به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ طلاب و فضلای حوزه علمیه امروز همراه با مردم بصیر قم با تجمع در مدرسه فیضیه، حماسه ۹ دی را گرامی داشتند.
در این مراسم که مدیران حوزه، اعضای جامعه مدرسین و نمایندگان بیوت مراجع عظام تقلید و گروه‌های مختلف مردم قم حضور دشتند، حاضران با شعارهای انقلابی بر بیعت مجدد خود با ولایت و آرمان‌های انقلاب تاکید کردند.
همزمان با اجتماع پرشور مردم ولایت مدار قم در «روز بصیرت و میثاق با ولایت»، بروشور «حماسه ماندگار نهم دی در بیانات مقام معظم رهبری» به همت معاونت امور فرهنگی مجمع جهانی اهل بیت(ع) چاپ و در این اجتماع توزیع گردید.
در این بروشور به گزیدهای از بیانات آیت‌الله العظمی خامنهای که به همین مناسبت بیان فرمودند و به عوامل و اسرار این روز بصورت مختصر، اشاره شده است.
متن بروشور حماسه ماندگار نهم دی در بیانات مقام معظم رهبری که روز سه شنبه در اجتماع مدرسه فیضیه توزیع گردید به شرح زیر است:
مقدّمه
روزشمار جمهوری اسلامی ایران، سرشار از حوادثی شگفت‌انگیر است كه هر كدام به تنهایی عبرت‌آموز و قابل تامل و تعمق و تحلیل می‌باشد. اما در این میان برخی روزها از امتیازی خاص برخوردارند و یادآور رویدادی سرنوشت‌ساز هستند كه می‌توان تعبیر نقطه عطف را درباره آنها به كار برد و نهم دی ماه 1388 یكی از آن روزهاست.
نهم دی اوج ولایتمداری و غیرتمندی ملت ایران بود و می توان گفت عشق ملت قهرمان ایران به امام راحل را ثابت کرد. نهم دی سند ماندگار بیعت مجدد با رهبری، ولایت فقیه و تبلور آرمان های والای انقلاب اسلامی است.
نهم دی با محرم در آمیخت و عاشورایی دیگر شد و پرچم برافراشته و مشعل هدایتگر و كشتی نجات بخش امام حسین (ع) بار دیگر به یاری ملت ایران شتافت و حماسه‌ای ماندگار خلق كرد.
نهم دی ماه سال 88 روزی بسیار به یاد ماندنی در تاریخ سیاسی ایران به حساب می آید و از همین روستکه به‌نظرمیرسد باید به تبیین مفاهیم بلند این حماسه بزرگ پرداخت. در این نوشتار كوتاه به گزیدهای از بیانات مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی امام خامنهای (دام ظله) که به همین مناسبت بیان فرمودند و به عوامل و اسرار پیروزی این روز سرنوشت بصورت مختصر می پردازیم.
گزیدۀ بیانات مقام معظم رهبری به مناسب 9 دی ماه 1388 در دیدار مردم قم در سالروز قیام 19 دی
مطمئن باشید كه روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یك روز متمایزى شد. شاید به یك معنا بشود گفت كه در شرائط كنونى - كه شرائط غبارآلودگىِ فضاست -این حركت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ كار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فكر میكند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على علیه السلام را مى‌‌‌بیند. این كارها كارهائى نیست كه با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این كار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور كه امام در یك موقعیت حساسى - كه من بارها این را نقل كرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ با بصیرت، آن مرد خدا.
در شرائط فتنه، كار دشوارتر است؛ تشخیص دشوارتر است. البته خداى متعال حجت را همیشه تمام میكند؛ هیچ وقت نمیگذارد مردم از خداى متعال طلبکار باشند و بگویند تو حجت را براى ما تمام نكردى، راهنما نفرستادى، ما از این جهت گمراه شدیم. در قرآن مكرر این معنا ذكر شده است. دست اشاره ى الهى همه جا قابل دیدن است؛ منتها چشم باز میخواهد. اگر چشم را باز نكردیم، هلال شب اول ماه را هم نخواهیم دید؛ اما هلال هست. باید چشم باز كنیم، باید نگاه كنیم، دقت كنیم، از همه ى امكاناتمان استفاده كنیم تا این حقیقت را كه خدا در مقابل ما قرار داده است، ببینیم.
