به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ توماس فریدمن در تحلیلی در روزنامه نیویورک‌تایمز خاطرنشان کرد: لیبی آخرین کشوری است که در سال 2011 به جرم آنکه «معمر قذافی» از خط قرمز تعیین شده غرب تجاوز کرده بود، هدف بمباران و مداخله نظامی «ناتو» قرار گرفت. در آن برهه، مدعای غرب و کشورهای اصلی شرکت کننده در مداخله نظامی اعم از آمریکا، انگلیس و فرانسه این بود که مداخله «ناتو» در لیبی نمونه موفق یک مداخله نظامی خارجی است اما واقعیتهای میدانی، حقیقتی متفاوت را گواه می‌دهد.
وی می‌افزاید: از لحظه حمله ناتو در تاریخ سوم سپتامبر 2011 تاکنون، کشور لیبی نه تنها شاهد رشد و پیشرفت نبوده، بلکه تا عمق درون بدترین بحران‌های سیاسی و اقتصادی غوطه‌ور شده و حاکمیت دولت مرکزی در اقصی نقاط کشور از هم پاشیده و متلاشی شده است. دیگر چه جای تردیدی بر کذب بودن صحت مدعای غرب در مورد موفق بودن حمله نظامی به لیبی وجود دارد. نیویورک تایمز تأکید کرد: دستاورد حمله غرب به لیبی را باید در تولید نفت این کشور که مرغوب‌ترین نفت جهان است مشاهده کرد. نفتی که تا قبل از حمله روزانه 1/4 میلیون بشکه تولید می‌شد امروز سطح تولید آن تنها به 160 هزار بشکه در روز کاهش پیدا کرده است. اینک غرب مترصد است همان تجربه ناموفق را در مورد سوریه به جریان اندازد. داستان همه جنگ‌های اخیر ما یکی است. یک کشور عربی-اسلامی که باید مورد حمله قرار گیرد!
فریدمن هشدار داده که اگر روزی سفیر آمریکا در دمشق نیز کشته شود، نباید تعجب کرد.
پیش از این سفیر آمریکا در لیبی در حمله معترضان به کنسولگری بنغازی به هلاکت رسید.
...............پایان پیام/ 218