به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله العظمی مکارم شیرازی در دیدار با مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران با اشاره به اینکه واقعیت این است برنامههایی که دولت در زمینه بهداشت و درمان انجام داده یا در حال انجام است سبب اسباب خوشبختی مردم شده است، اظهار داشتند: برنامههایی که دولت در زمینه سلامت اجرا کرده است، نسبت به کارهای دیگر دولت، جهشی قابل توجه داشته که مایه امیدواری میباشد.
ایشان تصریح کردند: این برنامهها موجب رضایت مردم شده است که رضایت مردم موجب رضایت خداوند میشود؛ همچنین این مسئله نشان میدهد که در جمهوری اسلامی به مسئله سلامت که مسئلهای مردمی و آبروی نظام محسوب میشود اهمیت قابل ملاحظه داده میشود؛ جامعه تا سالم نباشد نمیتواند پیشرفت و ترقی کند و جامعه بیمار طبیعتا جامعهای عقب افتاده است.
مرجع تقلید شیعیان افزودند: البته مردم در این زمینه نگرانیهایی در خصوص تداوم مسئله بیمه سلامت دارند که باید به آنها اطمینان داده شود که مسئله بیمه سلامت در اولویت کار دولت است و تغییر نخواهد کرد.
آیت الله مکارم شیرازی تصریح کردند: دولت باید با توجه به محدودیت برنامههای مالی که دارد در این زمینه شتاب نکند؛ چرا که شتاب بیاندازه موجب میشود که از عهده کار برنیاید و این مسئله سبب بیاعتمادی شود؛ البته ما دلمان میخواهد در این زمینه شتاب صورت گیرد؛ اما با توجه به شرایط خاص مالی، باید با حساب و کتاب گام برداشت.
ایشان تصریح کردند: برخی از مراکز درمانی خصوصی گاهی احساس میکنند با برنامههای دولت باید در آنها بسته شود و کارشان را تعطیل کنند؛ این مسئله چیزی خوبی نیست و باید آنها را به صورت فعال نگاه داشت چرا که باید به فکر فردا نیز باشیم.
این مرجع تقلید همچنین تاکید کردند: بر روی مسائل مربوط به اعتیاد باید خیلی فعالتر بود؛ اعتیاد بلای بزرگی در جامعه شده است و باید در زمینه ترک اعتیاد سرمایه گذاری کرد.
معظّم له تصریح کردند: حضور شما در رسانه برای تعلیم پیشگیری از بیماریها باید بیشتر باشد و حضور رسانهای قوی موجب میشود تا مردم نسبت به بیماریها و غذاهای سرطان زا دوری کنند و البته رسانهها نسبت به پوشش خدمات سلامت دولت نیز اهتمام داشته باشند.
آیت الله مکارم شیرازی در پایان خاطرنشان کردند: بنده وقتی از مردم اطلاع پیدا میکنم که از برنامههای سلامت و بهداشت و درمان راضی هستند خرسند میشوم؛ چرا که نتیجه این مسئله خوش بینی به نظام و مردم است.
...............
پایان پیام/ ۲۱۸