به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ مدیرکل امور شیعیان مجمع جهانی اهل بیت(ع) با گرامیداشت اربعین وفات «استاد محمدرضا فریدونی» از پژوهشگران برجسته علوم قرآنی، گفت: ایشان یک شخصیت خاص و یک پدیده منحصر بفرد بود که بجرأت می توانم بگویم در سطح مجامع علمی و محافلی که درگیر مباحث کلامی و اعتقادی هستند شاید نتوان مانند او را پیدا کرد.
«حجت الاسلام والمسلمین حسینعلی نقده دوزان» با اشاره به اینکه مجمع جهانی اهل بیت(ع) موجب ورود استاد فریدونی به جامعه علمی قم گردید، به روش استدلالی آن مرحوم نیز اشاره کرد و گفت: از آنجا که رجال و اسناد معمول روایاتی که در فضائل و مناقب اهل بیت(ع) وجود دارد با انگیزه های مختلف به وسیله علمای اهل سنت مورد جرح قرار گرفته اند، اگر بتوان این فضایل و مناقب را با تکیه بر خود قرآن ثابت کرد، راه بر خصم بسته می شود. این روش آقای فریدونی بود.
وی که با خبرنگار ابنا گفتگو می کرد ادامه داد: ایشان مثلاً به یک نحو اقناعی از آیه "الیوم اکملت لکم..." به اثبات ولایت در غدیر می رسید و از هیچ روایتی در این زمینه استفاده نمی کرد که مورد تضعیف طرف مقابل قرار گیرد. یعنی بحث آیه اکمال را به نحوی طرح می کرد که خروجی آن باید غدیر می شد و غیر از آن به جایی دیگر راه نمی یافت. همه تفاسیر را می دید؛ همه آراء را می دید؛ همه حرفها را می خواند؛ و به همه منابع مسلط بود. نتیجه گیری که می کرد فکر خودش بود که می گذاشت جلوی مستمع و او چاره ای نداشت غیر از اینکه قبول کند.
نقده دوزان افزود: او فرصت به دشمنان اهل بیت(ع) نمی داد که در روایات تشکیک کنند. با خود قرآن حرفش را اثبات می کرد. 40 سال نشسته بود و در قرآن تدبر کرده بود. مثلا فکر کرده بود که در بحث عصمت چگونه وارد شود که جنبه اقناعی داشته باشد و شاگردش بتواند در بنگلادش اساتید وهابی و سلفی را قانع کند و هیچکس نتواند نفس بکشد. همه می گفتند این مطالب از کجاست؟ در هیچ کتاب تفسیر رسمی اینطور نبود! با این روش نبود! یک چیز نو و در حقیقت تولید فکر بود؛ آنهم فکر صحیحی که مصدرش تدبر در قرآن بود.
مدیرکل امور شیعیان مجمع، درباره شاگردان کلاس های استاد فریدونی هم گفت: کسانی که پای درس او می آمدند مؤلف بودند و برخی از آنها کتابهایشان در مجمع چاپ شده بود. یعنی استاد فریدونی شاگردهایی داشت که خودشان اهل تحقیق و تألیف و صاحب نظر بودند؛ ولی کاری که حاج آقا می کرد کار دیگری بود؛ و حرفی که حاج آقا می زد حرف دیگری بود. جالب است بدانید کسانی که از نظر علمی قوی تر بودند بیشتر و منظم تر به کلاس وی می آمدند و بعضی طلبه ها که حال درس نداشتند کمتر می آمدند. در واقع، آنهایی که پیگیر بودند و رشته کار را می دانستند مرتب و منظم از این جلسات استفاده می کردند. بعضی از شاگردهای ایشان، طلاب فهیمی بودند که در مباحث قرآنی کارکشته بودند.
وی درباره محصولات فکری فریدونی نیز توضیح داد: خروجی های درس ایشان منشأ آثار فراوان در داخل و خارج ایران هستند. افرادی که به این کلاس ها می آمدند در غنا، الجزایر، بنگلادش، اندونزی، روآندا و کشورهای مختلفی که من خبر دارم راه ایشان را ادامه می دهند. شاگردان حاج آقا امروز در سرزمین های مختلف مشغول تعلیم دیگران هستند و همون حرفهایی که از او گرفتند و همان روش دارد ادامه پیدا می کند. مثلا دو سال پیش بود که یکی از طلاب بنگلادشی قم برای تبلیغ ماه مبارک رمضان به کشورش رفته بود. وی در آنجا یک برنامه شبانه راه اندازی کرد و حدود 50 نفر از اساتید دانشگاه بنگلادش که اکثراً فارغ التحصیل دانشگاههای سعودی بودند را جمع کرد و برخی مباحث مرحوم فریدونی را به آنها آموزش می داد. اینها انگشت تحیر به دندان گرفته بودند و نمی توانستند به این مطالب اعتراضی بکنند؛ چون به غیر از قرآن چیزی نبود.
