به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ رئیس موسسه علامه وحید بهبهانی در قم در کنگره بینالمللی بزرگداشت آیت الله وحید بهبهانی در کربلای معلی در سخنانی با بیان اینکه شخصیت این عالم وارسته بسیار بالاتر از آن است که در طی برگزاری یک کنگره به همه ابعاد آن پرداخته شود افزود: ایشان در قرن دوازدهم در برابر فتنه اخباریه تلاش مجدانهای داشتند و حوزههای علمیه را به مسیر صحیح خود هدایت کردند.
«آیت الله سید محمد یثربی» عنوان کرد: از مجموعه تالیفات علامه بهبهانی اینگونه استنباط میشود که ایشان نه تنها در زمینه فتنه اخباریگیری، بلکه در همه عرصههایی که احساس میکرد انحرافاتی در حال رخ دادن است؛ ورود میکرد.
وی اضافه کرد: تلاشهای علامه بهبهانی تنها در عرصه مسائل فقهی خلاصه و محدود نمیشود و ایشان در عرصههای کلامی نیز صاحب نظر بودند و در حال حاضر ۶ رساله کلامی از این عالم بزرگ در دست تحقیق است و ۳ رساله فقهی به فارسی نیز برای چاپ در حال تدوین است.
رئیس موسسه علامه وحید بهبهانی با تقدیر از همه دستندرکاران برگزاری این کنگره ابراز داشت: امیدواریم که این کنگره گام نخستی برای احیای شخصیتهای بزرگ و برجسته عالم اسلام و تشییع باشد.
آیت الله یثربی افزود: عالمان بزرگ بسیاری در حرم حضرت سیدالشهداء(ع) مدفون هستند که در گذشته منشاء برکات بسیاری بودند و امروز نیز حوزههای علمیه و عالمان دین از دستاوردهای آنان بهرهمند هستند که انتظار میرود این شخصیتها شناسایی و برای احیای نام آنان کنگرههایی همانند کنگره آیت الله وحید بهبهانی برگزار شود.
وی بیان داشت: امیدواریم در حوزه علمیه قم نیز با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، همایش بزرگداشتی برای آیت الله بهبهانی برگزار شود و از شخصیت این عالم برجسته تجلیل بعمل آید.
رئیس موسسه علامه وحید بهبهانی در قم گفت: آیت الله بهبهانی ۴۰ سال در کربلای معلی زندگی کرد و در طی این سالها تلاشهای علمی بسیاری داشت و وقتی به حرم سیدالشهداء(ع) برای تدریس در مسجد بالاسر عزیمت میکرد، ابتدا در کفشداری حرم حضور مییافت و نسبت به خدمت زایران اهتمام ویژهای داشت که این امر نشاندهنده اوج تواضع ایشان بود.
آیت الله یثربی تصریح کرد: ما نباید تنها مسلک علمی، فقهی و طهارت نفس عالمان بزرگ دین را ترویج دهیم؛ بلکه باید روش و منش و باورهای ایشان را نسبت به ائمه معصومین(ع) و بخصوص نسبت به ساحت اباعبدالله الحسین (ع) را نیز به جامعه بشناسانیم.
.........................
پایان پیام/ ۲۷۰