خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

دوشنبه ۵ آذر ۱۴۰۳
۱۰:۲۳
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
چهارشنبه
۲۷ فروردین
۱۳۹۳
۸:۴۳:۳۶
منبع:
کد خبر:
602776

نظر آیت‌الله سیستانی درباره اختلاط اینترنتی

یکی از مراجع تقلید شیعیان تاکید کردند: ارتباط زن و مرد نامحرم از راه ارسال ﭘیام‌های نوشتاری و یا ﮔفتاری جایز نیست مگر به همان مقدار که به طور مستقیم جایز است.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت‌الله العظمی سیستانی در پاسخ پرسش جمعی از مومنین درباره نحوه ورود به شبکه‌های اجتماعی، مانند اینترنت ضمن بیان حدود شرعی ورود به این شبکه‌ها، توصیه‌هایی را به کاربران مسلمان داشتند.

متن سوال جمعی از مومنین و پاسخ و توصیه‌های این مرجع تقلید به شرح زیر است.

سوال

با پیشرفت علم و تکنولوژی و گسترش اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مسائل جدیدی برای خانواده‌ها پیش آمده که لازم است آنها را مطرح کنیم.

۱- آیا جایز است زن و دختر با هر شخصی که می‌خواهد نامه نگاری کند، آن هم بدون اطلاع شوهر و پدر و همچنین ﭘسران با دختران نامحرم؟

۲- هنگامی که مرد از همسرش و یا از دخترش و یا پسرش و یا از خواهرش می‌پرسد که چه فعالیتی را بر روی اینترنت و با چه کسانی انجام می‌دهید، ﮔاهی جواب می‌دهند که: ( ارتباط با شما ندارد، و نباید در امور شخصی ما دخالت کنی )، آیا این درست است؟

۳- آیا شوهر و یا پدر چنین حقی دارد که اگر همسر یا فرزندان، ارتباط با دیگران را ادامه دهند مخصوصا اگر این صحبت‌ها با دیگران در خفا بوده و باعث شک و شبهه به ارتباط‌های حرام باشد، ایشان را بازخواست کند. و به تعبیر دیگر وظیفه شوهر نسبت به همسر و پدر نسبت به فرزندان در این گونه موارد چیست؟

پاسخ و توصیه‌های آیت‌الله سیستانی

ارتباط زن و مرد نامحرم از راه ارسال ﭘیام‌های نوشتاری و یا ﮔفتاری جایز نیست مگر به همان مقدار که به طور مستقیم جایز است. و شایسته نیست زن طوری رفتار کند که شک و شبهه شوهر را برانگیزد و همچنین است حکم فرزندان نسبت به پدر و مادر، بلکه در بعضی از موارد این کار حرام است، مانند این که رفتار زن به طوری شبهه انگیز باشد که از نظر عقلا با رعایت حقوق شوهر، منافات داشته باشد یا رفتار فرزند موجب اذیت پدر و یا مادر از جهت شفقت و دلسوزی برای فرزند باشد.

و اگر رفع مشکل متوقف بر اطلاع شوهر یا پدر و یا مادر از محتوای ﭘیام‌های ارسالی و دریافتی باشد در صورتی که محذوری در پی نداشته باشد متعین است. به طور کلی باید توجه داشت شوهر و پدر در مقابل همسر و فرزند مسئولیت شرعی دارند، خداوند می‌فرماید (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِکَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ) ((ای کسانی که ایمان آورده‌اید خود و خانواده خود را از آتشی که سوخت آن مردم و سنگ‌ها هستند حفظ کنید، فرشتگانی درشت‌گفتار و سخت‌گیر بر آن آتش موکلند، هر چه خدا بگوید نافرمانی نمی‌کنند و همان می‌کنند که به آن مأمور شده‌اند)).

بنابر این زن و فرزند باید شوهر و پدر را در انجام این وظیفه کمک کنند و اگر نکنند بر آنها است که به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر طبق ضوابط آن عمل نمایند.


.................
پایان پیام/ 218