به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ سردار محمدعلی جعفری، معروف به "عزیز جعفری" که نه تنها دورههای عالی نظامی را گذرانده، بلکه دارای تحصیلات عالی در رشته معماری نیز است. سردار جعفری به عنوان چهرهای خوشنام و مقبول در سپاه که ریاست مرکز تحقیقات راهبردی سپاه، و فرماندهی نیروی زمینی آن را تجربه کرده، 10 شهریور ماه سال 1386 از سوی مقام معظم رهبری به مسئولیت فرماندهی سپاه پاسداران انتخاب شد.
-زندگینامه
سردار محمدعلی جعفری، تیرماه سال 1335 در روستای نجفآباد در شرق شهرستان یزد متولد شد. او فرزند سوم خانوادهای بود که 10 فرزند داشت. پدرش مرحوم محمدحسین جعفری از معماران باسابقه شهرستان یزد و مادرش بانو صفا سلمانیه زنی متدین و مؤمنه بود. 5 ساله بود که به صلاحدید مادر برای یادگیری قرآن وارد مکتبخانهای شد که توسط خانمی به نام ملا کبری اداره میشد.
وی دوران تحصیل تا مقطع دبیرستان را در شهرستان یزد به پایان رساند. سال 1356 در رشته معماری دانشگاه تهران پذیرفته شد و از آنجا بود که فعالیتهای سیاسی خود را آغاز کرد.
در جریان مبارزات مردم انقلابی تهران، همدوش مردم و دانشجویان در تظاهرات شرکت کرد و در آستانه پیروزی انقلاب نیز دستگیر و به زندان افتاد. وی در سال 1358 به عنوان نماینده دانشکده در انجمن اسلامی دانشگاه تهران حضور داشت و در تسخیر لانه جاسوسی فعال بود.
پس از ماجرای انقلاب فرهنگی و بسته شدن دانشگاهها، در جهاد علمی دانشگاه به فعالیت ادامه داد و پس از شروع جنگ به عنوان یک بسیجی عازم جبههها شد و در سال 1360 به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. وی تا پایان جنگ به صورت پیوسته و به عنوان فرمانده قرارگاههای عملیات غرب و جنوب مشغول خدمت شد.
سردار جعفری همزمان با تحصیل به عنوان مسئول عملیات ستاد مشترک و جانشین نیروی زمینی سپاه مشغول فعالیت بود و از سال 1371 مسئولیت فرماندهی نیروی زمینی سپاه را به مدت 13 سال بر عهده گرفت که در 5 سال آخر آن، مسئولیت فرماندهی قرارگاه ثارالله تهران نیز بر عهده وی بود. سال 1384 از سوی فرماندهی معظم کل قوا مسئول راهاندازی مرکز راهبردی سپاه شد.
او که با شروع جنگ تحمیلی تحصیلات خود را رها کرده بود پس از پایان جنگ و در سال 1371 موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته معماری شد. دوره فرماندهی و ستاد که یکی از دورههای عالی نظامی است را در سالهای 71 و 72 در دانشکده جنگ سپاه گذراند و مدتی نیز در دورههای دافوس سپاه به تدریس مشغول بود.
وی در دوران دفاع مقدس از فرماندهان مهم سپاه و عنصری مبتکر در عملیات های نامتقارن بود که پس از دفاع مقدس، چند سال فرمانده نیروی زمینی سپاه، سپس رییس مرکز راهبردی سپاه و پس از آن با حکم رهبر معظم انقلاب از تاریخ 10 شهریور سال 1386 فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد.
-فعالیتهای سیاسی قبل از انقلاب
مهرماه سال 1356 و با برگزاری جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی، درحالیکه جرقههای نفرت عمیق مردم از شاه در جامعه آن روز ایران در حال روشن شدن بود؛ عضویت در حزب رستاخیز ملت ایران برای همه شهروندان تقریباً اجباری شد. در چنین شرایطی محمدعلی جعفری با اینکه در آن زمان اطلاعات سیاسی کمی داشت ولی از پر کردن فرم عضویت سرباز زد و حتی مانع عضویت دوستانش نیز شد.با گذشت زمان که بر اطلاعات سیاسیاش افزوده میشد، انزجار او از شاه و حکومت هم زیادتر میشد و به طبع آن عشق و محبتش به خمینی کبیر بیشتر. در آن روزگار غیر از مساجد و حوزههای علمیه که تا حدودی آوازه نهضت امام خمینی در آنها نفوذ کرده بود، زورخانههای شهر یزد به لحاظ حاکمیت روح پهلوانی از چنین امتیازی برخوردار بودند. در چنین شرایطی سردار جعفری هر زمان که فرصتی مییافت برای دیدن چنین فضایی به زورخانه «خواجه نصر» که در نزدیکی مسجد برخورداری قرار داشت میرفت.
