به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ استاد حوزه علمیه قم ظهر امروز در شبستان امام خمینی(ره) حرم مطهر با اشاره به اینکه صفت کریم یکی از صفات عام الهی بوده و سایر صفات خداوند تحت اشراف این صفت قرار دارد، گفت: در قرآن واژه کریم به عنوان یک واژه جامع و کامل به کار رفته که سایر صفتها و فضاپل پسندیده و نیک را در بر میگیرد.
حجتالاسلام «عدالت» افزود: در آیات قرآن زمانی که میخواهند جبرئیل را به عنوان فرشته وحی معرفی کنند ابتدا به او صفت کریم داده شده و پس از آن از این رسول وحی به عنوان صاحب قدرت، صاحب جایگاه برتر در عرش، فرمانروای فرشتگان و رسول امین یاد شده است که این موضوع نشان دهنده اهمیت واژه کرامت و کاربرد آن برای اولیای الهی و ائمه(ع) از جمله امام حسن مجتبی(ع) و حضرت فاطمه معصومه(س) است.
وی ادامه داد: اطلاق واژه کریمه به شخصیت حضرت فاطمه معصومه(س) نشان میدهد که ایشان در برابر ذات اقدس الهی تسلیم محض بوده و در عرش الهی دارای عبودیت محض هستند و جامع فضائل شایسته هستند به هیمن خاطر کریمه اهلبیت(ع) نام گرفتهاند.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه آیت الله «جوادی آملی» در تفسیر واژه کریم میفرمایند که "این واژه دارای معادل فارسی نبوده و جامع صفات و فضایل اخلاقی است"، اظهار کرد: این موضوع نشان میدهد که حضرت فاطمه معصومه(س) مانند مادر بزرگوارشان حضرت زهرا(س) دارای مقام عصمت و شفاعت نسبت به سایر بندگان الهی هستند.
حجتالاسلام عدالت افزود: انسان کریم دارای شاخصههایی است که او را برجسته میکند و اولین شاخصه انسان کریم این است که خود را خدمتگزار به مردم میداند و در هر مقام و سمتی که هست سعی میکند با کار خود به مردم کمک کند.
وی تصریح کرد: انسان کریم هرگز در حق دیگری ظلم نمیکند و حاضر نمیشود کرامت خود را زیر پا بگذارد و جایگاه کرامت به حدی بالا است که انسان کریم حتی نسبت به دشمنان خود بدی نکرده و هرگز جوا بدی را با بدی نمیدهد.
این خطیب آستان ادامه داد: اگر تمامی دربهای عالم به روی انسان کریم بسته شود او به جبرانش این کار را با دیگران نمیکند و با بخشش و بخشندگی بزرگی شخصیت خود را به دیگران نشان میدهد.
حجتالاسلام عدالت یادآور شد: انسان کریم حاضر نیست به دشمنانش بدی کند و کرامت انسانی هم در این است که انسان نسبت به همه عالم حتی دشمنان هم بخشنده باشد و از بدی به آنها پرهیز کند زیرا بدی با کرامت و کریم بودن در تضاد مستقیم است.
...........................
پایان پیام/ ۲۷۰