به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ حضرت آیت الله العظمی "جوادی آملی" در جمع مهمانان خارجی شرکت کننده در جشنواره بین المللی "باران غدیر" گفتند: یکی از رسالت های ادیبان و شاعران احیای جامعه است.
ایشان با تشکر از سرودهای شاعران این همایش که در محضر ایشان قرائت شد، افزودند: یک شاعر تا حوزه رسالت شعر و ادب را نداند شاعر خوبی نخواهد بود، جرا که بین نظم و شعر تفاوت فراوانی است و سراینده ای که با نظم خاصی سخن می گوید تنها ناظم خوبی است نه شاعر خوبی.
استاد برجسته حوزه علمیه با بیان وجود تفاوت بین شعر نازل و شعر متنزل خاطرنشان کردند: شعر نازل محسوسات را کنار هم جمع آوری کرده و برخی از محسوسات را به برخی دیگر تشبیه می کند، استعارات و تشبیهاتش در همان قلمرو حس است ،نظیر آنچه منوچهری دامغانی انجام داده که انواع آهنگ ها، گیاهان و درختان را هنرمندانه ردیف کرده است ولی از جهان بالا چیزی نیاورد.
مفسربزرگ قرآنی در تعریف شعر متنزل گفتند: اشعار مولوی، حافظ و سنایی معقول را محسوس کرده است و مطلب ماورای طبیعت را در جام طبیعت ریخته اند.
ایشان افزودند: شاعران باید بکوشند شعر متنزل داشته باشند. شاعر باید مدیر، مدبر و امانت دار باشد. صور خیالی و معانی را جمع بندی کند.او این هنر را دارد که مخاطبان خود را از حس به خیال و از خیال به حس ببرد.
حضرت آیت الله جوادی آملی به سخنی از پیامبراسلام(ص) اشاره کرده و گفتند: ابن بابویه در ذیل حدیث نبوی«ان من الشعر لحكمه» که در کتاب "من لایحضرالفقیه" خود آورده است، می گوید شعر عارف غزنوی، حافظ و سعدی از این قبیل است، زیرا یک عاقل می تواند مستمع خود را به عقلانیت دعوت کند.
استاد برجسته حوزه در بخش دیگر سخنان خود به بیان دلیل سرودن اشعاری در مدح حضرت علی(ع) از سوی غیرمسلمانان اشاره کرده و افزودند: از هفت میلیارد بشری که بر روی زمین هستند، حتی دو نفر هم شبیه هم نیستند ولی فطرت همه یکی است، هیچ کس در بین این هفت میلیارد نفر، نه فاقد فطرت است و نه فطرت کسی با دیگری فرق دارد.
ایشان خاطرنشان کردند: وظیفه ادیبان و مبلغان دین مربوط به انگیزه و کار حوزویان و دانشگاهیان مربوط به اندیشه است. اما ادیبان و شاعرانی هستند که در قلمرو انگیزه کار می کنند و سری به اندیشه هم می زنند،اما کار ادیبان و شاعران انگیزه افزایی است نه دانش افزایی.
آیت الله جوادی تاکید کردند: شعری که نتواند جامعه را بیدار و عاطفه را تقویت کند که به قول حافظ نشانه اش "اشک حرم نشین" است، ناظم است نه شاعر. ما باید در بیداری جامعه و تقویت اراده بکوشیم واین انگیزه را از راه فطرت به دست می آوریم.
مفسر بزرگ قرآنی افزودند: انگیزه از فطرت مایه می گیرد، زمانی که شما شاعران انگیزه شناس باشید و انگیزه جامعه را تقویت کنید؛ مردم بیراهه نمی روند و همواره شاداب اند.
ایشان سپس به بیان دو شاعر برجسته ایران از مرگ اشاره کرده و گفتند: قرآن کریم می فرماید: « کل نفس ذائقه الموت»، مولوی و حافظ اشخاص بزرگی هستند و اشعاری در ارتباط با معنای درست مرگ با استفاده از قرآن سروده اند:
مرگ اگر مرگ است گو نزد من آی* تادر آغوشش بگیرم تنگ تنگ
من ز او عمری ستانم جاودان*او زمن دلوی ستاند رنگ رنگ
یا حافظ که می فرماید، مرغ باغ ملکوت ام نیم از عالم خاک*
چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم. این سخن از قران است.
آیت الله العظمی جوادی آملی در بخش پایانی سخنان خود به گلایه از علمای هند پرداخته و گفتند: ابوریحان بیرونی می گوید حضرت ابراهیم بساط شرک و بت پرستی را از خاورمیانه برداشت و فضا را معطر نگه داشت. گله ابوریحان این است که هنوز علمای هند نتوانسته اند شرک و بت پرستی و گوساله و موش پرستی را از هند برچینند. اگر الان عصر علم نیست پس چه وقتی است؟
ایشان گفتند: اگر علما و ادیبان قبلی فطرت توحیدی را احیا می کردند ما دیگر شاهد این وضع نبودیم، اما امیدواریم سرزمینی که شهید داده اند هم خودشان از ان بهره مند گردند و هم سایر افراد از ان عطر بهره مند شوند.
............
انتهای پیام / 221 ـ 141