نقده دوزان اضافه کرد: برخی از شاگردان غیر ایرانی آقای فریدونی نیز در شبکه سحر به زبان های انگلیسی و فرانسوی برنامه دارند و یکی از آنها به خود من گفت: من الآن دارم حرفهای آقای فریدونی را توی شبکه سحر میگویم.
مهم این است که این شاگردان، به روش استاد خود پایبند هستند؛ روش بدیعی که در آن از یک نکته یا آیه قرآنی استفاده می شد که کسی به ذهنش نمی رسید که این چطوری به بقیه مباحث متصل و مربوط می شود.
وی "کاربردی" بودن مباحث مرحوم فریدونی را ویژگی دیگر آنها دانست و گفت: وی از یک مبلّغ، یک سرباز آماده به بحث می ساخت. یکی از دوستان مستبصر که از فضلای غیر ایرانی است و در تحصیلات رسمی حوزوی بسیار موفق است به طور مرتب در دروس حاج آقا حاضر می شد. وی بعد از سالها تحصیل در حوزه، در یک تعطیلات تابستانی برای تبلیغ به کشورش رفت. بعد از بازگشت به من گفت: "اگر مباحث آقای فریدونی نبود دستم در کار تبلیغ خالی خالی بود؛ زیرا هیچکدام از مطالب درسی که طی سالها در حوزه آموخته ام به کار تبلیغ من نمی آمد، بلکه آنچه برایم در آن میدان قابل استفاده بود همین مباحث حاج اقای فریدونی بود".
نقده دوزان "اخلاص" و "توسل" را در موفقیت استاد فریدونی سهیم دانست و گفت: او از جان و دل عاشق اهل بیت(ع) بود. در برخوردش، در رفاقت هایش، در گرایش هایش و در همه چیزش اهل بیت(ع) را مد نظر داشت. یادم هست یک بار به من گفت: "منهج من این است: سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم". یعنی آنچه ما در زیارت ها می خوانیم را او در تعامل با دیگران پیاده می کرد؛ هر کس با اهل بیت(ع) دوست بود را دوست داشت و هر کس با آنها دشمنی می کرد را دشمن داشت. درس را همیشه با دعای سلامتی امام زمان(عج) شروع می کرد. این دعا ذکر قنوت نمازش هم بود و من این را دائم می دیدم. توجه خاصی به حضرت حجت(عج) داشت و طبیعتا حضرت هم بی توجه به ایشان نبود که آنهمه آثار و موفقیت داشت.
این اندیشمند حوزوی به ذکر خاطره جالبی از تأثیرپذیری علمای اهل سنت از مرحوم فریدونی نیز پرداخت و گفت: این اواخر یک دوره آموزشی با حضور علمای اهل سنت و شیعه و نیز اساتید دانشگاه شیعه و سنی سیستان وبلوچستان برگزار شد. حاج آقا فریدونی در این دوره بحث "توحید عبادی در قرآن" را مطرح کرد که مبحث روز وهابی ها در دنیاست و تمام این مشکلاتی که می بینید سلفی ها در جهان درست می کنند از همین نقطه شروع می شود. آقای فریدونی سه تا جلسه آنجا داشتند و همه اساتید و علماء چه سنی و چه شیعه متحیر مانده بودند از مباحث بکر ایشان. حتی کسانی که افکار سلفی گری داشتند تحرکاتی کردند و سؤالاتی را مطرح نمودند که ایشان همه حرفهای آنها را با قرآن پاسخ داد. عجیب اینکه برخی از روحانیون معتدل اهل سنت که گرفتار وهابی ها هستند می آمدند و دست به کت مرحوم فریدونی می کشیدند و تبرک می کردند و می گفتند: آقا شما کی هستی و ما تاحالا ندیده بودیم کسی تا اینقدر مسلط به مباحث قرآنی باشد.
برای خواندن متن کامل این مصاحبه ایــنـجـا را کلیک کنید.
......................
پایان پیام/ 101