_538059c2531f8.jpg)
به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ روزنامه خراسان نوشت: سوم خرداد 1361 تنها یادآور یک پیروزی بزرگ نظامی و باز پس گیری خرمشهر عزیز و مناطق دیگر کشورمان از چنگ دشمنی تجاوزگر نیست. هر چند ارزش نظامی و تأثیر این پیروزی بسیار بزرگ بر روحیه آحاد مردم ایران و خصوصاً رزمندگان و مدافعان حریم دین و میهن و همچنین در کسب پیروزی و موفقیت های بعدی به نوعی وصف ناپذیر است و هر چند که در این عملیات 34 روزه که از 30 دقیقه بامداد دهم اردیبهشت آغاز و در سوم خرداد 61 به پایان رسید و حدود 5400 کیلومترمربع از خاک میهن از اشغال دشمن درآمد و علاوه بر آزادسازی خرمشهر عزیز، هویزه و پادگان حمید، شهرهای اهواز، حمیدیه و سوسنگرد نیز از برد توپخانه دشمن خارج شد و بیش از 19 هزار نظامی متجاوز ارتش بعث به اسارت نیروهای ما درآمدند و میزان زیادی از تجهیزات پیشرفته دشمن منهدم و مقادیر قابل توجهی غنیمت نیز به دست آمد اما آنچه از همه این ها مهم تر است آن اراده، همت و عزمی بود که ایمان قوی به وعده های خداوند و توکل به ذات اقدس او، ارزش جان نثاری در راه دین خدا و اقتدا به حضرت ثارا... در مردم این سرزمین و خصوصاً رزمندگان سلحشور ایران به وجود آورده بود.
درست است که در جریان فتح خرمشهر، عملیات بیت المقدس به خوبی طراحی و با شجاعت هر چه تمام تر با رمز «یا علی بن ابی طالب» انجام شد اما آنان که در آن روزهای اوج ایثار و از خود گذشتگی و خداباوری و غیرت و عزت مندی در آن صحنه های کارزار با خصم تجاوزگر حضور داشته اند در کارزار خصمانه ونابرابری که نه تنها دو ابر قدرت آن زمان بلکه بسیاری از کشورهای اروپایی و تقریباً تمامی کشورهای منطقه پشت سر صدام ایستاده بودند، راز و رمزهایی از ایمان قوی و توکل ، ایثارگری ها، از خود گذشتگی ها، دلاوری های رزمندگان نقل می کنند که مثل و مانند آن را فقط در جنگ های صدر اسلام و همچنین صحنه های بی بدیلی که در کربلای حسین ابن علی رخ داده می توان سراغ گرفت و نکته و عامل اساسی آن پیروزی بزرگ تاریخی همین خداباوری و توکل و ایثار و شهادت طلبی و شجاعت و دلاوری های رزمندگان بوده است وگرنه همه دنیا به خوبی می دانستند که با آن لشکرهای متعدد عراقی و نیروهایی که کشورهای دیگر در اختیار او گذاشته بودند و آن همه پول و امکانات و ماشین جنگی بسیار مجهز و پیشرفته که در اختیار صدام بود و در حالتی که خرمشهر و تعدادی دیگر از شهرهای ایران زمین در اشغال دشمن بود که همه این ها برتری کامل نظامی ارتش بعث را به روشنی اثبات می کرد ، تنها آن همت ها و خداباوری ها و چه بسا امدادهای غیبی حضرت باری موجب شکل گیری آن پیروزی تاریخی و سرنوشت ساز شد که بی گمان می توان آن را نقطه عطف بسیار مهمی در طول تاریخ ایران به حساب آورد. نقطه عطفی که نه تنها قدرت ایمان و اراده مردم این سرزمین و وفاداری شان به دین و امامت و ولایت و دلبستگی شان به عزت و استقلال و آزادگی و اوج دلاوری شان را به جهانیان ثابت کرد بلکه اثرگذارترین عامل شد برای پیروزی و موفقیت نه تنها در ادامه جنگ بلکه در عرصه های بسیار دیگری در سرنوشت امروز و آینده ایران عزیز و همان پیروزی ها، دلاوری ها و ایمان های قوی همچنان عامل اساسی است برای این که پس از آن تجاوز بی رحمانه ارتش بعث صدام دیگر هیچ کشوری نه تنها در منطقه بلکه حتی آمریکا علی رغم گزافه گویی هایش که «همه گزینه ها روی میز است» با وجود برخورداری از توان نظامی بسیار و پیشرفته جرأت تجاوز به حریم ایران عزیز و مقتدر را ندارد.
