به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ بزرگ‌ترین جشنواره قرآنی سال با عنوان «مسابقات سراسری قرآن کریم» و به منظور گردهم آمدن قاریان، حافظان، اساتید و پیشکسوتان قرآنی کشور، ششم اسفندماه آغاز شد و تا روز یازدهم ماه جاری ادامه داشت.
این مسابقات به میزبانی شهر تبریز مرکز استان آذربایجان شرقی و در محل مصلای اعظم امام خمینی (ره) این شهر برگزار شد. هرچند مسابقات بانوان در سالن اجتماعات مجتمع فرهنگی پتروشیمی یعنی چندین کیلومتر دور‌تر از محل اصلی مسابقات برگزار می‌شد!
حال بعد از گذشت چند روز از مسابقات و در حالی که حال و هوای مسابقات دیگر کمتر در رسانه‌ها به چشم می‌خورد؛ در نظر داریم در گزارش پیش رو به بررسی نقاط قوت و ضعف این جشنواره پرداخته و در کنار متن مسابقات، به حاشیه‌ها و مشکلات عدیده آن برای حضار توجهی کنیم.
هرچند شاید سطح این مسابقات در حدی نبود که بتوان نام سراسری و کشوری را بر آن نهاد اما باید چنین گفت و شنید که بزرگ‌ترین فستیوال و جشنواره کشور، در حالی برگزار شد که نه مسئولی گوش شنوا داشت و نه حتی دیده‌ای برای ملاحظه تا شاید این همه بی‌مهری و بی‌محلی را ببیند و در صدد رفع آن‌ها برآید.
شاید هیچ قاری، حافظ و حتی خبرنگاری چنین فکر نمی‌کرد که از همان زمان افتتاحیه مسابقات به طور مداوم مورد بازرسی‌های بدنی و تحت تدابیر شدید امنیتی قرار گیرد تا در میان جامعه فرهنگی نیز این رویه ایجاد شود که همانند سیاسیون و برنامه‌های سیاسی مباحث امنیتی و انتظامی مورد توجه واقع شود.
قرار دادن درگاهی به منظور تشخیص لوازم غیرمجاز نظیر دوربین، مموری، لپ تاپ و حتی گوشی تلفن همراه برای خبرنگاران و حتی گشت زنی‌های مداوم افراد بیسیم به دست برای بررسی وضعیت سالن و نفرات حاضر در سالن را نمی‌توان نادیده گرفت چراکه چنین اقداماتی دور ازشان جامعه قرآنی و دینی بوده و شاید در آینده لطمات جبران ناپذیری به این فعالان وارد کند.
حال که از بی‌مهری به خود قرآنیان در کنار سایر عرصه‌های فرهنگی و ورزشی بگذریم، دیگر نمی‌توانیم از نظر مشکوک و غیرقابل اغماض از رفت و آمدهای این فعالان گمنام و مهجور به محلی که تنها برای خود آن‌ها تدارک دیده شده و نه برای سیاسیون و عرض اندام چهره‌های سیاسی و اقتصادی به راحتی بگذریم و باید ریشه این مشکلات را از مسئولین امر به خصوص معاونت فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه به عنوان متولی اصلی برگزاری مسابقات پیگیر باشیم.
شاید شرح حال نویسی یک خبرنگار برای مسئولین مربوطه چندان خوشحال کننده و گوارا نباشد، اما این نکته نیز برای خبرنگاران خوشایند نبود که حتی محلی برای اسکان و اقامت آن‌ها در نظر گرفته نشود و جز برای معدود خبرنگارانی که از تهران عازم تبریز شده بودند، برای سایر اصحاب رسانه حتی اطلاع رسانی از حضور چهره‌های ملی و استانی نیز انجام نمی‌گرفت؛ چه برسد به تدارک هتل و محل اقامت!
زوج خبری ابنا که از ارومیه و استان همجوار آذربایجان شرقی عازم مسابقات شده بودند و البته اسامی آن‌ها نیز در میان خبرنگاران حاضر در هتل محل اقامت رسانه‌ای‌ها بود؛ متاسفانه حتی برای لحظاتی نیز قادر به بیان انتقادات خود در خصوص اسکان و خدمات دهی مسئولان و به خصوص کمیته روابط عمومی به خود نشدند و در برابر اعتراض‌های مداوم تنها شنیده آن‌ها این بود که «ما هم مثل شما بی‌گناهیم!».
حال مشخص نیست که بی‌گناهی فردی که خود را مسئول کمیته روابط عمومی و متولی امر هماهنگی رسانه‌ها می‌داند؛ از بابت ناتوانی بسیار شدید وی از هماهنگی بود یا اینکه وی به دلیل همراهی مسئولان و مدیران ارشد سیاسی و سایر چهره‌ها به هنگام حضور در مسابقات و نمایشگاه جانبی، نمی‌توانست وقتی برای شنیدن درددل خبرنگاران داشته باشد!
به هر حال این اوضاع در محفلی قرآنی و در میان جامعه دینی چندان خوشایند و مطلوب نبوده و به نظر می‌رسد مسئولان سازمان اوقاف باید در این خصوص تدابیر و تدارکات مناسب‌تر و البته جدی تری گیرند.
