به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ از زمان آغاز حملات هوایی برخی کشورهای عربی به رهبری رژیم سعودی به یمن، مؤسسه آموزشی او به طور کامل تعطیل شده است و بیشتر دانش‌آموزان نیز به همراه خانواده‌های خود از صنعاء خارج شده‌اند، اما همچنان تعدادی از دانش‌آموزان او هستند که در صنعاء باقی مانده باشند. به همین خاطر خانم «کارن سعدی» همچنان سعی می‌کند روند آموزش آنها را به هر شکل ممکن ادامه دهد.
او مدیر یک مدرسه بین‌المللی در صنعاء، پایتخت یمن است است اما مدرسه او حدود دو ماه است که بر اثر حملات وحشیانه رژیم سعودی بسته شده است.
دانش‌آموزانی که هنوز صنعاء را ترک نکرده‌اند هر روز به خانه او می‌روند، نفاشی می‌کشند، شعر می‌نویسند و آموزش زبان انگلیسی می‌بینند که گاه تاثیر جنگ و بمباران‌های هوایی، در نقاشی و شعرهای کودکان و نوجوان‌ها نمایان است.
کارن سعدی، یک شهروند انگلیسی است که با یک شهروند یمنی ازدواج کرده است و حدود ده سال است در این کشور زندگی می‌کند. فرزندان و نوه‌های آنها نیز همچنان در یمن زندگی می‌کنند.
وی در این باره می‌گوید: بسیاری از دانش‌آموزان من از خانواده‌های ثروتمند هستند، زمانی که درگیری‌ها بالا گرفت، این بخش از جامعه امکان ترک کشور را داشتند اما خانواده برخی از دانش‌آموزها همچنان در صنعاء مانده‌اند، بیشتر آنهایی که باقی مانده‌اند یا فرزندان دست اندرکاران مدرسه هستند و یا کودکان یتیمی هستند که با کمک مالی مؤسسات خیریه در مدرسه ما درس می‌خواندند.
خانم سعدی افزود: دانش‌آموزانی که نزدیک خانه من زندگی می‌کنند، هر روز به خانه من می‌آیند. من به همراه یکی دیگر از معلم‌های مدرسه که آموزش انگلیسی را برعهده داشت، سعی می‌کنیم کلاس‌های زبان، نقاشی و شعر را برگزار کنیم.
وی در ادامه گفت: در بیشتر نقاشی‌ها، بچه‌ها اثری از بمباران هوایی دیده می‌شود. آنها در بسیاری از موارد هواپیما نقاشی می‌کنند، با اینکه اصلا آنها را نمی‌بینند. زمانی که حملات هوایی شروع می‌شوند تنها کاری که از دستمان بر می‌آید این است که از پنجره‌ها فاصله بگیریم و امیدوار باشیم اتفاقی نیفتد. طی حملات هوایی تقریبا همه پنجره‌های شکسته شده‌اند.
این معلم انگلیسی اظهار کرد: در هنگام حملات هوایی، صداهای بسیار مهیبی به گوش می‌رسد و خانه‌ها می‌لرزند، بچه‌ها به خاطر حملات هوایی دچار وحشت هستند. یکی از نوه‌های من مدام فریاد می‌کشد: «ما می‌میریم، ما می‌میریم»، او فقط شش سال دارد، اما کاملا متوجه است که چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. او درحالی که پدربزرگش به اخبار نگاه می‌کرده، بچه‌هایی که مرده بودند را در تلویزیون دیده است.
کارن سعدی گفت: ما به بچه‌ها مدام می‌گوییم هدف حملات هوایی غیرنظامی‌ها نیستند و حملات هوایی فقط سربازانی که در کوه‌ها هستند را هدف قرار می‌دهند(!)، اما بعید می‌دانم آنها دیگر حرف‌های ما را باور داشته باشند.
به رغم تمامی این مسائل، به نظر می‌رسد بچه‌ها همچنان امیدوار هستند. این امید در میان نقاشی‌های برخی از بچه‌ها دیده می‌شود. به عنوان مثال یکی از نوجوانان، نقاشی‌ای از حال و آینده یمن کشیده است. اکنون یمن، در نقاشی خشن است، آینده نزدیک نامطمئن به نظر می‌رسد اما صلح را می‌توان در نقاشی اوضاع یمن در سال ۲۰۲۰ دید. یک دختر نیز نقاشی‌ای از یک گل بسیار بزرگ در میان تانک‌ها و هواپیماهای جنگی کشیده است.
خانم سعدی با ابراز نگرانی از بچه‌های بی‌سرپرست گفت: آنها در زندگیشان یک بحران بزرگ دارند و حالا این مسأله نیز به آن اضافه شده است. آنها غذای کافی برای خوردن ندارند. اساساً چیز زیادی هم دیگر در مغازه‌ها برای خوردن باقی نمانده است. هر وقت این بچه‌ها به خانه من می‌آیند چیزی هم برای خوردن آنها تهیه می‌کنم اما دیگر بسیار کم به اینجا می‌آیند چرا که برای رسیدن به اینجا باید دو ساعت پیاده‌روی کنند. اگر ممکن باشد من برای آوردنشان به اینجا تاکسی خبر می‌کنم اما از آنجایی که دیگر بنزینی وجود ندارد، بیشتر تاکسی‌ها کار نمی‌کنند. پسر من برای ۴۰ لیتر بنزین، روزها در صف منتظر بود. ما این بنزین را جایی ذخیره کرده‌ایم برای روز مبادا که شاید مجبور شویم از شهر سریع خارج شویم.
وی در پایان گفت: خوشبختانه دانش‌آموزان من، همه سلامت هستند، هرچند پدر، مادر، خواهران و برادران یکی از دانش‌آموزان در حمله هوایی به منزلشان کشته شدند. او در زمان وقوع حمله هوایی در خانه یکی از همسایه‌ها بوده است و اکنون با خاله‌اش زندگی می‌کند.
بر اساس اعلام سازمان ملل متحد، تاکنون ۲۳۴ کودک در درگیری‌های نظامی یمن طی دو ماه گذشته جان خود را از دست داده‌اند.
.............
پایان پیام/ ۲۱۸