به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در طلیعه عید سعید فطر، جمع کثیری از مسلمانان و مؤمنان از ملیت های مختلف پس از یک ماه تزکیه نفس و به جای آوردن فرامین حضرت حق، در نخستین ساعات روز شنبه ـ 27 تیرماه ـ در مراسم با شکوهی نماز عید سعید فطر را به امامت امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ اقامه نمودند.
شرکت پرشور زنان، مردان، جوانان و نوجوانان در نماز با شکوه عید فطر مرکز اسلامی هامبورگ بسیار چشمگیر بود.
در این مراسم معنوی، حاضران با تکبیر و تهلیل الهی که از مستحبات این روز بزرگ است، تا سال دیگر با ماه پر فیض و برکت رمضان وداع کردند.
پس از اقامه نماز عید فطر، آیت الله رمضانی خطبه های نماز عید را به شرح ذیل ایراد نمودند:
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله ربّ العالمين و الحمد لله الذی لا مُضادّ له في مُلكه و لا مُنازِعَ لَهُ في أمره. الحمدالله الذی لا شريك لَهُ في خلقه ولا شبيه لَهُ في عَظَمَتِه (جزء من دعاء الإفتتاح) وصلّی الله علی سيدّنا ونبيّنا محمّد صلّی الله عليه وعلی آله الطاهرين واصحابه المنتجبين.
عبادالله ! أُوصيكم و نفسي بتقوی الله و اتّباع امره و نهیه.
عید سعید فطر که عید بزرگ همه مسلمانان است را به همه مسلمین جهان تبریک و تهنیت می گویم. از خدای بزرگ مسالت می جویم که به همه ما توفیق حفظ آنچه را که در این ماه عزیز به دست آورده ایم، عنایت فرماید.
عید فطر در حقیقت بازگشت به فطرت و گوهر جان آدمی است. در این بازگشت انسان به طاعت و بندگی حضرت حق روی می آورد و بار دیگر با خدای خود پیمان وفاداری می بندد که لحظه ای از حق و حقیقت فاصله نگیرد.
عید فطر روزی است که انسان روزه دار پس از یک ماه تلاش مخلصانه، در خود احساس طراوت و نشاط روحی و معنوی می نماید و بیشتر از گذشته احساس قرب و نزدیکی به محضر پروردگارش دارد. این روز فرصتی عزیز است که انسان در خود نوعی بازگشت به مرتبه ای از حقیقت را احساس نماید؛ زیرا انسان های سالک پس از دوره ای مجاهدت با غرایز نفسانی، با عنایت الهی بر نفس خود مسلط گشته و طعم دعا و بندگی و سخن گفتن با خدا را با تمام وجود احساس می نمایند.
عید فطر به یک معنا، نوعی یافتن و درک عمیق از حقیقت خویشتن است؛ زیرا آنکه به فرمان الهی سر تسلیم فرود آورده و بدون چون و چرا فرمان الهی را اطاعت نموده است، اکنون نتیجه این سر سپردگی و دل سپردگی را می بیند و نسبت به حضور خود در این نظام هستی، احساس هویت و معناداری می نماید و خود را در جمع گروهی می بیند که در مسیر حق و صراط مستقیم قدم گذاشته و تلاش می کنند رضایت و خوشنودی خدای متعال را بر همه چیز ترجیح دهند.
انسان مسافر و مهاجر الی الله با سلوک روحانی خود، حقایق و معارف بسیاری را نسبت به خدای خویش به دست می آورد، از جمله اینکه هیچ منع و عطائی از جانب خدای متعال بی حکمت نیست؛ بلکه عین عدل و بر اساس نظام حکیمانه است. چه اینکه در تعبیر دقیق و عمیق امام سجاد (ع) در دعای وداع ماه مبارک رمضان آمده است: « اللّهُمّ يَا مَنْ لا يَرْغَبُ فِي الْجَزَاءِ وَ يَا مَنْ لا يَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ وَ يَا مَنْ لا يُكَافِئُ عَبْدَهُ عَلَى السّوَاءِ. مِنّتُكَ ابْتِدَاءٌ، وَ عَفْوُكَ تَفَضّلٌ، وَ عُقُوبَتُكَ عَدْلٌ، وَ قَضَاؤُكَ خِيَرَةٌ.[1] خدايا اى كسى كه در برابر احسان به خلق مزد نمىخواهى، و اى كسى كه از بخشش پشيمان نمىشوى، و اى كسى كه مزد بنده خود را افزون از عمل مىبخشى و برابر نمىدهى، نعمتت بىسابقه استحقاق، و عفوت به آئين تفضل، و عقوبتت عدل، و قضايت خير است».
