به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه در مصاحبه با مجله آمریکایی فارین افرز با رد تجزیه شدن سوریه به سه دولت کوچک گفت: تا زمانی که در مورد مردمی که در این مناطق زندگی می‌کنند، سخن گفته نشود؛ نمی‌توان از ایجاد دولت‌های کوچک صحبت کرد.
رئیس جمهوری سوریه اظهار کرد: هر جنگی با راهکار سیاسی به پایان می‌رسد.
متن مصاحبه مجله فارین افرز با رئیس جمهوری سوریه به شرح زیر است:
سؤال: می‌خواهم از جنگ چهار ساله شروع کنم و شما آمار‌هایش را می‌دانید، بیشتر از دویست هزار نفر کشته شده‌اند و میلیون نفر زخمی شده‌اند، بیش از سه میلیون سوری به خارج کشور فرار کرده‌اند و نیروهای شما خیلی ضرر کرده است انتهای این جنگ چطور می‌بینید؟
بشار اسد: هر جنگ در هر جای در جهان و هر جنگ در گذشته اتفاق افتاده به حل سیاسی تمام می‌شود زیرا خود جنگ راه حل نیست. بگوییم که جنگ یکی از ابزارهای سیاست است و به این ترتیب پایان رسیدن آن سیاسی است. اینطوری می‌بینیمش.
سوال: شما اعتقاد ندارید که جنگ به صورت نظامی به پایان خواهد رسید؟
بشار اسد: نه.. هر جنگی با راهکار سیاسی به پایان می‌رسد.
سوال: می‌‌توان گفت که کشور شما تقریباً تجزیه شده و به سه دولت کوچک تبدیل شده است، بخشی از کشور در اختیار دولت است و بخشی از آن تحت تسلط داعش و جبهة النصرة است و قسمت سوم نیز در اختیار گروه‌های معارض سنی و کُرد معتدل قرار دارد، شما چطور می‌توانید سوریه را با هم متحد کنید؟
بشار اسد: این سخن دقیق نیست، تا زمانی که در مورد مردمی که در این مناطق زندگی می‌کنند، سخن گفته نشود؛ نمی‌توان از ایجاد دولت‌های کوچک صحبت کرد. ملت سوریه همچنان به دنبال وحدت سوریه است و همچنان از دولت حمایت می‌کند، گروه‌هایی که از آن‌ها سخن گفتی بر برخی مناطق تسلط دارند، اما دائماً در حال انتقال از منطقه‌ای به منطقه دیگر هستند. آن‌ها ثبات ندارند، هیچ خط مشخصی بین گروه‌های مختلف وجود ندارد و برخی اوقات آن‌ها با هم درگیر می‌شوند. موضوع اساسی در مورد ساکنانی است که همچنان صرف‌نظر از مواضع سیاسی از دولت حمایت می‌کنند. آن‌ها به عنوان تنها نماینده سوریه از دولت حمایت می‌کنند. معنی سخن من حمایت از دولت این است. تا زمانی که ملت سوریه به وحدت این کشور اعتقاد دارد، هر دولت و هر مسئولی می‌تواند سوریه را متحد کند. عکس این نکته هم صادق است. اگر ملت سوریه به دو یا سه یا تعداد گروه‌های بیشتر تقسیم می‌شوند، هیچ کس نمی‌تواند کشور را متحد کند. این دیدگاه ما به مسائل است.
سوال: آیا فکر می‌کنید اهل تسنن و کُرد‌ها همچنان به وحدت سوریه اعتقاد دارند؟
بشار اسد: اگر در دمشق راه بروید می‌توانید تمام اقشار مختلف جامعه سوریه را در مذاهب و دین‌ها و فرقه‌های مختلف ببینید که با هم زندگی می‌کنند. شکاف‌ها در سوریه هیچ مبنای فرقه‌ای یا مذهبی ندارد. حتی در مناطق کُردنشین گروه‌های مختلفی که از آن‌ها صحبت می‌کنید زندگی می‌کنند. در این مناطق عرب‌ها بیشتر از کُرد‌ها حضور دارند، بنابراین مسائل مربوط به نژاد یا دین نیست، بلکه به علت گروه‌هایی است که در مناطق خاص تسلط نظامی پیدا کردند.
