به گزارش خبرگزاری اهلبیت (ع) ـ ابنا ـ حجت الاسلام سید حسین شاهمرادی، دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور با حضور در محل بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء با حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار و گفتگو کرد.
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در سخنانی با یادآوری وظیفه خطیر فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی در عرصه توسعه فرهنگی کشور فرمودند: جامعه را دو گروه از افراد تشکیل می دهند. یک گروه فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی و گروه دیگر عموم افراد جامعه هستند. حوزه و دانشگاه که قطب فرهیخته جامعه هستند طبق آموزه های قرآن کریم به تعلیل و تعلیم می پردازند؛ یعنی پس از آموختن یک مطلب، فلسفه و ریشه آن مطلب نیز به آنان آموخته می شود و لذا حوزویان و دانشگاهیان در حوزه علمی خود صاحبنظر و مجتهد می شوند.
ایشان ادامه دادند: توده مردم تحت تاثیر تبلیغ هستند. چرا که در توده مردم به جای تعلیم و تعلیل، تبلیغ و تکرار در جریان است، یعنی تکرار که امری برهانی نیست جای تعلیل را می گیرد در نتیجه تبلیغ ها و تکرارها می توانند، مردم را به هر جهتی که خواستند، سوق دهند.
مرجع تقلید شیعیان خاطر نشان کردند: تبلیغ ناروا که به مثابه دروغ است، جامعه را آلوده می کند. حوزه و دانشگاه اگر به فکر ارتقا سطح فرهنگی توده مردم است به جای اندیشیدن به اینکه مردم چه چیزی را می پسندند؛ باید به این فکر باشند که مردم را به چه جهتی هدایت کنند و برای آن، برنامه ریزی کنند.
ایشان با بیان این نکته که مردم با سرمایه خلق شده اند و باید از این سرمایه به نحو احسن بهره ببرند، اذعان داشتند: مردم به عنوان یک لوح نانوشته خلق نشده اند، مردم با سرمایه خلق شده اند، اگر به درون مردم بنگریم می بینیم که خداوند سرمایه ای را در وجود آنها به ودیعه گذاشته است، مردم طبق فطرت و سرمایه درونی خود به دنبال صداقت و پاکی هستند، از این رو مردم ، جامعه فرهیختگان و عالمان را الگوی خود قرار می دهند. لذا نباید بین حرف و عمل فرهیختگان و مسئولین جامعه تفاوت و تناقضی باشد.
آیتالله جوادی آملی در فراز پایانی سخنان خود، مدرک گرایی و احساس بی نیازی از علم را آفت مهم مجامع علمی کشور دانستند و اظهار داشتند: اگر فرهیختگان ما بخواهند فرهنگی بار بیایند و توده مردم، فرهنگ مدار باشند، باید از لحاظ علمی پربار تر باشند، و این در صورتی است که طلاب و دانشگاهیان مدرک گرا نباشند و هرگز خودشان را از تحصیل و علم بی نیاز ندانند.
...............
پایان پیام/ ۲۱۸