به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ روزنامه نیویورک تایمز در سر مقاله خود به بررسی خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و تلاشهای دو طرف برای رسیدن به یک توافق امنیتی پرداخته و مینویسد: توافق امنیتی دو جانبه جدید بین واشنگتن و کابل، قسمتی از راهبرد خروج است. رسیدن به یک راه حل سیاسی در قبال طالبان و انتخابات ریاست جمهوری 2014 افغانستان که دچار مشکلات است نیز جزئی از این راهبرد است.
حامد کرزای، رئیس جمهوری افغانستان و جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در تاریخ 12 اکتبر اعلام کردند که در خصوص بخشهای مهم توافق امنیتی توافق کردهاند که میتواند به باقی ماندن بخشی از نیروهای آمریکا در افغانستان پس از پایان ماموریت جنگی نیروهای ناتو در 2014 منجر شود. با این حال، آنها از جزئیات چیزی نگفته و باعث تعجب نخواهد بود اگر که کرزای با توافق امنیتی پس از 2014 با شرایطی که آمریکا میخواهد موافقت نکند.
یکی از موارد مورد اختلاف، مصونیت قضایی نیروهای آمریکایی است که پس از خروج 51 هزار نیروی کنونی در سال 2014 در افغانستان فعالیت خواهند کرد. دولت آمریکا تاکید دارد که باید برای نیروهایش مصونیت قضایی از مجازات طبق قانون افغانستان در نظر گرفته شود و هر نیروی متهم به جرم، در آمریکا مجازات شود.
هر دو طرف مذاکرات را پیچیدهتر کردهاند؛ آمریکا هشدار داده که اگر موضوع مصونیت به نفع آنها حل نشود، همه نیروهایش را خارج میکند و کرزای، تصمیم نهایی در این خصوص را به شورای محلی (لویه جرگه) و پارلمان افغانستان سپرده است.
آمریکا برای حصول توافق، تاریخ 31 اکتبر را ضربالاجل قرار داده است، اما همانطور که براثر عدم توافق برای مصونیت قضایی نیروها، خروج نیروهای آمریکایی از عراق سرعت گرفت، ممکن است که گفتوگوها درخصوص افغانستان نیز شکست بخورند.
باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا به طور رسمی به استقرار نیروهای باقی مانده متعهد نشده و یا نگفته است که آنها چه تعداد خواهند بود. همچنین او و کری دلیل قانع کنندهای برای لزوم باقی ماندن این نیروها نیاوردهاند، اما عنوان کردهاند که این نیرو برای آموزش نیروهای امنیتی افغان و جلوگیری از احیای طالبان به کار میروند.
گزارشات حاکی از آن است که بسیاری از افغانها از این واهمه دارند که دولت کابل سقوط کند و دوباره جنگ داخلی در این کشور برپا شود. طالبان مسئولیت حمله روز جمعه در نزدیکی محل مسکونی در حومه کابل را برعهده گرفت.
حتی مقامات آمریکایی نیز اذعان دارند که به محض خروج نیروهای آمریکایی، احتمالا طالبان حداقل کنترل برخی مناطق روستایی را دوباره به دست میگیرد. همچنین حتی پس از سرمایهگذاری 40 میلیارد دلاری در تسلیحات و آموزش، همچنان قابلیت و شایستگی 350 هزار نیروی امنیتی افغانستان، مورد تردید است. در واقع نیروهای افغان دستاورد قابل توجهی در مبارزه اخیر با شورشیان نداشته و به گفته برخی مقامات، تلفات بسیار دادهاند.
فرماندگان آمریکایی مدتها پیش به این نتیجه رسیدند که جنگ در افغانستان تنها از راه مذاکره حل شده و برتری و پیروزی نظامی کارایی ندارد. اما مذاکرات با طالبان پیش از آغاز در ماه ژوئن شکست خورد و انتظار نمیرود که تا پس از انتخابات ریاست جمهوری در ماه آوریل سال آینده میلادی، از سر گرفته شود.
حامیان باقی ماندن بخشی از نیروهای آمریکایی عنوان میکنند که این تصمیم برای محفاظت از کابل و فشار به طالبان برای ورود به مذاکره لازم است. آنها همچنین میگویند که کنگره آمریکا نسبت به پرداخت چهار تا شش میلیارد دلار به ارتش و پلیس افغانستان در حالیکه نیروهای آمریکایی در این کشور حضور نداشته باشند، بیرغبت است.
چنین بحثهایی احتمالا برای کرزای و همکارانش که دو دهه گذشته، میلیاردها دلار کمکهای بینالمللی را برای ایجاد دولتی متعهد به خدمت و کسب وفاداری مردم، دریافت کردند، توجیه کننده باشد اما آنها در عوض یک سیستم فاسد به وجود آوردند که به طالبان اجازه داد تا همچنان یک نیروی زنده و جایگزین باقی بماند.
اکنون که افغانستان نیاز به انتخاب یک رئیس جمهور جدید و اتحاد در حول محور او دارد، روند سیاسیای که بخش بزرگ آن توسط کرزای کنترل میشود، بیش از هر زمانی آسیب پذیر است.
براساس گزارش رویترز، برگههای رای گیری که از آنها در انتخابات استفاده میشود، به نوعی پول، به ارزش هر کدام حدود پنج دلار تبدیل شدهاند. بدون توجه به مدت زمان باقی ماندن نیروهای آمریکایی، آنها نمیتوانند چنین ضربههای داخلی را جبران کنند.
...............پایان پیام/ 218