به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ روز بیست و سوم ژوئیه 2012 گروههای سلفی جهادی وابسته به سازمان تروریستی «القاعده» و در راس آنها گروه «جبهه النصرة» دو روستای «نبل» و «الزهراء» را محاصره کردند.
این گروههای سلفی جهادی بر این باور بودند، به این جهت که اکثریت ساکنان این دو روستا شیعی (علوی) بوده و کشتار آنها تحت عنوان اینکه «رافضی» ناپاک هستند، جایز و روا است.
تقابل اندیشه‌ها و تفکرات سلفی وهابی به رهبری عربستان سعودی با اندیشه‌ها و تفکرات دیگر طوایف و قبایل را می‌توان در این دو روستا مشاهده کرد، چراکه بخشی از مهمترین رویدادها و اتفاقات بحران سوریه در این دو روستا رقم خورده و در حال رقم خوردن است.
به گفته این منابع، آنچه تاکنون در این دو روستا روی داده و از اهالی آنها به گوش رسیده، اینگونه برداشت می‌شود که حوادث جاری در دو روستای «نبل و الزهرا» هیچ ارتباطی با آنچه از سوی معارضان سوری «انقلاب» نامیده شده و یا مقوله‌هایی همچون «جهاد» در سوریه و یا رویارویی «نظام سیاسی» حاکم بر سوریه و «معارضان سیاسی» سوری نیست که درباره آن در رسانه‌ها و مطبوعات تبلیغ می‌شود، بلکه آنچه در «نبل» و «الزهرا» روی می‌دهد، تلاش برای پیاده کردن و اجرای گفتمان دینی و مذهبی «سلفی وهابی» حاکم بر عربستان سعودی است که گروههای وابسته به این کشور تلاش دارند، فتواهای «ابن تیمیه حرانی» در خصوص جنگ علیه طوایف شیعی و باطنی و اینکه مبارزه با آنها حتی واجب‌تر و مهم‌تر از جنگ با یهودیان و مسیحیان است، را پیاده کنند.
این منابع تاکید می‌کنند: پیش از آغاز بحران سوریه در اواسط مارس 2011 و به دنبال آن ورود گروههای سلفی جهادی به سوریه، هیچ رابطه تیره‌ای میان روستاهایی که اغلب ساکنان آن را شیعیان یا همان علوی‌ها تشکیل می‌دادند، با روستاهای دارای اکثریت اهل تسنن وجود نداشت.
آنچه در ماه‌های نخست بحران سوریه روی داد، چیزی جز فتنه‌انگیزی میان رافضی‌ها، علوی‌ها و مسیحیان این مناطق نبود و گفتمان به کار رفته در این ارتباط چنین قوی و قدرتمند بود که حتی بر اهل تسننی که نمی‌خواستند، وارد این درگیری‌ها و مقوله‌ها شوند نیز تاثیر گذاشت، چون این گفتمان اهل سنتی که در این فتنه با سلفی‌های وهابی همراهی نمی‌کرد، را افرادی کافر و مرتد می‌شناخت.
منابع آگاه می‌گویند، حدود 55 الی 60 هزار شهروند شیعی سوری در دو روستای «نبل» و «الزهرا» زندگی می‌کنند. همین منابع تاکید می‌کنند، گروههای سلفی جهادی که از سوی عربستان سعودی هدایت می‌شوند، تلاش بسیاری دارند تا برنامه‌‌ها و طرح‌هایی را در این دو روستا به اجرا بگذارند که آنها را در مساجد سلفی‌های وهابی فر گرفته‌اند. بنابراین نبردی که در «نبل» و «الزهرا» آغاز شد، نبردی اعتقادی – مذهبی بود.
به این ترتیب گروههای سلفی جهادی اقدام به محاصره «نبل» و «الزهرا» کرده و تمام راه‌های منتهی به این دو روستا را مسدود تا به دنبال کار غارت و چپاول تمام محموله‌های غذایی و دارویی ارسالی از سوی این گروه‌ها آغاز شود.
منابع فوق تاکید می‌کنند که با گذشت ایام و همزمان با گسترش دامنه حملات عناصر مسلح به دو روستای «نبل» و «الزهرا»، ساکنان این مناطق به شدت تحت محاصره و تحریم این عناصر و گروه‌ها قرار گرفتند.