مهم این است كه انسان این مجاهدت را بكند. این مجاهدت به نفع خود انسان است؛ خداى متعال هم در این مجاهدت به او كمك میكند. نوزده دىِ مردم قم در سال 56 از این قبیل بود، نهم دىِ امسالِ آحاد مردم كشور - كه حقیقتاً این حركت میلیونى فوق‌‌العاده ى مردم حركت عظیمى بود - از همین قبیل است، و قضایاى گوناگونى كه ما در طول انقلاب از این چیزها كم نداشتیم. این مجاهدت، راه را به ما نشان میدهد.
از اول انقلاب و در طول سالهاى متمادى، كى‌‌‌‌ها زیر پرچم مبارزه‌‌‌ى با امام و انقلاب ایستادند؟ آمریكا در زیر آن پرچم قرار داشت، انگلیس در زیر آن پرچم قرار داشت، مستكبرین در زیر آن پرچم قرار داشتند، مرتجعین وابسته‌‌ی به نظام استكبار و سلطه، همه در زیر آن پرچم مجتمع بودند؛ الان هم همین جور است. الان هم شما نگاه كنید از قبل از انتخابات سال 88، در این هفت هشت ماه تا امروز آمریكا كجا ایستاده است؟ انگلیس كجا ایستاده است؟ خبرگزارى‌‌‌‌هاى صهیونیستى كجا ایستاده اند؟ در داخل، جناحهاى ضد دین، از توده‌‌‌‌اى بگیر تا سلطنت‌‌‌‌‌طلب، تا بقیه‌‌‌‌ى اقسام و انواع بى دین‌‌‌‌ها كجا ایستاده‌‌‌اند؟ یعنى همان كسانى كه از اول انقلاب با انقلاب و با امام دشمنى كردند، سنگ زدند، گلوله خالى كردند، تروریسم راه انداختند. سه روز از پیروزى انقلاب در بیست و دوى بهمن گذشته بود، همین آدمها با همین اسمها آمدند جلوى اقامتگاه امام در خیابان ایران، بنا كردند شعار دادن؛ همانها الان مى آیند توى خیابان، علیه نظام و علیه انقلاب شعار میدهند! چیزى عوض نشده. اسمشان چپ بود، پشت سرشان آمریكا بود؛ اسمشان سوسیالیست بود، لیبرال بود، آزادى طلب بود، پشت سرشان همهی دستگاه‌‌‌هاى ارتجاع و استكبار و استبداد كوچك و بزرگ دنیا صف كشیده بودند! امروز هم همین است. اینها علامت است، اینها شاخص است؛ و مهم این است كه ملت این شاخصها را میفهمد؛ این چیزى است كه انسان اگر صدها بار شكر خدا را بكند، حقش را به جا نیاورده است؛ سجده‌‌‌‌ى شكر كنیم.
این ملت عظیم از قشرهاى مختلف در سراسر كشور نگاه میكنند به صحنه، میشناسند صحنه را؛ خیلى چیز بزرگ و مهمى است. اینى كه من عرض میكنم روز نُه دى در تاریخ ماندگار است، به خاطر این است. مردم بیدارند؛ همین است كه كشور شما را نگه داشته است عزیزان من! همین است كه انقلابتان را حفظ كرده است؛ همین است كه جرأت سران استكبار را از آنها گرفته است كه بخواهند به ملت ایران حمله كنند؛ میترسند. حالا در تبلیغات، زید و عمرو و بكر را میكشند جلو، بمباران تبلیغاتى میكنند؛ اما حقیقت قضیه چیز دیگرى است. دشمن حقیقى آنها ملت ایران است، دشمن حقیقى آنها ایمان و بصیرت ملت ایران است، دشمن حقیقى آنها همین غیرت دینى جوانهاستكه میجوشد.
