به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ مرجع عالیقدر جهان تشیع آیت الله «صافی گلپایگانی» پیامی به آیین اختتامیه سیزدهمین جشنواره بین المللی امام رضا(ع) صادر کردند.
متن کامل پیام بدین شرح است:
بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی علیّ بن موسَی الرِّضا المُرتَضی الاِمامِ التَّقیِّ النَّقیِّ وَ حُجَّتِکَ عَلی مَن فَوقَ الاَرضِ و مَن تَحت الثَّری الصِّدّیقِ الشَّهیدِ صَلوةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً متَواتِرَةً مُتَرادِفَة.
با اهداء سلام و تبریک صمیمانه و خالصانه خدمت حضّار محترم، ارادتمندان و چاکران آستان فرشتهپاسبان و ملکوتی حضرت ثامن الحجج علیّ بن موسی الرضا(ع) که در جشنواره باشکوهی - که در بیش از هفتاد کشور دنیا برگزار میشود- به شَرَف حضور نائل شده و خود را در معرض نسایم برکات و رحمتهای الهی قرار دادهاند، مراتب سپاس و تشکّر خود را از برگزارکنندگان این محافل با عظمت ابراز میدارم؛ به امّید آن که به حکم «الرّاضی بفِعل قَومٍ کالدَّاخِلِ فیهِ مَعَهُم» از برکات کثیره و رحمتهای واسعه الهیّه که انشاءالله تعالی بر این جلسات و امثال آن نازل خواهد شد بهرهمند و در شمار آن سعادتمندان محسوب شوم.
در طول سال، اگر چه دلهای شیفتگان خاندان عصمت و طهارت(ع) مخصوصاً حضرت علی بن موسی الرّضا(ع) به یاد آن حضرت و حضور در آستان عرشی آن بزرگوار میتَپَد، ولی همگان منتظر ایّام با برکت ذیالقعدة و میلاد عالم آل محمد حضرت رضا(ع) میباشند که عهد خود را با آن حضرت تجدید و ایمان و شعور دینی خود را تازه و نو نمایند.
اگر انسان در سخن از فضائل و مناقب آن امام هُمام، همه زبانهای گویا را در دهان داشته باشد و با هر کدام از آنها جاودانه، مدح و ثنا بگوید، از حرف نخستین مدح او، بیشتر نخواهد گفت و زبان حالش این شعر خواهد بود:
ایـن شرح بینهایت کز وصف یار گفتند * حرفی است از هزاران کاندر عبارت آمد
امّا به جهت «فَمَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ فَهُوَ مِنْهُمْ»، با آنکه در میدان و جهان وسیعی که سخن از عظمتهای حضرت علی بن موسی الرضا(ع) ذرّه و کمتر از ذرّه هم در حساب نمیآیم، جسارت نموده و چند کلمهای را عرضه میدارم:
ابعاد متعدّد عظمتهای حضرت رضا علیه آلاف التّحیّة و الثّناء، آن تجسّم بندگی و عبودیت خالص خدا، و بخشهای گوناگون و بلکه متضادّ مناقب، فضایل و مواقف آن حضرت، همه در کتابها مضبوط و محفوظ مانده است.
خبار از مُغَیَّبات، گذشته و آینده زمان، علم به عوالم غیب، علم به شرایع و احکام اسلام، زهد و پارسایی و پرهیزگاری، عبادت، خوف از خدا و شبزندهداری، فروتنی و بردباری، خدمت و نصرت دین خدا و بیشتر و بسیارتر از اینها، همه ابعاد عظمت وجود آن حجّت خدا است.
در شرایط و اوضاع بعد از زندانیشدن حضرت موسی بن جعفر(ع) و نیز شهادت آن بزرگوار، موضع و موقعیت شیعه که ضعیف شده بود؛ با وجود حضرت ثامن الحجج امام رضا(ع) رو به قوّت گرایید و مذهب دوباره تشیید شد.
به واسطه وجود مبارک آن حضرت، تشیّع و ولایت اهلالبیت(ع)، بلکه اسلام تجدید حیات پیدا کرد و حتّی در سطح دنیا، آن حضرت را مجدّد مذهب میدانند.
مطالب و علوم صادره از آن بزرگوار در خداشناسی و توحید و مبانی دین، همگان را دوباره متوجّه این کرد که اگر کسی علم و معرفت صحیح میخواهد غیر از محضر اهل البیت پیامبر(ع)، در جای دیگری به آن دست نخواهد یافت.
شما مباحثات علمی آن حضرت با سران ادیان و مذاهب دیگر را ملاحظه و مطالعه نمایید.
آنقدر ظهور علمی امام رضا(ع) فوقالعاده بود که بدین سبب ایشان را - با آنکه همه ائمه نور واحدند- «عالم آل محمدّ(ع)» نامیدند.
به هر حال، جهات عظمت وجود مقدّس امام رضا(ع)، همه مایه برکت، سعادت و افتخار است؛ باید به ولایت آن حضرت افتخار نماییم و خود را در هر نقطهی دنیا که هستیم مروّج و مبلّغ آموزهها و تعالیم نورانی مکتب اهلالبیت(ع) خصوصاً معارف بلند و والای رضوی بدانیم.
در پایان با عرض خاکساری و عجز و ناتوانی از اظهار وجود، در عرصهای که عرض وجود در آن، شأن انبیاء، اولیاء، بزرگان و اعاظم اصحاب است پوزش میطلبم. امّید است هدیه این کمترین در بارگاه ملکوتی حضرت ثامن الائمة علیهمالسّلام به شرف قبول نایل شود؛ «إنَّ الهَدایَا عَلى مِقْدارِ مُهْدِیها».
..........................
پایان پیام/ ۲۷۰