به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ دریابان علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی که طی روزهای گذشته برای شرکت در مراسم سالروز آزادسازی هویزه به خوزستان سفر کرده بود مطالب مهمی در خصوص پشت پرده جریانات تجزیه طلب خلق عرب خوزستان مطرح کرد.
وی با اشاره به سابقه شکل گیری جریانات تجزیه طلب در خوزستان گفت: صدام قبل از جنگ با ایجاد ناآرامیهایی جنگ را آغاز کرده بود که این کار توسط تشکیلات جبهه التحریر یا خلق عرب خوزستان انجام شد جبهه التحریر در آن موقع باقیمانده ساواکیهای زمان شاه بود و از لحاظ فکری از طرف حزب بعث عراق تغذیه میشد.
دبیر شورای عالی امنیت ملی ادامه داد: این تشکیلات پیرو منویات بعثیها در خوزستان بود و رسالت مزدوری خودش را در یک فضای کاملا منفک از مردم و مبتنی بر دستورالعملهای صادره از بغداد بعثی قرار داده بود.
شمخانی تاکید کرد: مردان بزرگی از اعراب به نمایندگی از عشایر عرب خوزستان با اینها مقابله کردند چرا که باور و ریشههای عشایر عرب خوزستان باور خالص و ناب شیعی است.
وی با اشاره به پیروی سعودیها از سیاستهای صدام اظهار داشت: امروز هم کسانی نه به نام یک حزب، کشور و خاندان بلکه به نام یک خانواده بیرق صدام را برداشتهاند. تمام عربستان همراه آنها نیستند تمام آل سعود هم که نیستند بلکه فقط خانواده سلمان است آنها میگویند «ریاض مرکز دفاع از عربهاست».
شمخانی با طرح این پرسش که این خانواده چه میکند عنوان کرد: سوریه را منهدم میکنند، یمن را با خاک یکسان میکنند اما در ایران چه میکند. آنها به جای جبهه التحریر، افرادی را با ریش بلند و دشداشه کوتاه علم میکنند که به نام دین همین کار جبهه التحریر را انجام دهند.
وی اضافه کرد: جبهه التحریر مستخدم حزب بعث عراق بودند این ریش بلندهای دشداشه کوتاه هم مستخدم سرویسها امنیتی برخی از کشورهای منطقه هستند و اقدامات آنها جنگ پیش از جنگ است.
دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت: اینها چه پتانسیلی دارند؟ جنگ پیش از جنگ ما چیست؟ اگر قبل از ۳۱ شهریور سال ۵۹ ناامنی ایجاد میکردند ترور میکردند و برخی از مراکز انتقال انرژی را منفجر میکردند و هدفشان تحلیل بردن توان جهان اسلام بود امروز همان هدف را اما با ابزار متفاوت دنبال میکنند.
این مقام مسئول گفت: هدف آنها این است که در نهایت بگویند جهان اسلام ارتش آماده ندارد و اقتصاد جهان اسلام صرف بازسازی خودش شود همچنین فرقه گرایی و جنگ بین شیعه و سنی راه بیفتد.
...............
پایان پیام/ ۲۱۸