آغاز جدی فعالیت سیاسی بعد از ورود به دانشگاه
زمانی که محمدعلی جعفری در دانشگاه پذیرفته شد دانشکده هنرهای زیبا، دانشکدهای بود با حال و هوای شبهه روشنفکری که دانشجویانش برآمده از خانوادههایی مرفه و گریزان از مبارزه و سیاست بودند. آن روزها خبری از انجمن اسلامی هم در دانشکده نبود. سردار جعفری به همراه تعداد دیگری از دانشجویان مذهبی تازهوارد اقدام به تأسیس انجمن اسلامی نمود که با مخالفت رییس دانشکده مواجه شد. لذا برای کاستن از حساسیتها، ابتدا یک کتابخانه و سپس انجمن کوه را در دانشکده راهاندازی کرد که بعدها مبنایی شد برای فعالیتهای دانشجویان مسلمان که عمده این فعالیتها کوهنوردی دستهجمعی بود چرا که کوه محل امنی بود برای فعالیتهای سیاسی. اولین اعلامیه ضد رژیم را حبیبالله بیطرف، از دانشجویان دانشکده فنی و همشهریاش در دانشگاه تهران در اختیار وی قرارداد.
علنی کردن مبارزه علیه رژیم
اولین حرکت علنی سردار و دیگر دوستانش مربوط میشود به 16 آذر سال 56 که در سالگرد شهادت 3 تن از دانشجویان معترض به سفر ریچارد نیکسون، معاونت وقت آیزنهاور، رییسجمهور آمریکا در سال 1332 به ایران تجمعی اعتراضآمیز در محوطه داخلی دانشگاه به راه انداختند.
دی ماه سال 56، در پی انتشار مقاله توهینآمیز «ابران و ارتجاع سرخ و سیاه» به قلم داریوش همایون و با نام مستعار احمد رشیدی مطلق که در آن صورت آشکار به ساحت مرجعیت دینی توهین شده بود؛ سردار جعفری به اتفاق دیگر اعضای کانون کوهنوردی با صدور اطلاعیهای توطئه رژیم پهلوی علیه مرجعیت شیعه و توهین آشکار به رهبر در تبعید را محکوم کردند.
محور فعالیتهای سیاسی سردار جعفری در دوران دانشجویی
شرکت در تجمع اعتراضآمیز مردم یزد در محکومیت کشتار مردم تبریز که در تاریخ 10 فروردینماه سال 57 و با رهبری آیت ا...محمد صدوقی که در آن زمان امامت مسجد حظیره را بر عهده داشت، برگزار شده بود. (تجمعی که در نهایت با تیراندازی نیروهای امنیتی و شهربانی یزد به سوی مردم بسیاری به خاک و خون کشیده شدند.)
شرکت در تظاهرات 13 آبان 57 که همزمان با چهاردهمین سالگرد تبعید امام خمینی (ره) توسط دانشآموزان در خیابان انقلاب فعلی به راه افتاده بود.
تکثیر نوار سخنرانیهای حضرت امام و پخش اعلامیههای ایشان و سایر مراجع تقلید و برگزاری نمایشگاههای ادواری عکس و نقاشی با محوریت حضور مردم در صحنه انقلاب.
-فعالیتهای سیاسی بعد از انقلاب
با فرار شاه از ایران، کمکم زمینه برای بازگشت امام از تبعید مهیا شد. اوایل بهمن 57 از طریق مسعود صدری به کمیته مردمی استقبال از امام ملحق شد تا مسئولیت تأمین امنیت بخشی از مسیر انتقال امام از فرودگاه به بهشتزهرا را بر عهده بگیرد. طبق تقسیمبندی حوزههای حراستی انجامشده از سوی کمیته استقبال؛ گروه سردار جعفری وظیفه داشت امنیت محل سخنرانی حضرت امام (ره) را تأمین نماید.
