خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

دوشنبه ۳ دی ۱۴۰۳
۱۱:۳۵
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
دوشنبه
۱۲ آبان
۱۳۹۳
۱۰:۵۷:۱۳
منبع:
اختصاصی ابنا
کد خبر:
648880

عزاداری حسینی 1393 در جهان/ عراق

برپائی خیمه عزادارای در منطقه آزاد شده جرف الصخر + تصاویر

پس از گذشت ۵ سال اولین خیمه عزای حسینی در منطقه الفاضلیه از توابع جرف الصخر که به تازگی از لوث تکفیری‌های داعش آزاد شده برپا شد.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت (ع) ـ ابنا ـ جمعی از رزمندگان یگان رزمی العباس(ع) شرکت کننده در عملیات آزاد سازی منطقه جرف الصخر، اقدام به برپا نمودن موکب عزاداری و خدماتی در این منطقه نمودند.

این موکب مشخصا در منطقه الفاضلیه از توابع منطقه جرف الصخر که یگان رزمی العباس(ع) در پاکسازی آن از لوث تروریست‌های تکفیری داعش مشارکت داشتند برپا گردیده تا نمایانگر تبعیت محض این نیرو‌ها از سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) باشد.

این موکب اولین موکبی است که پس از گذشت ۵ سال در این منطقه برپا می‌گردد.

یکی از رزمندگان این یگان و موسس این موکب منطقه الفاضلیه را یکی از پناهگاه‌های اصلی تروریست‌های تکفیری در جرف الصخر معرفی نمود و افزود: در این منطقه از هیچ تلاشی برای محو نام اهل‌بیت(ع) از جمله کشتار و آواره نمودن دوستداران اهل بیت(ع) فرو گذار نگردیده بود اما بحمد الله پس از آزادسازی این منطقه که قطعا در ظل عنایات امام حسین(ع)محقق گردید و با توجه به عدم امکان مشارکت رزمندگان در احیای مراسم عاشورای حسینی امسال در کربلای معلی، تصمیم به تاسیس موکبی خدماتی و عزائی گرفته تا رزمندگان این یگان از فیض خدمت در عزای امام حسین(ع) بی‌بهره نباشند.

وی در ادامه افزود: ما در تبعیت از روش عقیله بنی هاشم حضرت زینب(س) که اولین مراسم عزای حسینی را در شام و در پادگان یزید برگزار نموده و فرمود: به خدا سوگند تو را یارای محو یاد ما نیست اقدام به برپائی این موکب و بر افراشتن پرچم‌های عزا در محلی که تا اندکی پیش مملو از پرچم‌های کفر و شرک و نفاق و دنباله‌های یزید و معاویه بود، نماییم.

یادآور می‌گردد یگان رزمی العباس(ع) توانمندی تمام در نبرد آزاد سازی منطقه جرف الصخر دوشادوش نیروهای ارتش شرکت نمود. این یگان از نیروهای مردمی تشکیل گردیده که پس از دریافت آموزش‌های نظامی فشرده و با تکیه بر ایمان و عزم حسینی در نبرد با نیروهای تروریستی مشارکت نموده و شهدای زیادی را تقدیم نموده است.

............. 

پایان پیام/ ۲۱۸