به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ این روزها در مناطقی از سرزمین بوسنی صحنههایی دیده میشود که جنگ داخلی این کشور در دهه نود میلادی را تداعی میکند؛ وضعیت بحرانی زندگی، آدمهای مصیبت دیده، خانهها، کوچهها و خیابانهای ویران.
کشورهای همسایه بوسنی یعنی صربستان و کرواسی نیز وضعیت مشابهی دارند. سیل اخیر که محصول چهار روز بارش مداوم و شدید باران بود خسارتهای زیادی به ساکنان مسلمان و صرب بخشهای شمال و شمال شرقی کشور بوسنی وارد کرد.
در این مناطق زندگی روزمره مردم دستخوش ناآرامی شد. هنوز مراکز عمومی، ادارات، مدارس و فروشگاهها تعطیل است. در کوچه و خیابان شهرهایی مانند "ماگلای"، "دوبوی"، "اجاک" و ... که دچار آب گرفتگی شدهاند تلی از وسایل از بین رفته مردم به چشم میخورد و حالا بعد از گذشت یک هفته از وقوع سیل، ساکنان این شهرها مشغول تمیز کردن در و دیوار خانههای گل آلود خود هستند.
این درحالی است که شهری مثل "بوسانسکی شاماتس" هنوز در زیر آب است. وجود هزاران لاشه حیوانی وضعیت غیر بهداشتی خطرناکی را برای این منطقه رقم زده و نیروهای دولتی و مردمی سعی در خارج کردن این مردارها و امحای آن دارند. اما وضعیت در مناطقی که دچار رانش زمین شده به مراتب تأسف بارتر است. در این قسمتها روستاهایی وجود دارد که در زیر خروارها خاک و سنگ مدفون شده و در چندین روستای دیگر اکثر خانهها گرچه از نظر ظاهری خسارت زیادی ندیدهاند اما به خاطر جابجایی لایههای زیرزمینی از کمترین ایمنی برخوردارند و هر لحظه ممکن است فرو بریزند. لذا همه ساکنان مسلمان این مناطق به کوچ اجباری تن دادهاند و فعلا یا مهمان اقوام و بستگان خود در دیگر شهرها شدهاند و یا اینکه در پناهگاههای موقت اسکان یافتهاند.
بعد از گذشت چند روز از وقوع این بلای طبیعی هنوز وضعیت آب آشامیدنی و برق مناطق سیل زده به حالت عادی برنگشته است. خوشبختانه با هوشیاری مردم و هشدارهای مراکز هواشناسی تلفات جانی این واقعه به بیشتر از 30 نفر نرسیده است. هر چند میزان خسارتهای مادی به تاسیسات شهری، منازل و مزارع بسیار قابل توجه میباشد.
بدیهی است با این چند سطر گزارش مختصر که حاصل مشاهدات عینی خبرنگار ابنا است هرگز نمیشود عمق این حادثه طبیعی که حداقل در صد سال اخیر در حوزه بالکان بیسابقه بوده است را روایت کرد؛ همانطوری که مجموعه فیلم و عکسهای خبرنگاران جهان نیز همه زوایای این فاجعه را نمیتواند به تصویر بکشد.
عکس: محمدکاظم اطمینان
..............
پایان پیام/ 218