اما، مهم‌تر از حاشیه‌های موجود برای خبرنگاران، حاشیه‌های خود مسابقات و بی‌مهری به قاریان و حافظانی بود که با هزاران امید و آرزو در این جشنواره قرآنی شرکت کرده بودند اما تنها به دلیل برخی بی‌مهری‌های داوران مورد غضب قرار گرفته و با نهایت تاسف و در کمال ناباوری یا به کلی حذف شدند یا اینکه در رده‌هایی قرار گرفتند که لیاقت آن را نداشت!
از همان روز ابتدایی مسابقات و با شروع رسمی مسابقات این وضعیت به خوبی دیده می‌شد و البته متسابقین به این موضوع اعتراض داشتند و تا روز پایانی و زمان اهدای جوایز نیز این روند ادامه یافت اما دریغ از حتی کوچک‌ترین توجه مسئولین و حاضران در سالن!
ترک سالن از سوی متسابقین، حضور نیافتن در آیین اختتامیه، فریادهای متوالی در حین برگزاری رقابت‌ها و البته قهر از مسابقات تنها نمونه‌هایی از نشانه‌های بی‌مهری به قاریان و حافظان بود که حتی ذره‌ای مورد توجه مسئولین قرار نگرفت.
اینکه روز اختتامیه مسابقات سالنی که باید مملو از چهره‌های قرآنی و حاضران در مسابقات می‌بود، پر شده بود از بچه دبیرستانی‌هایی که برخی از آن‌ها حتی چهره‌ای دینی و قرآنی نداشتند و با بی‌حجابی و بدحجابی خود در مراسمی قرآنی حضور یافته بودند(!) و البته بازی‌های آن‌ها با دوستان یا گوشی‌های پیشرفته، تمام این قضایا حاکی از وضعیت داوری و عدم حضور متسابقین در اختتامیه بود.
اینکه تنها افرادی که قرار بر تجلیل از آن‌ها بود از میان خیل عظیم قاریان و حافظان در سالن حضور یابند و البته چند نفر از همین افراد نیز افتخار حضور بر روی جایگاه را ندهند چه منظوری جز اعتراض می‌تواند داشته باشد؟ اما دریغ از حتی یک لحظه تفکر مسئولین محترم!
اینکه در روز اختتامیه و در میان بهت شنوندگان، قرائت نفر دوم رشته قرائت تحقیق بهتر از نفر باشد و مجری نیز با این عنوان که «شما بهترین قاری از منظر مردم انتخاب شده‌اید» سرپوشی به اوضاع زده باشد، چه پیامی برای مسئولین برگزاری مسابقات خواهد داشت جز اینکه قاریان مورد غضب برخی افراد قرار گرفته‌اند؟
اینکه خبرنگاران در شرایطی بسیار نامناسب و نامطلوب به تهیه اخبار روز اختتامیه بپردازند و آن هم تنها به دلیل توهین یکی از همان بیسیم به دستانی که با کمال بی‌احترامی خطاب به خبرنگاران آن‌ها را وادار به ترک جایگاه مخصوص خود کرده و آن محل را به آشنایان و دوستان خود اختصاص داد؛ جز ناآگاهی برخی افراد نشانگر چه می‌تواند باشد؟
حال اگر به این موارد، تدابیر امنیتی موجود در بخش بانوان و عدم اجازه تصویربرداری و تهیه خبر از این بخش توسط خبرنگاران را اضافه کنیم، خواهیم دید که این رقابت‌ها به هیچ عنوان در شان و منزلت جامعه قرآنی نبوده است.
هرچند خبرنگار و عکاس ابنا به دلیل سماجت و پس از شنیدن ناسزاهای بسیار از سوی عوامل اجرایی محترم، موفق به تهیه مستند تصویری از مسابقات شده اما شاید بی‌تدبیری مسئولین دلیل چنین اتفاقاتی بوده باشد که هیچ خبری از مسابقات خواهران قابل انعکاس نباشد!
هرچند نمی‌توان تمام زوایای بی‌مهری به قرآنیان و رسانه‌ها را در این متن آشکار کرد اما بهتر است مسئولان سازمان اوقاف در سال‌های آتی زمان بیشتری به بررسی مشکلات خود گذاشته و نسبت به اصلاح وضعیت مسابقات اقدام جدی کنند چراکه شاید در دوره‌های بعدی اعتراض‌های بیشتری را شاهد باشند!
به عنوان نکته پایان این بحث، ذکر این مورد ضروری به نظر می‌رسد که هر اقدامی از سوی هیئت داوران، مسئولین برگزاری و عوامل اجرایی به عنوان حق الناسی بر گردن آن‌ها است و نباید هرگز این مورد با فراموش کنند که دیگر زمانی برای رفع مشکلات وجود ندارد و شد هر آنچه نباید می‌شد!
امید که در سال‌های آتی و دوره‌های بعدی مسابقات شاهد بهبود وضعیت و ارتقای سطح مسابقات از لحاظ داوری، اجرایی و قرائت باشیم تا دیگر انتقاد و مشکلی به این رویداد بزرگ قرآنی گرفته نشود.
در زیر تصاویری منتخب از مسابقات و شاید مشکلات این جشنواره بزرگ قرآنی از دیده‌ها می‌گذرد که روزهای قبل و در حین برگزاری مسابقات در خبرگزاری ابنا منتشر شده است:
....................
انتهای پیام/ ۲۴۸