به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ عزاداران حسینی در کربلای معلی پس از برپایی آیین‌های سوگواری، سینه‌زنی و زنجیرزنی به یاد مظلومیت شهدای دشت کربلا با افروختن شمع همراه نوحه‌سرایی شام غریبان برگزار کردند.
در این مراسم که حضور کودکان، نوجوانان و جوانان چشمگیر بود عزاداران با افروختن شمع ضمن ایجاد فضای حزن و اندوه، به بی‌پناهی و غربت اهل بیت(ع) و سرور و سالار شهیدان و یاران باوفایش گریستند و با حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) هم ناله شدند.
شام غریبان ترسیم آن لحظاتی است که شمع وجود حضرت سیدالشهداء(ع) در راه هدایت خلق آب گشته بود و جسم عریان و آغشته به خونش بر خاک کربلا افتاده بود. و نگاه به شمع شام غریبان تجسم این بیت است که: زینب ای شمع تمام افروخته / یادگار خیمه‌های سوخته
و یادآور آن لحظاتی است که زینب(س) عقیلهٔ بنی هاشم دختر امیرالمؤمنین(ع) در تاریکی شب گل‌های حرم پیامبر(ص) و اطفال حسین(ع) را جستجو می‌کرد، نور شمع‌ها نشانهٔ ابراز ارادت و هم دردی با زینب(س) است. شام غریبان، هیاهو ندارد، حتی کمتر نوحه می‌خوانند و به سینه می‌زنند، بیشتر زمزمه است و بر سر زدن، آن هم آرام، آن گونه که اطفال خسته حسین(ع) در زیر خیمه نیم سوخته شاید لحظاتی آرام بگیرند و در پرتو سکوت شب فارغ از دردهای تازیانه و سیلی لحظاتی را بیاسایند.
دشمن خواست که همه چیز را محو کند، حتی جنایات خویش را، خواست که کربلا در کربلا بماند و نخواست که حتی خیمه‌های بی‌صاحب نیز برپا باشد و خواست که پرتو نور قیام حسین را در تند باد حوادث خاموش کند، غافل از آنکه: کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود/ خیمه‌ها بی‌پاسبان می‌ماند اگر زینب نبود
و دشمن نمی‌دانست که قیام حسین(ع) هزاران پرتو نور خواهد شد و در قلب‌های میلیون‌ها انسان عاشق جای خواهد گرفت، آن هم پس از ۱۴۰۰ سال و این شمع‌ها که می‌بینی نشانه و علامت همان نور محبتی است که خدا در دل‌های آزاده تابانده است و حکایت شمع، همچنان باقی است…
...............
پایان پیام/ ۲۱۸