به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ شهر شیعهنشین آمرلی از توابع استان صلاحالدین بیش ۸۰ روز است که در محاصره گروه تروریستی داعش قرار دارد و تروریستهای تکفیری بارها تلاش کردهاند به این شهر یورش ببرند که با مقاومت نیروهای عشایر و ارتش عراق روبرو شدند.
آمرلی یکی از مناطق تابع طوزخرماتو در استان صلاح الدین عراق است که از شهر کوچک آمرلی و تعدادی روستای اطراف این شهر تشکیل شده است و این ناحیه محل زندگی ترکمانهای شیعه عراق است.
زنان و کودکان آمرلی پابهپای مردان سلاح به دست گرفتهاند تا توسط عناصر گروه تروریستی داعش به اسیری گرفته نشوند. آنها داعشیها را بزدل نامیدند که جرأت رویارویی با مردم و جنگ رو در رو با آنها را ندارند.
آنها در دفاع از ناموس و خانه و کاشانه خود مردانه جنگیدهاند و میگویند تا آخرین گلوله خواهند ایستاد و راهی هم جز این نیست، اما زندگی در آمرلی تنها دو گزینه مقابل اهالیاش قرار داده است، «مرگ یا مرگ»!
از یک طرف گرسنگی و مصرف آب آلوده و کمبود دارو آنها را به مرگ تهدید میکند و از طرفی هر لحظه امکان هجوم گسترده داعش و ورود تروریستها به شهر وجود دارد که نتیجهاش قتل عام جمعی و نسل کشی است.
آمرلیها امروز بیش از هرچیز به یک اقدام نظامی چشم دوختهاند چرا که در صورت سقوط شهر معلوم نیست چه بر سر مردم آن خواهد آمد.
یکی از اهالی آمرلی خطاب به تروریستهای داعش گفت: اگر آنها مرد هستند، ما رو در رو با آنها میجنگیم اما آنها افرادی بزدل و ترسو هستند و سالهاست که مردم را با بمبگذاری در مناطق مختلف اعم از مساجد و حسینیهها میکشند.
هفته گذشته بر سر بحران انسانی در آمرلی، نمایندگانی توانستند با اصرار و تقلای فراوان یک جلسه اضطراری برای آن اختصاص دهند، اما تمام سرو صداها این هفته فروکش کرد. حتی سر و صدای رسانهای هم گویا خوابیده است، اما شبح مرگ همچنان در آسمان آمرلی حاضر است.
عبدالمهدی کربلائی نماینده آیت الله العظمی سیستانی تاکید کردند که دو ماه است مردم این منطقه مقاومت میکنند و از شهر خود محافظت میکنند و مردان قهرمان این منطقه علیرغم نبود سلاح و آذوقه خود را تسلیم نکردهاند.
ایشان از همه گروهها و مردم عراق خواست در شکستن این محاصره کمک کنند و در ارسال کمک از طریق هوا به مردم تسریع گردد تا جلو مرگ مردم را گرفت.
عمار البغدادی یک نویسنده عراقی در اعتراض به بیتحرکی نسبت به بحران آمرلی مینویسد: ارتش هر روز از پیروزیهایش در رسانهها میگوید، حال آنکه آمرلی بدون امکانات نظامی و آب و غذا در محاصره است.
در سایه سکوت جامعه بین الملل و کشورهای منطقه صدایی از سر همدردی شنیده نمیشود و بیم آن میرود که جمعیت ۱۷ هزار نفری آمرلی نیز به سرنوشت مردم سنجار دچار شوند.
................
پایان پیام/ ۲۱۸