به گزارش خبرگزاری اهلبیت (ع) ـ ابنا ـ «حضرت آیت الله العظمی سبحانی» از مراجع عظام تقلید در پیامی در مورد تعالی معنوی زنان در جامعه، اظهار کردند: هر نوع فعالیت معنوی از وزارت خانهها و نهادهای دولتی باید آغاز شود. اصلاحات از پایین به نتیجه نمیرسد. اکنون متجاوز از ۳۵ سال از انقلاب اسلامی ما میگذرد و مصونیت زن از دستبرد بوالهوسان یکی از نمادهای اسلامی ما است ولی متأسفانه در غالب دولتهای گذشته چندان مورد عنایت و اهمیت نبود. اکنون که بحمدالله جامعه روی پای خود ایستاده است شایسته است که از طریق قلم و بیان، رسانهها جامعه را برای پذیرش این تعالی آماده ساخته و جز از خدا نترسیم و بدانیم «ان تنصروالله ینصرکم و یثبت اقدامکم.»
ایشان با اظهار تأسف از مخالفت با تعالی معنوی زنان در کشور گفتند: جای تأسف است که شایسته بود یک چنین کار اصلاحی انقلابی به جای اینکه مورد تقدیر و تشویق قرار گیرد ولی متأسفانه با انتقاد مغرضان روبهرو شده است ولی در برابر اراده رشید ملت کارساز نخواهد بود.
این مرجع تقلید با اشاره به مقام و منزلت زن در اسلام اظهار کردند: بزرگترین سرمایه زن عفت و پاکدامنی اوست که پایه خانواده را تشکیل میدهد. اسلام برای صیانت او از دستبرد رهزنان و هوسرانان برنامههایی تنظیم کرده که میتواند گل باغ زندگی را از اینکه دستمایه بوالهوسان قرار گیرد حفظ کند. مسلماً اختلاط زن و مرد، دختر و پسر، هرچه هم از نظر تقوا و پیراستگی در درجه بالایی قرار بگیرد پیامدهایی دارد که هرگز به صلاح جامعه، صلاح فرد و تشکیل خانواده نیست. همه افراد یوسف زمان نیستند که در برابر برنامههای شکننده عصمت، پایداری کنند.
مرجع تقلید شیعیان تاکید کردند: هر نوع برنامه ریزی در این مسیر نه به خاطر این است که به جامعه جوان زن و مرد از دیده دیگر نگریسته شده است بلکه به خاطر این است که به عفت و عصمت آنان صیانت بیشتری بخشند. این نوع کارها جنبه پیشگیری دارد که بهتر از درمان است؛ کاری که اخیرا در تهران انجام گرفته است، درست خواسته شرع مقدس و به صلاح جامعه زنان است و گفتار برخی از بوالهوسان که غرض از آفرینش زن در نظر آنان چیز دیگری است فاقد ارزش است. مسلمان هر برنامه اصلاحی با خواستههای یک اقلیت ناچیز رودر رو است و لذا با آن به مخالفت بر میخیزند.
آیت الله سبحانی سپس به نقد و ایراد منتقدین پرداخت و در پیام خود تاکید کردند:
1. میگویند: «تفکیک محیط کار محدودیت است، مسلماً محدودیت در برابر آزادی محکوم است». یادآور میشویم که این نوع کار مصونیت است نه محدودیت. بسان پیشگیری است که هرگز محدودیت محسوب نمیشود. فرض کنید محدودیت است، مگر هر محدودیت ناپسند و هر نوع آزادی پسندیده است. عقل و خرد انسان برای او محدودیت میآفریند و در عین حال بالاترین سرمایه انسان است در مقابل جنون که به او آزادی حساب نشده میبخشد.
2. گاهی میگویند: «این کاری که انجام گرفته کاری سیاسی است، برای یک رشته اهداف سیاسی برنامه ریزی شده است» ؛ ولی باید از این مدعی پرسید: دلیل شما بر این ادعا چیست؟ اگر کسی برنامه اسلامی را به اجرا گذاشت ما حق داریم کار او را سیاسی معرفی کنیم؟
3. گاهی میگویند: «این کار سبب شده است که رسانههای خارجی علیه ما سخن بگویند». اتفاقاً موضعگیری آنان نشانه این است که این کار نقطه قوت ما است که آنها را به هراس انداخته و تا ما را از این کار باز بدارند و اگر این کار نقطه ضعف ما بود ما را تشویق میکردند.
............
پایان پیام/۱۵۶