اگر به درستی درباره این ماه شناحت پیدا شود، در پایان این ماه انسان احساس می کند که با عزیزترین دوست و رفیقش وداع می کند؛ زیرا آن قدر به واسطه این ماه متنعم شده و از برکاتش استفاده نموده که قابل احصاء و شمارش نیست. امام سجاد (ع) برای اینکه ما را با عظمت این ضیافت و ماه عظیم آشنا سازد با عبارت های مختلف این نکته را یادآوری می کند. به عنوان مثال این ماه را مورد خطاب قرار می دهد و می گوید: «السّلامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللّهِ الأَكْبَرَ» سلام بر تو و خداحافظ ای ماه بزرگ تر خدا. در بخش دیگری دلیل «اکبر» بودن این ماه را یادآوری میکند و می فرماید: « شَهْرَ رَمَضَانَ الَّذِي اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشُّهُورِ، وَ تَخَيَّرْتَهُ مِنْ جَمِيعِ الأَزْمِنَةِ وَ الدُّهُورِ، وَ آثَرْتَهُ عَلَى كُلِّ أَوْقَاتِ السَّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ النُّورِ، وَ ضَاعَفْتَ فِيهِ مِنَ الإِيمَانِ، وَ فَرَضْتَ فِيهِ مِنَ الصِّيَامِ، وَ رَغَّبْتَ فِيهِ مِنَ الْقِيَامِ، وَ أَجْلَلْتَ فِيهِ مِنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.»[2]
ماه رمضان همان ماهی است که آن را در میان همه ماه ها ویژه قرار دادی و از همه زمان ها و روزگارها برتری داده و بر همه وقت های سال برگزیده ای، به سبب قرآن و نوری که در آن فرو فرستادی و به سبب آن که ایمان را در آن ماه چندین برابر نمودی و روزه را در آن واجب و قیامبرای عبادت را در آن ترغیب نمودی و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است در آن بزرگ گردانیدی».
آن قدر آثار در این ماه وجود دارد که اگر انسان مؤمن به درستی آن را بشناسد و از آن بهره گیرد، از صفات حمیده و پسندیده برخوردار خواهد بود و خلق و خوی او کاملاً تغییر خواهد کرد؛ زیرا با کم شدن گناه و رقیق شدن قلب و رفاقت با این ماه، دریچه هایی از معارف برای انسان گشوده می شود و به اندازه ظرفیت خود از صفای معنوی و روحانی بهره مند خواهد شد و به آرزوهای معرفتی و متناسب با شؤون خود دست خواهد یافت. «السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِیهِ الْآمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِیهِ الْأَعْمَالُ» سلام بر ماهی که آرزوها در آن نزدیک و اعمال در آن گسترده و پخش گردید.
خدای متعال در این ماه همه چیز را برای انسان مهیا ساخته است، حتی اموری را که در تصوّر و گمان ما نمی گنجد را برای ما فراهم ساخته و زمینه بهره گیری از آن را نیز فراهم آورده است. حتی موانع سلوک آدمی را برداشته تا انسان ها راحت بتوانند نردبان ترقّی و رسیدن به اوج مقام آدمی را طی نمایند. «السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّيْطَانِ، وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَان» سلامی بر تو ای رفیقی که کمک کردی تا ما بر شیطان مسلط شدیم .
خدای متعال با بخشش مقام اخلاص به انسان، زمینه پرواز روح و جان را برای انسان ها فراهم ساخته است؛ لذا کسانی که این فرصت طلایی را از دست دادند، خیلی از حقایق را باختند و خود را از هر جهت محروم ساختند، در حالیکه در این ماه انسان مؤمن می تواند گمشده خود را پیدا کرده و به درجه یقین دست یابد.
از خدای متعال تمنّا می کنیم که این عید عظیم را بر همه مبارک فرماید و جامعه را از آثار وجود آن بهره مند سازد، تا اینکه روح آرامش در کل جامعه حاکم شود و همه آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی مرتفع شود و جامعه بشری به مرحله ای از رشد و عقلانیت برسد که دیگر فقر و ظلم و ستم ریشه کن گردد.
...............
پایان پیام/ 268