به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ به مناسبت فرارسیدن سالروز وفات محدث اعظم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)آیین غبارروبی و عطرافشانی ضریح مطهر این عالم بزرگ در شهر ری برگزار شد.
در این مراسم که مشتاقان اهل بیت عصمت و طهارت حضور داشتند مداحان به نوحه خوانی و ذکر مصائب اهل بیت پرداختند و هریک از حاضران با حضور در داخل ضریح حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) آیین غبارروبی را به جا آورده و خود را متبرک ساختند.
در حاشیه این مراسم معاون فرهنگی آستان حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) با اشاره به برگزاری آیین غبارروبی به صورت ماهیانه اظهار داشت: به طور معمول آیین غبارروبی ضریح مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) هر ماه یکبار انجام می پذیرد که امشب به مناسبت سالروز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) آیین غبارروبی با حضور پرشور مردم ولایتمدار ایران اسلامی برگزار شد.
عباس سلیمی افزود: امسال برای گرامیداشت سالگرد وفات حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برنامه های ویژه ای تدارک دیده ایم که برنامه محوری ما روز پنجشنبه صبح در مصلای بزرگ ری برگزار خواهد شد.
وی اضافه کرد: به همین مناسبت در پنج شنبه شب دعای پرفیض کمیل و روز جمعه دعای ندبه در مصلی شهرری برگزار می گردد، که رسانه ی ملی نیز این مراسم ها را به صورت زنده پوشش خواهد داد.
حضرت عبدالعظیم (ع) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی (ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد پدرش عبدالله و مادرش فاطمه دختر عقبه بن قیس نام داشت.
ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم (ع) در سال 173 هجری قمری در شهر مقدّس مدینه واقع شده است و مدّت 79 سال عمر با بركت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی كاظم (ع)، امام رضا (ع)، امام محمّدتقی (ع) و امام علی النّقی (ع) مقارن بوده است، دوران امامیت و رهبری مبارك امام رضا (ع)، امام محمّد تقی (ع) و امام هادی (ع) را درك كرده و احادیث فراوانی از آنان روایت كرده است.
ستایشهایی كه ائمه معصومین (ع) از وی به عمل آورده اند، نشان دهنده شخصیت علمی و مورد اعتماد اوست؛ حضرت امام هادی (ع) گاهی اشخاصی را که سؤال و مشكلی داشتند، راهنمایی می فرمودند تا از حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) بپرسند و او را از دوستان حقیقی خویش می شمردند.
دیدار حضرت عبدالعظیم (ع) در سامرا با حضرت امام هادی (ع) به خلیفه گزارش داده شد و دستور تعقیب و دستگیری وی صادر گشت، او نیز برای مصون ماندن از خطر ، خود را از چشم مأموران پنهان می كرد و در شهرهای مختلف به صورت ناشناس رفت و آمد می كرد و شهر به شهر می گشت تا به ری رسید و آنجا را برای سكونت انتخاب كرد. علّت این انتخاب به شرایط دینی و اجتماعی ری در آن دوره بر می گردد كه وقتی اسلام به شهرهای مختلف كشور ما وارد گشت و مسلمانان در شهرهای مختلف ایران به اسلام گرویدند، از همان سالها ری یكی از مراكز مهمّ سكونت مسلمانان شد و اعتبار و موقعیت خاصّی پیدا كرد.
حضرت عبدالعظیم (ع) میان شیعیان شهرری بسیار ارجمند بود و پاسخگویی به مسایل شرعی و حلّ مشكلات مذهبی آنان را برعهده داشت؛ این تأكید ، هم گویای مقام برجسته ایشان است و هم می رساند كه وی از طرف حضرت امام هادی (ع) در آن منطقه ، وكالت و نمایندگی داشته است؛ مردم سخن او را سخن امام می دانستند و در مسایل دینی و دنیوی ، وجود او محور تجمّع شیعیان و تمركز هواداران اهل بیت (ع) بود.
روزهای پایانی عمر پربركت حضرت عبدالعظیم (ع) با بیماری او همراه بود، آن قامت بلند ایمان و تلاش، به بستر افتاده بود و پیروان اهل بیت در آستانه محرومیت از وجود پربركت این سید كریم قرار گرفته بودند، اندوه مصیبتهای پیاپی مردم و روزگار تلخ شیعیان در عصر حاكمیت عبّاسیان برایش دردی جانكاه و مضاعف بود؛ بنابر روایات در همان روزها یك رویای صادقانه حوادث آینده را ترسیم كرد: یكی از شیعیان پاكدل ری، شبی درخواب حضرت رسول (ص) را در خواب دید.
پیامبر اكرم (ص) به او فرمود: فردا یكی از فرزندانم در محلّه سكّة المولی چشم از جهان فرو می بندد، شیعیان او را بر دوش گرفته به باغ عبدالجبّار می برند و نزدیك درخت سیب به خاك می سپارند.
سحرگاه به باغ رفت تا آن باغ را از صاحبش بخرد و افتخار دفن شدن یكی از فرزندان پیامبر (ص) را نصیب خویش سازد، عبدالجبّار كه خود نیز خوابی همانند خوابِ او را دیده بود، به رمز و راز غیبی این دو خواب پی برد و برای اینكه در این افتخار، بهره ای داشته باشد، محلّ آن درخت سیب و مجموعه باغ را وقف كرد تا بزرگان و شیعیان در آنجا دفن شوند.
همان روز نیز حضرت چشم از جهان فروبست و پیکر پاک و مطهر آن حضرت در ری آرام گرفت.
................پایان پیام/ 218