21 بهمن 57 با صدور اعلامیه امام (ره) مبنی بر غیرقانونی بودن حکومتنظامی و دعوت از مردم برای نادیده گرفتن مقررات منع عبور و مرور، سردار جعفری به همراه تعدادی از دوستانش در خیابان رسالت فعلی توسط نیروهای رژیم دستگیر و تا بعدازظهر روز 22 بهمن را در سلولی در پادگان تیپ 58 تکاور ارتش، نزدیک چهارراه قصر سابق گذراندند تا اینکه با سقوط رژیم آزادشده و به مردم ملحق شدند.23 بهمن 57 به همراه تعدادی دیگر مأموریت حفاظت از تعدادی از سران دستگیرشده رژیم مانند عباس هویدا تیمسار نصیری سپهبد مهدی رحیمی را بر عهده گرفت.
جهاد سازندگی در گود عربها
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و صدور فرمان امام (ره) مبنی بر ساختن خرابیهای کشور و تشکیل جهاد سازندگی، سردار جعفری با توجه به رشته تحصیلیاش که معماری بود به محلههای فقیرنشین جنوب تهران مثل گود عربها، دروازه غار، شوش و علیآباد میرفت و خانههای محرومان را شناسایی کرده و به اتفاق دوستانش بازسازی مینمود.
خردادماه سال 58 به اتفاق یکی از دوستانش که مهندس ساختمان بود برای بازسازی خانههای مردم شهرستان سردشت به استان کردستان.
اعزام شد و این در حالی بود که ضدانقلاب وابسته به ساواک به همراه گروههای چپ و تجزیهطلبهای تحت امر رژیم بعث، آتش جنگ داخلی را در مناطقی از کردستان و کرمانشاه و آذربایجان غربی شعلهور کرده بودند.
عزیمت به قائن جهت بازسازی خرابیهای زلزله
تابستان سال 58 زلزله قائن (شمال بیرجند از توابع خراسان جنوبی) خرابیهای بسیاری به بار آورد. در چنین شرایطی سردار جعفری به اتفاق رضا کرمی و تعداد دیگری از دوستان عازم قائن شدند و به دلیل حجم بالای خرابیها در روستای مهدیآباد، کار بازسازی را از آنجا آغاز نمودند. این روزها مصادف بود با فوت ناگهانی آیتالله طالقانی.
سردار جعفری که تا اواخر تابستان سال 58 در قائن بود با بازگشایی دانشگاهها در مهر همان سال به عرصه تحصیل بازگشت. در ابتدا به اتفاق دیگر دوستان کانون دانشجویی را به انجمن اسلامی دانشکده هنرهای زیبا تغییر نام دادند و تمام تلاششان این بود که ردههای مدیریتی دانشکده به دست گروههای مخالف انقلاب نیفتد.
نقطه آغاز ارتباط با سپاه پاسداران
برگزاری اردوی 3 روزه دانشجویی به منظور فراگیری فنون نظامی و جذب نفرات جدید از سوی انجمن اسلامی دانشکده فنی در پارک جنگلی چیتگر که در آن مربیانی از واحد آموزش نظامی سپاه تهران دعوتشده بودند؛ اولین نقطه تلاقی سردار با بچههای سپاه بود.
-همراه با دانشجویان در تسخیر لانه جاسوسی
حوادث پیشآمده در استانهای کردستان، کرمانشاه، آذربایجان غربی، شرق مازندران و هم زمان با این اتفاقات حضور مهندس بازرگان، نخستوزیر دولت موقت به اتفاق ابراهیم یزدی، وزیر امور خارجه در جشنهای سالگرد پیروزی انقلاب الجزایر و انتشار خبر ملاقات محرمانه آنها با برژینسکی، مشاور وقت امنیت ملی رییسجمهور آمریکا در حاشیه آن جشنها، نگرانیهایی را در محافل دانشجویی به وجود آورد. ترس از سازش دولت موقت با آمریکا موجب شد تا دانشجوی