به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ بحرین از جمله کشورهایی است که از سال 2011 با حرکت عظیم مردمی همراه بوده است. مردم این کشور در چارچوب بیداری اسلامی جاری شده در منطقه برای پایان دادن به استبداد و خودکامگی آل خلیفه و اجرای شریعت اسلامی و اصل دوری از آمریکا و رژیم صهیونیستی قیام 14 فوریه 2011 را آغاز کردند. این قیام نه تنها خاموش نگردیده بلکه در ابعاد گسترده‌ای ادامه دارد که نمود عینی این امر را در اعتراض‌های گسترده و متحد مردم بحرین در چهارشنبه 22 مرداد موسوم به توفان 14 اوت می‌توان مشاهده کرد.
قیام مردم بحرین دارای شاخصه‌های متعددی می‌باشد از مهمترین آنها مظلومیت ملت بحرین در صحنه جهانی است بگونه‌ای که نه تنها دولتها بلکه رسانه‌ها نیز از پرداختن به درد و رنج این ملت خودداری و یا کوتاهی می‌کنند در حالی که همین رسانه‌ها و سیاستمداران در قبال تحولات سایر نقاط جهان به هوچی گری و پردازش‌های مختلف رسانه‌ای می پردازند.
با تمام این تفاسیر ملت بحرین و قیام آن را می‌توان الگویی برای سایر کشورهایی دانست که همزمان با بحرین قیام خویش را آغاز کردند ولی امروز با مجموعه‌ای از نابسامانی‌ها همراه می باشند. کشورهایی مانند مصر، لیبی، تونس و یمن که هر روز با درگیری‌های خیابانی و گرفتار شدن در سرنوشتی نامعلوم که دست نوشته آمریکا و صهیونیست‌ها است مواجه هستند.
بررسی پرونده قیام مردم مصر نشان می‌دهد که آنها دارای دو ویژگی خاص می باشند که موجب شده تا پس از 2 سال و نیم قیامشان با انحراف و مصادره شدن از سوی حاکمان و یا غرب مواجه نشود. نخست آنکه ملت بحرین هرگز عنصر وحدت و یکپارچگی دینی و ملی را کنار ننهاده است چنانکه همواره تاکید داشته‌اند که شیعه و سنی در کنار یکدیگر برای سرنگونی نظام آل‌خلیفه قرار دارند. هر چند که آل خلیفه حربه‌های بسیاری از جمله انفجارهای هدفمند در مناطقی خاص و حمله به خانه‌های مردم را با هدف ایجاد شکاف دینی میان مردم صورت داده اما هرگز موفق به این امر نشده است.
دوم آنکه مردم بحرین هرگز دلبسته به وعده‌های کشورهای عربی و غربی نشده و صرفا بر وحدت داخلی تکیه داشته است. آنها تاکید دارند که کشورهای عربی و آمریکا صرفا به دنبال منافع خود هستند لذا در نهایت در صورت سرنگونی آل خلیفه نیز برای مصادره انقلاب و سوق دادن به سمت منافع خود گام بر می‌دارند. بر این اساس از همان ابتدا راه خویش را از این کشورها جدا کرده و صرفا به وحدت درونی تکیه کرده‌اند.
مجموع این رفتارها در حالی الگویی موفق برای کشورهایی مانند مصر ، تونس و لیبی است که یک اصل اساسی در تحولات بحرین مشهود است و آن نقش و جایگاه برجسته علمای دینی از جمله شیخ عیسی قاسم و علی سلمان است که همواره در کنار ملت می باشند و از سوی دیگر مردم بحرین نیز خود را مطیع و فرمانبردار آنها می‌دانند. تعاملی که موجب شده تا از یک سو وحدت ملت بحرین همواره حفظ گردد و از سوی دیگر دشمنان نتوانند در قیام مردم بحرین نفوذ و برای انحراف آن طراحی کنند. مولفه‌ای مهم که شاید محروم بودن کشورهای مصر، تونس و لیبی از آن موجب شده تا این کشورها امروز با چنین شرایطی مواجه باشند که کشتار و درگیری‌های خیابانی که خواست غرب و صهیونیست‌ها است براین کشورها حاکم گردد.
................پایان پیام/ 218