اما آنچه امروز و در طول تاریخ آینده کشور باید همیشه مورد توجه ویژه قرار گیرد و هیچ گاه به فراموشی سپرده نشود این است که اولاً پیروزی های رزمندگان در آن جنگ تحمیلی هشت ساله که توسط صدام و با چراغ سبز ابرقدرت ها و بدخواهان ایران و کمک های سیاسی، نظامی و مالی بی دریغشان بر کشورمان تحمیل شد، هزینه های بسیار زیادی برای این ملت داشته است. جلوگیری از سر و سامان گرفتن به موقع این کشور تازه انقلاب کرده ، ایجاد سد جدی در مسیر قدم گذاری در راه توسعه و پیشرفت، به تأخیر انداختن تحقق آرمان های بلند انقلاب اسلامی، تحمیل بیش از هزار میلیارد دلار خسارت به زیرساخت ها و منابع کشورمان و... و از همه مهمتر به شهادت رسیدن بیش از دویست و چهل هزار ایرانی رزمنده خداباور، عزیز، دلاور و غیرتمند که حدود 6000 نفر از این دلاور مردان تنها در جریان بازپس گیری و فتح خرمشهر به شهادت رسیدند و این هزینه های فراوان و شهادت این همه انسان غیرتمند و خداباور و بزرگوار و فداکار و جوانمرد در راه دین و میهن، وظیفه آحاد ملت خصوصاً مسئولان را بسیار سنگین کرده است تا خدای ناکرده با تصمیم گیری های غلط و غیرمدبرانه و حزبی و جناحی و طعمه پنداشتن پست و مقام و مسئولیت، فراموش کردن آرمان های انقلاب و دفاع مقدس و فراموش کردن جانفشانی های رزمندگان و جانبازی جانبازان عزیز و پشت کردن به مردم و اهمیت ندادن به معیشت و اقتصاد و فرهنگ و باورها و پیشرفت آینده کشور در زمره کسانی قرار گیرند که خون شهیدان همیشه شاهد این مرز و بوم را نادیده می گیرند هر چند هر کس در هر پست و مقامی چنین نابخردی ها و منکرهای بزرگی را مرتکب شود خون شهیدان دامنگیرشان خواهد شد. اما نکته دوم که در این دوره و در همیشه تاریخ برای تحقق آرمان های انقلاب اسلامی و تحکیم عزت و استقلال و پیشرفت ایران عزیز باید مورد توجه ویژه قرار گیرد حفظ آن روحیه خداباوری، توکل، ایثار، جوانمردی، عشق خدمت به کشور و مردم با روحیه و مدیریت جهادی، عشق به عزت همیشگی دین و میهن و حفظ کرامت و شرافت ملت و تلاش همه جانبه و موثر برای توسعه و پیشرفت کشور و مقدم دانستن منافع ملی بر هر امری و همچنین هوشیاری و ژرف اندیشی، آینده نگری، تیزبینی و وفاق و همدلی مردم و همچنین مسئولان این سامان است که باید به عنوان اصل و عامل اساسی عزت و پیشرفت روز افزون کشور مورد توجه ویژه قرار گیرد چنین باد.
..............
پایان پیام/ 218