خسروپناه: روحانیت نواندیش با روش اجتهادی، عقلانیت اسلامی را ملاک قرار می دهد

به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ «حجت الاسلام و المسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه» در نشست «جریان شناسی روشنفکری حوزوی» که صبح امروز ـ سه شنبه 26 آذرماه ـ در سالن اجتماعات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به همت مرکز پژوهش های خاص برگزار شد، در تعریف "جریان" گفت: جریان به  جمعیت مدیریت شده و تاثیرگذار بر جامعه می گویند و کسانی که کار فکری می کنند  جریان فکری، و کسانی که کار فرهنگی عمومی می کنند جریان فرهنگی و کسانی که کار سیاسی می کنند جریان سیاسی تولید می کنند.وی افزود: در جریان شناسی باید مبانی، اصول، مخاطب، رویکرد، تاکتیک و استراتژی را باید شناخت تا بتوان پیش بینی کرد و قدرت آینده نگری داشت.رئیس پژوهشکده حکمت و فلسفه اسلامی با بیان اینکه اصل جریان روشنفکری یکی از جریان های فکری است خاطر نشان کرد: چون بحث ما در مورد جریان شناسی روشنفکری حوزوی است باید از حوزه و روحانیت شناخت داشته باشیم.وی کارکردهای روحانیت را به  ذاتی و موقعیتی تقسیم کرد و در مورد کارکردهای ذاتی روحانیت گفت: با توجه به آیه "نفر" تبین، اثبات و تبلیغ آموزه های دینی جهت تحقق عینی دین برای سطوح مختلف مردم از کارکردهای ذاتی روحانیت است و قضاوت، نماینده رهبری در ارگان ها، و استاد دانشگاه بودن از کارکردهای موقعیتی روحانیت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است که قبلا این موقعیت ها برای روحانیت فراهم نبود.دکتر خسروپناه در تقسیم بندی روحانیت از دیدگاه جامعه شناختی عنوان کرد: دغدغه روحانیت سنتی میراث اسلامی است و این میراث اسلامی اعم از فقه، اصول، فلسفه و کلام است برای نمونه "جریان تفکیک" از این قبیل است دغدغه جریان تفکیک نیازهای معاصر نیست و به دنبال حفظ میراث اسلامی مخصوصا در حوزه فقه و کلام است.وی در توضیح خصوصیات روحانیت مدرن گفت: روحانیت مدرن دغدغه میراث اسلامی ـ شیعی ندارد و اگر این میراث نقد شود یا آسیب ببیند برای این قسم روحانیت مسئله نیست اینها با رویکرد عقلانیت خودبنیاد مثل روشنفکران غیر حوزوی می خواهند نیازهای معاصر از قبیل آزادی، حقوق بشر و دمکراسی را حل کنند.این استاد حوزه و دانشگاه افزود: روحانیت مدرن از قرآن به عنوان منبع استفاده می کند و استفاده حداقلی از حدیث دارد برای نمونه در مسئله ارث زن با عقلانیت مدرن می گویند تاریخ مصرف آیه تمام شده است! یا به گونه ای مسائل را تبیین می کنند که با منشور حقوق بشر منافات نداشته باشد.وی جریان سوم روحانیت را روحانیت نواندیش معرفی کرد و افزود: روحانیت نواندیش با روحانیت سنتی در توجه به میراث گذشته وجه اشترا ک دارد و معتقد است میراث دینی ما همچنان که مسائل گذشته را حل می کرد توانایی حل مسائل جدید را نیز دارد و می تواند به مسائل جدید پاسخ دهد.دکتر خسروپناه ادامه داد: روحانیت نواندیش به جای عقلانیت مدرن عقلانیت اسلامی را ملاک و شاخص قرار می دهد و روش اجتهاد حاکم است به گونه ای که نه گرفتار التقاط و نه گرفتار بی توجهی به قرآن شود.وی افزود: روحانیت نواندیش برای پاسخگویی به مسائل جدید باید مدرنیته و مکاتب فلسفی و اجتماعی غرب را بشناسد چون عمده سوالها از این مکاتب پدید آمده اند.رئیس پژوهشکده حکمت و فلسفه اسلامی در پایان تاکید کرد: اگر کسی روشنفکری حوزوی را به معنای قرن 18 میلادی بگیرد به این معنی که عقل برای شناخت عالم و آدم کفایت می کند و منبع معرفی دیگری نداریم این روشنفکر حوزوی نیست چون این مفهوم با کارکرد حوزه یعنی فهم و تبلیغ دین و عینیت بخشیدن در جامعه منافات دارد.....................پایان پیام/ 167