از آن زمان تا به امروز بیش از یک سال است که از این محاصره و تحریم می‌گذرد و تمام راه‌های ارتباطی این دو روستا و ساکنین آن با خارج قطع شده است و ساکنان این دو روستا به اجبار برای تامین غذای مایحتاج خود تنها به محصولات زراعی خود بسنده کرده‌اند.
اما این پایان کار نبود، چون گروههای مسلح سلفی جهادی به مزارع و باغ‌های اهالی منطقه رحم نکرده و بارها و بارها کشاورزان و مزرعه‌داران منطقه را به گلوله بستند که به دنبال آن 18 غیرنظامی که در میان آنها زنان و کودکان نیز به چشم می‌خوردند، کشته شدند.
در یکی از دردناک‌ترین این جنایت‌ها گروههای مسلح سلفی جهادی دو چوپان را از چوپانان این دو روستا ربودند که از جمله آنها می‌توان به «حسن سید علی» اشاره کرد که از جنگل‌های روستای الزهرا ربوده شد. عناصر این گروههای تروریستی پس از شکنجه کردن این دو چوپان جسد یکی از آنها را به عنوان پیام مجاهدان سازمان تروریستی «القاعده» برای اهالی روستای الزهرا فرستادند.
برای در هم شکستن محاصره اعمال شده از سوی گروههای مسلح تنها یک راه وجود داشت، اینکه مواد غذایی و دارویی گاهگاهی از طریق بالگردهای نظامی وابسته به ارتش سوریه به ساکنان این دو روستا ارسال شود.
اما برای مقابله با عناصر مسلح اهالی دو روستای «نبل» و «الزهرا» راهکار تشکیل کمیته‌های دفاع مردمی را برای محافظت از ساکنان این دو روستا انتخاب شد و به دنبال آن شماری از مردان روستا مجهز به سلاح شدند.
در مقابل برای اینکه بالگردهای ارتش سوریه با استفاده از تنها گذرگاه انتقال و امدادرسانی مواد غذایی و دارویی به دو روستای «نبل» و «الزهرا» عناصر جبهه النصره با موشک‌های ضد هوایی که دولت ترکیه در اختیار آنها قرار داده، اقدام به هدف قرار دادن این بالگردها می‌کنند، به گونه‌ای که در یکی از حملات یک بالگرد ارتش سوریه را بر بالای شهر «نبل» سرنگون کردند. این بالگرد حامل کمک‌های بشر دوستانه و مواد غذایی و دارویی نبود، بلکه شماری از آموزگاران وزارت آموزش و پرورش سوریه را حاضر شده بودند، برای برگزاری امتحانات مدارس این دو روستا در مدارس آن حضور یابند، هدف قرار دادند و تمام افراد آن پس از سقوط بالگرد کشته شدند.
اما کمیته‌های دفاع مردمی «نبل» و «الزهرا» به منظور مقابله با تهدیدات و حملات گروه‌ها و عناصر مسلح اقدام به ایجاد موانع سختی بر سر راه این گروه‌ها و عناصر کردند، آنها تهدید کرده بودند که به این دو روستا حمله کرده و آنها را تصرف خواهند کرد.
اما در این مدت درگیری‌هایی میان کمیته‌های مردمی این دو روستا با عناصر مسلح روی داده و این کمیته‌ها بارها حملات گروههای مسلح به این دو روستا را دفع کردند، به ویژه در این اواخر که شماری از گروههای مسلح حمله گسترده‌ای را برای حمله به مرکز ایست بازرسی شمال روستای «نبل» بسیج کرده بودند که با مقابله کمیته‌های دفاع مردمی این روستا مواجه شدند و طی درگیری‌های پیش آمده 8 نفر از اعضای این کمیته‌ها نیز در دفاع از روستایشان کشته شدند.
در این نبرد کمیته‌های دفاع مردمی ظرف تنها چند ساعت حمله‌ای را علیه گروههای مسلح تدارک دیده و موفق شدند، مرکز ایست بازرسی شمال روستای «نبل» را از عناصر مسلح باز پس گیرند. در جریان این درگیری حدود 12 فرد مسلح وابسته به «جبهه النصره» و جسد 6 نفر از آنها به اسارت گرفته شد. همچنین ده‌ها فرد مسلح نیز زخمی شدند و چندین دستگاه خودرو مجهز به تیربارهای سنگین آنها منهدم شد.
