خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

سه‌شنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳
۲۰:۲۰
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
شنبه
۲۰ اردیبهشت
۱۳۹۳
۱۱:۵۶:۲۰
منبع:
کد خبر:
607599

سرهنگ بازنشسته امام جماعت مسجد قازان شد

امام جماعت مسجد خاطره در قازان می‌گوید: در روزهای جنگ نماز ما قطع نمی‌شد، چادر را روی زمین پهن می‌کردیم و 20-15 نفر روی آن نماز می‌خواندیم. من دائما سوره «فاتحه» و «اخلاص» را می‌خواندم.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «حاریص صالحجان» سرهنگ بازنشسته وزارت کشور روسیه امام جماعت مسجد «خاطره» در قازان شد.

وی درباره چگونگی اعزامش به جنگ می‌گوید: ما هنوز 18 سالمان نشده بود که به ارتش فراخوانده شدیم. مرا زودتر به جبهه اعزام کردند. من در هنرستان تربیت معلم درس می‌خواندم که در سال سوم به خدمت فرا خواندند. در اداره خدمت نظام گفتند که جوانان از کلاس نهم و بالاتر را به جبهه می‌فرستند. به ما گفتند که در اسرع وقت دسته ارتباطات از بچه ها تشکیل خواهد شد.

آموزش ما 6 ماه طول کشید. اواخر سال 1944 میلادی به جبهه اعزام شدم و کنار بقیه هم سن و سالهای خودم در خط اول جبهه خدمت می‌کردیم و نه فقط ارتباط بین جبهه‌ها، بلکه با مقامات دولتی را تأمین می‌کردیم.

از طریق خطوط ارتباطاتی ما، فرماندهان جبهه‌ها و استالین، فرمانده کل قوا با یکدیگر در تماس بودند. خیلی چیزها در جبهه ها از سرگذراندیم. مثلاً در زمان عملیات جنگی در حومه براتیسلاو، راه آهن محلی زیر آتش نیروهای آلمان قرار داشت. دسته ما که از چند جوان تاتاری تشکیل شده بود هدف آتشباری آلمانی‌ها قرار گرفت. مجبور شدیم به میان باتلاق‌ها فرار کنیم تا از اصابت گلوله‌ها در امان بمانیم. نیم ساعت به این شکل گذشت. آنچه تا کنون باعث تعجب من می‌شود این است که چطور با آن همه وسایل، تفنگ و نارنجک و وسایل سنگین دیگر از یک جای خشک به جای خشک دیگر می‌پریدیم که فاصله بین آنها 6-5 متر بود!

حاریص گفت: فقط به خواست خداوند بزرگ زنده ماندم. من از همان بدو تولد آدم مومنی بودم. پدرم هم خیلی آدم مومنی بود. او به سه زبان عربی، روسی و تاتاری مسلط بود. در روزهای جنگ نماز ما قطع نمی‌شد، چادر را روی زمین پهن می‌کردیم و 20-15 نفر روی آن نماز می‌خواندیم. وقتی فرماندهی از نماز خواندن ما مطلع شد مخالفتی با این کار نکرد. من دائما سوره «فاتحه» و «اخلاص» را می‌خواندم.

از بیش از 700 هزار نفری که از جمهوری تاتارستان به جنگ رفت، هر دومین نفر به خانه برنگشت. حاریص صالحجان برگشت. او تمام عمر در ادارات وزارت کشور خدمت می‌کرد و با درجه سرهنگ بازنشسته شد.

سالهای زیادی است که ریاست مسجد «خاطره» را عهده دار است که به یاد کشته شدگان جنگ ساخته شد. او حتی حالا هم در خط مقدم است - او کتاب می‌نویسد که عنوان آخرین کتابش «قرآن و علم» است. او برای شاگردان مدرسه سخنرانی می‌کند و یکی از اعضای هیأت داوران کنکورهای جمهوری در باره مبانی دین اسلام است. در سال گذشته، مفتی تاتارستان مدال اداره روحانی مسلمانان «در ازای خدمت به ملت» را به وی اعطا کرد. حاریص صالحجان مثل دوران کودکی و سال‌های جنگ هر کاری را با خواندن آیات قرآن مقدس شروع و به پایان می‌رساند.

..................
پایان پیام/ 218