یك نكته را هم به جوانان عزیز انقلابى، به فرزندان عزیز انقلابى خودم، به فرزندان بسیجى - از زن و مرد - عرض بكنم: جوانان از اطراف و اكناف كشور، از آنچه كه تهتّك بیگانگان از ایمان دینى به گوششان میخورد یا با چشمشان مى‌‌‌‌بینند، عصبانى هستند؛ وقتى مى بینند روز عاشورا چگونه یك عده‌‌‌‌اى حرمت عاشورا را هتك میكنند، حرمت امام حسین را هتك میكنند، حرمت عزاداران حسینى را هتك میكنند، دلهاشان به درد مىآید، سینه‌‌‌‌‌هاشان پر میشود از خشم؛ البته خوب، طبیعى هم هست، حق هم دارند؛ ولى میخواهم عرض بكنم جوانهاى عزیز مراقب باشند، مواظب باشند كه هرگونه كار بى رویه‌‌‌اى، كمك به دشمن است.
بزرگترین ثروت براى یك نظام همین است كه مردم پشت سرش باشند. آمدند به اصطلاح خواستند این حركت مردمى را خراب كنند؛ گفتند راهپیمائى حكومتى! بى عقلها نفهمیدند كه با این حرف دارند حكومت را تعریف میكنند؛ دارند از حكومت تمجید میكنند. این چه حكومتى است كه در ظرف دو روز - روز عاشورا (یكشنبه) آن خباثتها را راه انداختند، روز چهارشنبه این حركت عظیم راه افتاد – میتواند یك چنین بسیج عظیم ملى را در سرتاسر كشور بكند؟ امروز كدام كشور دیگر، كدام حكومت دیگر چنین قدرتى دارد؟ قوى‌‌‌‌ترین حكومتهاى دنیا و ثروتمندترینشان- كه ولخرجى‌‌‌‌هاى زیادى هم براى جاسوس پرورى و خرابكارى و تروریست پرورى دارند - اگر همه ى تلاششان را هم بكنند، نمیتوانند ظرف دو روز، صد هزار نفر آدم را بیاورند توى خیابانهاى شهرشان یا كشورشان. چند ده میلیون انسان در سرتاسر كشور بیایند! اگر به دستور حكومت آمده باشند، این خیلى حكومت مقتدرى است؛ پس خیلى حكومت قوى‌‌‌‌اى است كه اینجور امكان بسیج را دارد. اما حقیقت غیر از این است؛ حقیقت این است كه در كشور ما حكومت و مردمى وجود ندارد - همه یكى اند - مسئولین حكومت، از شخص حقیر این بنده گرفته تا دیگران، هر كدام قطره‌هائى هستیم در اقیانوس عظیم این ملت.
رحمت خدا بر شما مردم عزیز، بر شما جوانان عزیز، كه اینجور بصیرت و آمادگى را از خودتان نشان میدهید و دشمن را از دست اندازى به كشورتان و نظامتان و انقلابتان مأیوس میكنید. خداوند ان شاءاللَّه یار و نگهدار شما باشد.
والسّلام علیكم و رحمة اللَّه و بركاته.
عوامل و اسرار پیروزی 9 دی در بیانات مقام معظم رهبری(دام ظله)
* بصیرت ملّت
اگر همهی ملتهای مسلمان بیایند توی میدان، چه میشود! اگر همهی ملتهای مسلمان همین بصیرت را، همین آمادگی را، همین حضور را پیدا کنند، چه اتفاقی در دنیا میافتد! از این میترسند. میخواهند صدای من و شما خاموش بشود و به گوش ملتهای دیگر نرسد. میخواهند کاری کنند که ملتهای دیگر نفهمند تأثیر بیداری و بصیرت یک ملت در حوادث عالم چقدر است.
