به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ تلاش ماههای اخیر القاعده برای ورود به بغداد و كشاندن دامنه نبردها به پایتخت عراق، در روزهای اخیر به مرز هشدار رسیده است كه مهمترین تحركات آن را در حملات روز پنجشنبه به وزرات خانه‌های حقوق بشر و ترابری عراق، حملات مسلحانه علیه مناطق شیعه نشین و نیز حمله خمپاره‌ای روز جمعه به فرودگاه بین‌المللی بغداد، شاهد بودیم.
ارتش عراق درحالی به دلایل انسان دوستانه از یك سو و فشارهای بین المللی، تاكنون از ورود به فلوجه و رمادی، دو شهر اصلی تحت اشغال تروریستها خودداری كرده كه بیشترین تمركز نیروهای تروریستی در این استان و شهرهای یاد شده است و از آنجا عملیات بمب‌گذاری و حملات مسلحانه در بغداد و سایر نقاط عراق از جمله استان‌های بابل، كربلا، موصل و صلاح الدین و حتی نجف هدایت می‌شود. كارشناسان مسایل سیاسی امنیتی اعتقاد دارند كه القاعده قصد دارد از طریق ایجاد هرج و مرج و ازهم پاشیدن نظم موجود در پایتخت، زمینه را برای رودرو قرار دادن شیعیان و سنی‌ها در این كشور آماده كند.
القاعده و داعش در تمام این ماهها تلاش داشته‌اند صحنه جنگ در سوریه را در عراق شبیه سازی كرده و با ورود به بغداد و حومه آن، دولت را ساقط كنند.
حمله به زندان‌های ابوغریب و كاظمین و نیز یورش به زندان‌های فلوجه و الرمادی در جریان ناآرامی‌های اخیر الانبار كه دهها تن كشته برجای گذاشت، منجر شد گروهی از خطرناكترین جنایتكاران تروریست آزاد شده و به چرخه عملیات تروریستی در عراق بازگردند كه هدف اصلی آن سیطره بر بغداد بوده است. در كنار تحركات نظامی برای كشاندن نبردها به داخل شهر بغداد، تحركات سیاسی نیز در این مدت جریان داشته است. تحصن‌هایی كه در سال گذشته در استان الانبار سازماندهی شده بود، بیش از یك سال بطول انجامید و دولت عراق از ورود ارتش برای جمع آوری بازی جدیدی كه آغاز شده بود، خودداری كرد، حال آنكه بخشی از جریان سیاسی مخالف دولت در ایجاد این نارامی‌ها نقش داشته و علاوه بر آن از حضور القاعده و داعش در متن این تحصن‌ها هم اطلاع داشته‌اند.
دولت نوری المالكی به ماجرای تحصن‌ها در الانبار ورود نظامی نكرد، اما از جانب جریان‌های سیاسی مخالف متهم به سوء استفاده از ناآرامی‌های الانبار شد. حاصل فشارهای سیاسی از بالا به مالكی برای عدم مداخله نظامی حاصلی جز كشته شدن 10 هزار عراقی در این سال نداشت.
اما هنگامی كه دولت تصمیم گرفت، به این فتنه خاتمه دهد، موجی از حملات به دولت شروع شد و همان جریان‌ها دولت را به سركوب و نظامی گری و طایفه گری متهم كردند، این درحالی است كه تلفات انسانی ناشی از نبردهای یك ماه اخیر درالانبار، مربوط به مخفی گاههای القاعده بوده و هیچ حمله‌ای در شهرهای فلوجه و رمادی از سوی ارتش صورت نگرفته است.
اكنون بیش از یك ماه از جمع آوری چادرها و خیمه‌ها در الانبار می‌گذرد و برغم خروج ارتش از فلوجه و رمادی، بخش‌هایی از این مناطق تحت كنترل تروریست هاست و گروههای سیاسی هم هیچ ابتكار عملی ندارند.در همین مدت ارتباط برخی شخصیت‌های مخالف دولت با سعودی‌ها هم فاش شده و اسناد ارائه شده چیزی برای انكار باقی نگذاشته است.
با اینحال، جریان‌های بین‌المللی كه مشخص نیست از ادامه ناامنی‌ها در عراق و دست باز گروههای تروریستی چه سودی می‌برند، باردیگر به صدا در آمده و در جریان سفر اسامه النجیفی رئیس مجلس عراق به آمریكا، به دولت مالكی حمله كردند.
وارونه جلوه دادن حقایق عراق، توسط جریان‌های مخالف دولت مالكی، از جانب برخی مراكز پژوهشی و سیاسی در آمریكا و نیز حامیان منطقه‌ای گروههای تروریستی، به گونه‌ای القا می‌كند كه گویی دولت عراق، دولتی طایفی محور است. این درحالی است كه چشم بر عملكرد گروههای تروریستی و حامیان منطقه‌ای آن بسته‌اند و نمی‌خواهند ببینند كه این گروهها كه اكنون بخاطر جنجال‌های سیاسی، اهالی فلوجه و الرمادی را به گروگان خود گرفته اند، در تمام طول سال به هیچ طایفه‌ای در عراق رحم نكرده‌اند. كاركنان شبكه‌های تلویزیونی موصل، صلاح الدین و نیز بسیاری از شهروندان اهل سنت عراق، كه در طول سال گذشته میلادی كشته شدند، شیعه نبودند؛ كسانی كه در حمله به كلیسایی در بغداد به قتل رسیدند هم شیعه نبودند. آنها نه به جرم شیعه بودن، بلكه بخاطر عدم همكاری با القاعده جان باخته‌اند. بسیاری از سران عشایر و خانواده هایشان در این سالها مورد حملات بی‌رحمانه القاعده قرار گرفته و قربانی شده اند، تنها به صرف اینكه با دولت همكاری دارند.
اكنون، غول تروریسم خاورمیانه، در دستان جادوگرانی قرار گرفته كه با آن در كشور عراق جولان می‌دهند و فعلا ارتش این كشور به تنهایی در حال نبرد با آن است. تروریستها تلاش دارند بغداد را با تصرف مبادی ورود و خروجی آن به دمشقی دیگر تبدیل كنند، از همین رو نیروهای انتحاری خود را وارد پایتخت كرده و طی دو سه روز گذشته حملاتی را علیه وزارت خانه‌ها و فرودگاه این شهر سازماندهی كرده‌اند.
پیش بینی تحركات دیگری از این دست در روزهای آینده خیلی دشوار نیست. آنها برای زنده ماندن و حفظ فلوجه و رمادی و بخش‌هایی از الانبار كه اكنون به كانون اصلی حضورشان در عراق تبدیل شده، باید وارد بغداد شوند. بنابراین بر فشارهای خود در روزهای آینده خواهند افزود.
حملات دو سه روز گذشته نه برای عراق كه برای كل منطقه و حتی جهان زنگ‌های هشدار را به صدا درآورده است. اگر این غول را مهار نكنیم و به چراغش بازنگردانیم، عراق را به حمام خون تبدیل خواهد كرد و بی‌شك با جهانی ناامن‌تر در آینده روبه رو خواهیم بود.
* محمدعلی حیدری هایی
................پایان پیام/ 218