برنامه ریزی، تلاش ما و همه نگاه‌های ما معطوف به این باشد که چگونه می‌توان راهی باز کرد تا این چشمه جوشان عاطفه و انسانیت و این صفت‌های در حال تجربه شدن و بازتولید شدن در محیط خانوادگی را از این محیط به سمت جامعه سرازیر شود و ابعادی اجتماعی پیدا کنند.
مبلغی خاطرنشان کرد: به همین خاطر، ما احتکار صفت‌های خانوادگی را در دل خانواده داریم و گاه بدتر، این صفت‌ها را علیه خانواده دیگر به کار می‌گیریم، یعنی به خاطر خانواده، به دیگران ظلم می‌کنیم.
................پایان پیام/ 218