سوال: یک سال پیش مخالفان و دولت‌های خارجی اصرار داشتند که شما از قدرت کنار بروید، آن‌ها برکناری شما را پیش شرط مذاکرات قرار داده بودند اما الان چنین چیزی مطرح نیست. دیپلمات‌ها الان به دنبال سازش و راهکار انتقالی هستند که نقش شما را حفظ کند. امروز روزنامه نیویورک‌تایمز مقاله‌ای درج کرده بود مبنی بر اینکه حمایت‌های آمریکا از طرح روسیه و سازمان ملل متحد افزایش پیدا می‌کند. در این مقاله آمده بود که غرب به صورت تدریجی و آرام از خواسته خود برای برکناری فوری رئیس سوری عقب نشینی کرده است، با توجه به این مسائل و این تحولات در موضع غرب آیا شما آمادگی بیشتری برای رسیدن به راه حل درگیری‌‌های سوریه بر اساس گفتگو دارید تا به دوره سیاسی انتقالی برسید؟
بشار اسد: از همان ابتدا ما با هر گفت‌وگو با تمامی طرف‌ها در سوریه موافق بودیم. منظور من تنها احزاب سیاسی نیست، بلکه هر جریانی یا شخصیت و یا هر رژیم سیاسی می‌تواند مصداق این سخن باشد. ما قانون اساسی را تغییر دادیم. ما با هر چیزی با سیاست باز برخورد می‌کنیم. اما اگر اقدامی انجام می‌دهیم به علت پُست و یا حاکمیت نیست، بلکه به علت خود مردم و سوریه است. شاید اکثریتی وجود داشته باشد که به هیچ طرفی وابسته نباشد. اگر تو بخواهی هر تغییری را انجام دهی یا به راه حل سیاسی برسی باید تمام مردم سوریه نظر خود را در این رابطه بگویند. وقتی از یک مشکل ملی سخن می‌گویی گفتگوهای موجود نمی‌تواند تنها بین دولت و معارضه باشد، بلکه باید بین تمامی احزاب و رژیم‌‌های موجود در سوریه باشد. ما این نگاه را به روند گفتگو‌ها داریم. نکته دوم اینکه هر راه حلی که به دنبال آن هستیم در نهایت باید از طریق همه پرسی به ملت ارجاع داده شود، چرا که این موضوع با قانون اساسی با تغییر نظام سیاسی و هر چیز دیگر مرتبط است که ملت سوریه باید در مورد آن نظر دهند.
سؤال: پس شما می‌گوید که با هر انتقال سیاسی موافق نیستید مگر اینکه در ضمن همه پرسی باشد.
بشار اسد: دقیقا، ملت باید تصمیم بگیرد نه هر طرف دیگر.
سوال: آیا این به معنای عدم امکان انجام گفتگو‌ها است؟
بشار اسد: نه، ما به روسیه می‌رویم و مذاکره می‌کنیم، اما اینجا سؤال دیگری مطرح است، با چه کسی مذاکره می‌کنیم؟ ما به عنوان یک دولت ساختار داریم، ارتش داریم، نفوذ داریم، چه مثبت باشد یا منفی. اما آن‌هایی که با آن‌ها مذاکره می‌کنیم نماینده چه کسانی هستند؟ وقتی از مخالفان صحبت می‌کنی، این سخن معنایی دارد. مخالفان معمولاً در هر دولتی نماینده مدیریت‌های محلی هستند، در پارلمان و در مؤسسات دولتی حضور دارند، آن‌ها باید پایگاه مردمی داشته باشند که به نیابت از آن صحبت کنند. مشکل ما در بحران کنونی این است. ما باید از نفوذ این افراد در داخل سوریه بپرسیم. به این نکته توجه کنید که گروه‌های مسلح بار‌ها اعلام کردند که معارضان نماینده ما نیستند و نفوذی بر ما ندارند. از منظر عملیاتی اگر بخواهید گفتگوی نتیجه بخشی را انجام دهید، این گفت‌وگو باید بین دولت و این گروه‌های مسلح باشد. واقعیت این است. موضوع دیگری نیز وجود دارد که در زمینه مذاکرات با معارضه است. مخالفان ملی وجود دارند که در راستای منافع ملت سوریه کار می‌کنند، نمی‌توان گفت مخالفان تنها باید ابزار دست قطر یا عربستان سعودی و یا دولت غربی از جمله آمریکا باشند و اموال خود را از خارج بگیرند. مخالفان باید سوری باشند. ما مخالفان ملی داریم. من هیچ‌کس را منزوی نمی‌کنم، من نمی‌گویم که تمامی گروه‌های مخالفان غیر ملی هستند. منظور من این است که وقتی مذاکره انجام می‌شود، باید بین مخالفان ملی‌گرا و شخصیت‌هایی که تنها آلت دست هستند تفاوت قائل شد. هر گفتگویی ثمربخش نیست.
سؤال: آیا این بدان معناست که شما با گروه‌های مخالف که از سوی کشورهای خارجی حمایت می‌شوند دیدار نخواهید کرد؟
بشار اسد: ما با همه گفتگو می‌کنیم، ما هیچ شرطی نداریم.
