به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ مسجد اعظم یکی از قدیمیترین، بزرگترین و زیباترین بنای تاریخی فقیه برجسته حضرت آیت‌الله العظمی حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی(ره) در قم است که همه روزه پذیرای جمعیت زیادی از زوار برای برپایی نماز است.
مجاورت بارگاه ملکوتی حضرت معصومه(س)، معماری بینظیر و تدریس درس‌های سنگین حوزه توسط مراجع بزرگ حوزه، از جمله عللی است که این مسجد عظیم را حائز اهمیت میکند.
این مسجد بزرگ که امروزه مرکزیت حوزه مقدسه می‌باشد دارای مساحت 12 هزارمتر مربع است؛ نبود مکانی برای برپایی نماز، مراسم اعیاد، وفیات و محصور کردن این بارگاه ملکوتی با قبرستان‌هایی در اطراف آن از انگیزه ساخت چنین مسجد باشکوهی توسط مرحوم آیتاللهالعظمی حاج آقاحسین طباطبایی بروجردی(ره) بوده است.
آن مرجع تقلید بزرگ بر این باور بودند که در جوار کریمه اهل‌بیت (س) باید مسجدی هم شأن مسجد گوهرشاد نسبت به بارگاه حضرت رضا(ع) وجود داشته باشد، لذا مرحوم بروجردی در زمان حیات خود با تملیک و خریداری منازل و بازارهای اطراف حرم در سال 1333 کلنگ ساخت این مسجد را در محلی که محراب شبستان زیرگنبد است با دستان مبارک خود بر زمین میزنند.
نوه ایشان که از اساتید برجسته حوزه علمیه قم به شمار میرود در گفتوگو با خبرنگار ایسنا گفت: این مکان قبلا خانه کوچکی به مساحت 60 متر مربع بود که از مال شخصی آیت‌الله بروجردی خریداری شده و بعد از مشخص کردن محل دفن خود، باقی زمین‌ها را وقف مسجد کردند.
به گفته وی؛ آیت‌الله العظمی بروجردی همیشه می‌فرمودند از آنجا که این مکان راهروی ورود به حرم مطهر است، مرا در این مکان دفن کنید تا خاک کفش زوار، روی قبر من باشد.
این مسجد را مثلثی تشکیل میدهد که ضلع جنوبی آن در حدود 120 متر و قاعده آن شاید به ده متر هم نمیرسد اما با دقت نظر مرحوم حاج حسین لرزاده یکی از معروف‌ترین معماران آن عصراست که این بنای باشکوه را با وجود چنین مشکلی، با این دقت نظر به انجام رساندند، ساخت این مسجد که در سال 1339 خاتمه مییابد، از معماری و کاشیکاری هنرمندانه‌ای برخوردار است.
آیت‌الله علوی بروجردی، افزود: بعد از رحلت این عالم ربانی، بنا بر وقف‌نامه تنظیم شده از سوی آیتاللهالعظمی بروجردی، اکبر اولاد ذکور با تقدم طبقه اول بر طبقه ثانی تولیت این مسجد را بر عهده دارند، حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدحسن طباطبایی بروجردی، پسر بزرگوار ایشان کار نیمه تمام ایشان را بر عهده گرفته و به فرجام رساندند.
وی؛ تاسیس کتابخانهای در ضلع غربی مسجد را دیگر یادگاری آن مرحوم فقید عنوان کرد و گفت: در زمان حیات ایشان، مدیریت این کتابخانه به مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین حاج ابوالقاسم دانش آشتیانی محول شده بود که در آن زمان مجموع ده هزار جلد کتاب را شامل می‌شد.
این استاد حوزه با بیان این‌که این کتابخانه عظیم امروزه از نظر نسخههای خطی یکی از معتبرترین و مهمترین کتابخانههای ایران در جهت حفظ میراث فرهنگی شیعه است، تاکید کرد: هم‌چنین این مجموعه دارای بخش عظیمی از جزوات، کتاب‌های خطی نفیس و چاپی و مجلات معتبری است که از اهدایی‌های ناشر بزرگ تهران مرحوم رمضانی است.
گنبد مسجد با مساحتی قریب 1460 متر، گنبد بسیار بزرگی در دنیای شیعه است؛ کاشی کاری محراب و گنبد که از آثار قدیم کاشی کاری در ایران است خود، میراث فرهنگی امروز است.
زیر گنبد و ایوان مصنوعه دو گوشواره دو شبستان است که مجموع مسجد را تشکیل میدهد؛ بیرون شبستان دو ایوان قرار گرفته که جزء مسجد است؛ ساختمان مخزن کتابخانه و سالنهای مطالعه و ایوان کوچک، وضوخانه و حوضخانه در غرب مسجد قرار گرفته است(که امروزه در طرح جدید تخریب شده و در ضلع دیگر ساخته میشود).
جنوب مسجد علاوه بر شبستان نسبتاً بزرگی که نمای مسجد است، دارای راهرویی است که بعد از ورود به محوطه کوچکی، سالن نهارخوری بزرگی قرار دارد؛ آبدارخانه، کشیک خانه، چاه آب و حوض زیبایی که در کنار چاه تهیه شده، مجموع ساختمان‌های مسجد است و مرقد مطهر ایشان نیز در ضلع غربی مسجد اعظم بنا بر سفارش و وصیت ایشان واقع شده است.
.................پایان پیام/ 218