19/10/1388
* لحظه شناسی
لحظه را باید شناخت، نیاز را باید دانست. فرض بفرمائید كسانى در كوفه دلهاشان پر از ایمان به امام حسین بود، به اهل‌بیت محبت هم داشتند، اما چند ماه دیرتر وارد میدان شدند؛ همه‌شان هم به شهادت رسیدند، پیش خدا هم مأجورند؛ اما كارى كه باید بكنند، آن كارى نبود كه آنها كردند؛ لحظه را نشناختند؛ عاشورا را نشناختند؛ در زمان، آن كار را انجام ندادند. (29/10/1388)
* روشن‌بینی مردم
مى‌بینید مردم پایبندى‌شان به مسائل دینى و ارزشهاى معنوى بیشتر شده است. کى در کشور ما این همه جوان در مراسم معنوى شرکت میکردند؛ در مراسم عبادى ماه رمضان، در روز عید فطر؟ این اجتماعات عظیم، این روشن‌بینى مردم در زمینه‌ى مسائل سیاسى سابقه نداشته است. بعد از اهانتى که در روز عاشوراى سال 88 به وسیله‌ى یک عده تحریک شده نسبت به امام حسین(ع) انجام گرفت، دو روز فاصله نشد که مردم در روز 9 دى توى خیابانها آمدند و موضع صریح خودشان را علنى ابراز کردند. دستهاى دشمن و تبلیغات دشمن نه فقط نتوانسته مردم را از احساسات دینى عقب بنشاند، بلکه روزبه‌روز این احساسات تندتر و این معرفت عمیق‌تر شده است. (27/7/1389)
*روح دیانت حاکم بر مردم
در قضیه‌ى 9 دى سال 88 یک نکته اساسى است و آن نکته برمیگردد به هویت انقلاب و ماهیت انقلاب. یعنى همان روحى که حاکم بود بر اصل انقلاب ما و آن حضور عظیم بى‌نظیر تاریخى در سال 57، همان روح در ماجراى 9 دى نشان داده شد؛ کمااینکه در قضایاى گوناگون دیگر هم نشان داده شده، لیکن در 9 دى به شکل بارزى نشان داده شد؛ به طورى که جاى انکار و تردید و تامل براى هیچ کس از بدخواهان و دوستان و دشمنان و دیگران باقى نگذارد. آن روح چه بود؟ روح دیانت حاکم بردلهاى مردم بود. (21/9/1390)
* حرکت عظیم مردمی
فتنه‌ى 88 تنها آن چیزى نبود که توى خیابان به وسیله‌ى تعدادى آدم دیده شد؛ این یک چیز ریشه‌دارى بود، یک بیمارى عمیقى درست کرده بودند، اهدافى داشتند، زمینه‌ها و مقدمات فراوانى برایش چیده شده بود، کارهاى بزرگى شده بود و هدفهاى بسیار خطرناکى دنبال این کار بود، که با این برخوردهاى گوناگون سیاسى و امنیتى و اینها حل نمیشد؛ یک حرکت عظیم مردمى لازم داشت؛ که این حرکت، حرکت 9 دى بود؛ آمدند بساط فتنه و فتنه‌گران را در هم پیچیدند. لذا حادثه‌ى 9 دى یک حادثه‌ى ماندنى در تاریخ ماست. این حادثه، شبیه حوادث اول انقلاب است. این حادثه بایستى حفظ شود، بایستى گرامى داشته شود. (21/9/1390)
* توجه به فرهنگ عاشورا
یکى از خصوصیات دیگرى که در حادثه‌ى 9 دى هست، که باز آن را کاملاً به حوادث انقلاب نزدیک میکند، مسئله‌ى عاشوراست. یعنى در حوادث اول انقلاب هم محرم پیش آمد و امام آن نکته‌ى عظیم عجیب تاریخى را بیان کردند: «ماهى که خون بر شمشیر پیروز است». این حرف کوچکى نیست: پیروزى خون بر شمشیر. ماها عادت کرده‌ایم، این حرفها را هى تکرار میکنیم؛ کانه عمقش گاهى از یادمان میرود. خون بر شمشیر پیروز میشود، مظلوم بر ظالم فائق مىآید، کشته بر کشنده فائق مىآید؛ این همان چیزى است که در عاشورا پیش آمد. امام، این را در محرم سال 57 مطرح کردند، در قضیه‌ى 9 دى هم باز پاى امام حسین(ع) در میان بود، پاى عاشورا در میان بود. اگر آن حرکات سخیف و در واقع گریه‌آور از سوى این گروه‌هاى ایضاً سخیف، در عاشورا پیش نمى‌آمد، این حرکت عظیم و این تحرک عمومى مردم معلوم نبود به این شکل به وجود بیاید. اینجا هم پاى عاشورا در میان بود. (21/9/1390)
...............
پایان پیام/ ۲۱۸