روزنامه نگار: هیچ شرطی…
بشار اسد: هیچ شرطی.
روزنامه نگار: با هر شخصی دیدار می‌کنید؟
بشار اسد: بله با همه دیدار می‌کنیم، اما اگر بخواهیم به نتیجه برسیم باید از هر کدام از آن‌ها بپرسیم که نماینده چه کسانی هستند. منظور من این است.
سؤال: اگر اشتباه نکنم معاون استفان دی مستورا نماینده سازمان ملل الان در دمشق حضور دارد، آن‌ها اجرای مرحله به مرحله آتش بس و تعلیق درگیری‌ها در حلب را پیشنهاد می‌کنند، آیا شما با این پیشنهاد موافق هستید.
بشار اسد: بله، ما این موضوع را قبل از مأموریت دی مستورا به عنوان فرستاده سازمان ملل در سوریه اجرا کردیم، این اتفاق در شهر حمص و یک شهر بزرگ دیگر افتاد. ما این روند را در چارچوب‌های کوچک‌تر در نواحی و روستاهای مختلف نیز انجام دادیم. این طرح موفقیت‌آمیز بود. این دیدگاه خوبی است، اما باید در جزئیات آن متمرکز شد. دی مستورا با عناوین متعدد به سوی ما آمد، ما با برخی از این عناوین موافقت کردیم و الان منتظر هستیم که طرح مفصل و جدول زمانی کاملی ارائه بدهد. ما منتظر هستیم و این موضوع را با معاون وی نیز در میان گذاشته‌ایم.
سؤال دهم: در گذشته شما اصرار داشتید که عناصر مسلح به عنوان پیش شرط هر آتش‌بس باید سلاح خود را کنار بگذارند، از دیدگاه آن‌ها این سخن مورد قبول نبود، آیا این پیشنهاد همچنان وجود دارد.
بشار اسد: ما معمولاً در روند آشتی‌های متفاوت سناریوهای مختلفی داریم. در برخی مناطق ما به آن‌ها اجازه ترک مناطق مسکونی را دادیم تا از کشتار غیرنظامیان جلوگیری کنیم. آن‌ها با سلاح‌های خود این مناطق را ترک کردند. اما در مناطق دیگر چنین اتفاقی نیفتاد، آن‌ها سلاح‌های خود را تسلیم کرده و رفتند. اوضاع به پیشنهادات آن‌ها و پیشنهاد ما بستگی دارد.
سوال: این جواب برای من مشخص نبود.. آیا شما اصرار دارید که آن‌ها سلاح خود را تحویل دهند؟
بشار اسد: نه، در برخی مناطق سلاح‌هایشان را تحویل نداده‌اند، بلکه مناطق را با تسلیحاتشان ترک کردند.
سوال: آیا شما نسبت به مذاکرات مسکو خوش‌بین هستید؟
بشار اسد: آنچه در مسکو اتفاق می‌افتد مذاکراتی برای رسیدن به راه حل نیست، بلکه فراهم کردن مقدمات لازم برای برگزاری کنفرانس است.
سوال: این مذاکرات تنها برای مذاکرات است؟
بشار اسد: دقیقاً. برای آماده سازی جهت انجام مذاکرات است. در آغاز سخن در مورد کنفرانس باید دید مبانی و پایه‌هایی که کنفرانس بر اساس آن برگزار می‌شود چیست؟ من به همین جا برمی‌گردم و صریح خواهم بود. برخی شخصیت‌ها، عروسکی هستند که در دست کشورهای دیگر قرار دارند و دستورالعمل آن‌ها را اجرا می‌کنند. ما اطلاع داریم که کشورهای هستند مانند فرانسه که منافع خود را در موفقیت این کنفرانس نمی‌بینند، بنابراین دستور به شکست کشاندن آن را صادر خواهند کرد. برخی شخصیت‌های دیگر هستند که تنها نماینده خودشان هستند، آن‌ها در سوریه نماینده هیچ کسی نیستند. بعضی از آن‌ها اصلا در سوریه زندگی نکرده‌اند، بنابراین هیچ چیز از این کشور می‌دانند. طبعاً افرادی نیز هستند که برای منافع ملی کار می‌کنند، وقتی که ما از مخالفان به عنوان یک گروه واحد صحبت می‌کنیم، این سخن کاملاً مشخص نیست. خوش بین بودن عبارتی مبالغه‌آمیز است، من می‌گویم که بدبین نیستم. ما در هر اقدامی که انجام می‌دهیم امید داریم.
...............
پایان پیام/ ۲۱۸