به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ سخنران حرم مطهر حضرت معصومه(س) بعد از نماز مغرب و عشا در شبستان امام خمینی با بیان اینکه همدری با خویشاوندان و رفع گرفتاریهای آنها از آموزههای دینی است که مؤمن باید به آن توجه جدی داشته باشد، تصریح: انسان باید رفع مشکلات نزدیکان خود را بر حل گرفتاریهای دیگران مقدم بداند.
حجت الاسلام والمسلمین «حسینی قمی» خاطرنشان کرد: صله رحم شامل فامیلهای نسبی است وابعاد وسیعی دارد ولی متاسفانه گاهی افراد آن را محدود به احوال پرسی وخبر گرفتن از خویشان میدانند بدون آنکه برای رفع گرفتاریهای آنها از موقعیت یا آبروی خود استفاده کنند.
وی با بیان اینکه صله رحم از واجبات الهی است که به اندازه نماز، روزه، خمس و زکات وسایر واجبات ارزش دارد، خاطرنشان کرد: متأسفانه در رسالهها و احکام شرعی به این مورد توجه جدی نمیشود و بااینکه در مورد نماز و روزه و سایر واجبات بیش از دهها رساله و استفتائات وجود دارد ولی در مورد صله رحم تنها ۱۷ سؤال مطرح شده است.
خطیب حرم مطهر با اشاره به فتوای «آیتالله گلپایگانی» و «آیتالله خوی» در مورد صله رحم گفت: صله رحم موضوعی عرفی است وباتوجه به شرایط هر جامعهای دارای ابعاد گوناگونی است که گاهی با یک احوال پرسی ساده انجام میشود و گاه هم با مساعدت مالی به خویشان ونزدیکان تحقق مییابد.
حجت الاسلام حسینی قمی افزود: طبق استفتاعات قطع رحم نیز باتوجه به عرف متفاوت است و عدم مساعدت مالی شخص ثروتمند به خویشاوندان فقیر و نیازمند خود مصداق قطع رحم است.
وی قطع رحم را عامل ایجاد فاصله طبقاتی در جامعه دانست وگفت: اگر افراد جامعه صدقات و نذورات خود را به جای اینکه به صندوقهای صدقات ومؤسسات خیریهای بدهند به خویشاوندان ونزدیکان نیازمند خود کمک کنند، فقیری در جامعه باقی نمیماند وفاصله طبقاتی ایجاد نخواهد شد.
سخنران حرم مطهر ابراز کرد: طبق احکام دینی همسر، پدر و مادر، فرزندان و حیوانات و پرندگانی که فرد در خانه نگهداری میکند چهار دستهای هستند که پرداخت نفقه آنها بر مرد واجب است.
حجت الاسلام حسینی قمی با بیان اینکه در دین اسلام بی تفاوتی نسبت به خویشاوندان پذیرفته نیست، گفت: در کمک کردن به افراد نیازمند باید آبروی آنها حفظ شود زیرا حرمت و عظمت بنده مؤمن از خانه خداوند بالاتر است.
وی با اشاره به روایتی از امام باقر(ع) گفت: کار خیر به کمال نمیرسد مگر اینکه انسان در انجام آن شتاب کند، آن را از دیگران پنهان کند و آن را بزرگ جلوه ندهد.
……………..
پایان پیام/ ۲۷۰