به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ «اشتون کارتر» وزیر دفاع و «مارتین دمپسی» رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا روز چهارشنبه برای توضیح در مورد راهبرد واشنگتن در خاورمیانه در کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان حاضر شدند.
وزیر دفاع آمریکا در این نشست گفت که بر اساس تجربه میداند اعزام نیروی زمینی به عراق برای مقابله با داعش و جایگزین کردن آنها با نیروهای محلی به تولید نتایج پایدار ختم نخواهد شد.
وی در بخش دیگری از اظهاراتش گفت که آمریکا تمایل دارد به عراق کمکهای بیشتری بکند، اما تحقق این امر مستلزم آن است که واشنگتن شاهد تعهد بیشتر از جانب بخشهای مختلف دولت عراق باشد.
کارتر گفت: تلاشهای آموزشی ما در عراق تا کنون به خاطر نبود نیروهای تحت تعلیم کند شده است - ما به سادگی کسانی که خواستار آموزش دیدن باشند را نداشتهایم.
وزیر دفاع آمریکا تاکید کرد: ۴۵۰ مربی دیگر نظامی آمریکایی به عنوان بخشی از کوشش برای تقویت نیروهای عراقی در پس گرفتن شهر رمادی و مناطق دیگر از گروه داعش، در استان انبار مستقر خواهند شد.
پس از این سخنان یکی از فعالان گروه ضدجنگ "کد صورتی" (pink code) سخنان اشتون کارتر را قطع کرد و به اعزام نیروهای نظامی به عراق اعتراض کرد.
وی برگهای در دست داشت که بر روی آن نوشته شده بود به جای نیروهای نظامی کمکهای انساندوستانه به عراق بفرستید.
این زن لحظاتی در سخنرانی وزیر دفاع آمریکا اخلال ایجاد کرد و سپس توسط نیروهای امنیتی به بیرون هدایت شد.
کارتر سپس در پاسخ به سؤال یک نماینده درباره راهبرد واشنگتن برای مقابله با ایران، خارج از مباحثات برنامه هستهای این کشور گفت: آمریکا در حال حاضر ۳۵۰۰۰ نیرو در منطقه خاورمیانه برای کنترل نفوذ ایران در منطقه دارد.
وزیر دفاع آمریکا در بخش دیگری از اظهاراتش به تکرار ادعاهایی درباره زنده نگاه داشتن گزینههای نظامی علیه ایران در حین ادامه مذاکرات هستهای و در صورت توافق احتمالی، پرداخت و گفت: وظیفه دارم اطمینان کسب کنم گزینه نظامی در مقابل ایران گزینهای واقعی است.
اشتون کارتر با بیان اینکه واشنگتن در حال کار بر روی این موضوع است گفت پنتاگون همچنین وظیفه دارد اطمینان حاصل کند که وضعیت آمریکا در منطقه به نحوی است که قادر به مهار ایران باشد.
حضور وزیر دفاع و رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در نشست کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان این کشور به منظور پیگیری روند اجرای استراتژی نظامی ایالات متحده در خاورمیانه بود.
.............
پایان پیام/ ۲۱۸