به گفته منابع محلی عناصر مسلح اقدام به وارد کردن برخی از مواد غذایی به صورت قاچاق به این دو روستا می‌کنند که تولید کشور ترکیه است. این منابع می‌گویند، در یکی از این موارد عناصر مسلح اقدام به وارد کردن «چیپس» تولید ترکیه به «نبل» و «الزهرا» کردند که پس از مصرف آن توسط کودکان این دو روستا شماری از آنها مسموم شدند و این مسمومیت‌ها موجب مرگ یکی از کوکان منطقه به نام «زینب حسن احمد سلطان» شد که بعد مشخص شد که این چیپس‌های آلوده به «آرسنیک» بوده‌اند.
محاصره دو روستای «نبل» و «الزهرا» موجب شده، ساکنان این دو روستا به گیاهان منطقه برای تهیه مواد غذایی روی بیاورند، به ویژه از نوعی خار که در دشت‌های منطقه می‌روید، نوعی ترشی تهیه کردند.
اما درد و رنج اهالی روستاهای «نبل» و «الزهرا» به اینجا ختم نمی‌شود، بلکه اهالی این روستاها بارها در معرض عملیات ربوده شدن اهالی منطقه از سوی عناصر مسلح قرار گرفتند. همچنین شرایط سخت معیشتی موجب شد، برخی از اهالی این روستاها خطرات موجود را به جان بخرند و برای تامین مایحتاج خود از میان عناصر مسلح راهی شهر حلب شوند و یا اینکه مجبور شدند، با وجود تسلط عناصر مسلح بر راه‌ها و مسیرهای روستاها بیماران خود را به بیمارستان‌های شهر برسانند. در یکی از همین نقل و انتقال‌ها بود که «صابر حمای»، نوجوان 13 ساله سوری که با مادرش به حلب می‌رفت، توسط عناصر مسلح ربوده شد.
این درحالی است که عناصر مسلح هرازچندگاهی اقدام به ربودن افراد سالخورده و کودکان این روستاها می‌کنند تا خانواده‌های آنها در قبال آزادی‌اشان وادار به پرداخت مبالغ مالی هنگفت کنند و به این وسیله از آنها باجگیری می‌کنند.
منابع آگاه محلی شمار افراد ربوده شده از اهالی این دو روستا را تا دو ماه قبل 89 نفر اعلام، اما تاکید کردند، با تشکیل کمیته‌های مردمی عملیات ربودن اهالی این روستاها به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است.
این منابع در ادامه توضیح می‌دهند که نیمی از افراد ربوده شده از سوی عناصر مسلح با چاقو سر بریده شدند و افرادی هم که هنوز زنده هستند، تحت شکنجه و آزار و اذیت این افراد قرار دارند، اگرچه در میان افرادی نیز موفق به فرار از دست عناصر مسلح شدند.
با وجود تمام تمام این مشکلات و مصائب و شرایط سخت حاکم بر روستاهای «نبل» و «الزهرا»، ساکنان این دو روستا، مناطق محل سکونت خود را به حال خود رها نکردند، بلکه شخصیت‌ها و شیوخ این دو روستا اقدام به تشکیل گروههای داوطلب ارائه خدمات آموزشی، بهداشتی، پزشکی و غیره کردند. حتی برخی از اهالی متمول این روستاها اقدام به پرداخت دستمزد اعضای این گروه‌ها تا زمان پرداخت دستمزدهای آنها توسط دولت کردند که توسط بالگردهای ارتش سوریه به دست آنها می‌رسد.
در همین راستا منابع محلی تاکید می‌کنند که گروه «جبهه النصره» روستای «الزیارة» در شمال حلب را اشغال کرده و با موشک‌های دست ساز محلی و ساخت ترکیه اقدام به گلوله‌باران می‌کنند، اما اهالی این دو روستا همچنان به ایستادگی و مقاومت در برابر گروههای مسلح جهادی ادامه می‌دهند.
.................پایان پیام/ 218