خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۳
۱:۳۴
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
پنجشنبه
۳۰ مهر
۱۳۹۴
۱۰:۲۸:۲۹
منبع:
اختصاصی ابنا
کد خبر:
694247

همرزم سردار شهید لکزایی: حاج حبیب یک شیعه پرور و شیعه واقعی بود

همرزم شهید سردار حبیب لک زایی بیان داشت: او سختی های فراوانی برای پرورش بسیجیان و رزمندگان و شیعه شدن اهل تسنن منطقه کشید.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ هم‌رزم سردار شهید لک زایی در نشست علمی سومین همایش "حبیب دل‌ها، گرامیداشت سردار شهید حاج حبیب لک زایی" که پیش از ظهر امروز – 30 مهر – در سالن همایش‌های دفتر تبلیغات اسلامی برگزارشده بود، به بیان خاطره‌ای از شهید لک زایی پرداخت و گفت: در سال 1355 از طریق شهید لک زایی با نهضت امام خمینی آشنا شدیم و در سال 1357 با ایشان که در لباس روحانیت سرباز بودند، برای پاسداری از امام خمینی به قم آمدیم.

حاج «یوسف کیخا» اظهار داشت: دوستی و همکاری بین من و سردار لک زایی در واحدی از سپاه زابل تداوم پیدا کرد و سپس در دوران دفاع مقدس این رابطه استحکام بیشتری یافت.

وی افزود: سردار لک زایی مالک هیچ زمین و دارایی خاصی نبودند و تأمین نیاز زندگی خانوادگی‌شان با بافتن فرش بود که ایشان نیز با مادر خود در این زمینه همکاری می‌کردند.

هم‌رزم شهید لک زایی گفت: شهید لک زایی مصداق بارز آیه‌ی « وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ » بودند و امیدواریم این خاطرات ما را در اهداف اولیه‌ی لقا الله و محشور شدن با ائمه(ع) یاری کند.

یکی دیگر از هم‌رزمان شهید لک زایی نیز در این نشست با بیان اینکه شهید لک زایی یک شیعه معتقد به علی بن ابیطالب(ع) بود گفت: ایشان قبل از اینکه سردار، جانباز و شهید باشد؛ شیعه واقعی و شیعه پرور بود.

«دانش شهرکی» به همت بالای شهید لک زایی در تشویق مردم به حضور در جبهه‌های جنگ اشاره کرد و اظهار داشت: ایشان سختی‌های بسیاری را برای بسیجی و رزمنده شدن افراد و همچنین شیعه کردن اهل تسنن کشید.

وی افزود: ایشان هیچ‌گاه امربه‌معروف و نهی از منکر را فراموش نکرد و حتی در محیط دانشگاه هم‌دست از این کار برنمی‌داشت.
استاد دانشگاه قم با اشاره به حضور دائمی شهید لک زایی در جبهه گفت: ایشان با وضعیت جسمی که داشت هیچ‌گاه بسیجی‌ها را در عملیات رزمایشی تنها نمی‌گذاشت و معتقد بود حضور او در کنار رزمندگان یک امر واجب و باعث دلگرمی آن‌هاست.

..........................
پایان پیام/ 221