به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در همایش ملی فقه و هنر که صبح امروز – 23 دی – در مرکز همایش های دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد با بیان اینکه هنر امروز به عنوان ضرورت جامعه بشری مطرح است، گفت: نگاه فقیه به سبب ضرورت وجود هنر در جامعه بشری، نسبت به آن تغییر می کند و در مقابل ترویج اندیشه های صحیح تغییر می کند.
آیت الله جواد فاضل لنکرانی خاطر نشان کرد: فقه هنر در تقسیم فقهی جزو اقسام فقه اجتماعی قرار می گیرد و نکته ای که یک فقیه باید به آن توجه کند، بکار بردن ملاک های فقه در فقه اجتماعی است.
وی افزود: باید به وسیله کرسی های فقهی و جلسات آن، ملاک های فقه اجتماعی را برای جامعه تبیین کنیم. شارع، مقاصد شریعت را به عنوان موجبه ی جزئیه شریعت قبول دارد، ولی اینکه بگوییم شارع یک سری مقاصدی را در اختیار فقیه قرار داده و ما مطابق با آنها حکمی را ارائه دهیم و نصوص محکمی که در اختیار داریم تا توجیه کنیم و تضیق دهیم، چنین چیزی در شریعت نداریم.
آیت الله فاضل لنکرانی با اشاره به اینکه مقاصد در شریعت طبق آیات، روایات و روش فقها، مشخص است، گفت: چنین روشی که از مقاصد به صورت مستقیم استفاده کنیم و در نصوص تصرف کنیم، نداریم.
استاد عالی حوزه اظهار داشت: ما در فقه خود عناوین را باید به مادون و مافوق تقسیم کنیم و تمام تمرکز را در اطلاق و تقیید این عناوین مادون می آوریم، در صورتی که شاید صناعات اقتضا کند که سراغ مطالب دیگری برویم.
وی در ادامه گفت: درباره "غنا" عنوان مادون داریم که تعبیر به مسائل مختلف می شود و از امام(ع) که سوال می شود از آن به عنوان "لهو الحدیث" یاد می شود و درباره شطرنج به عنوان "آلت قمار" یاد می گردد.
آیت الله فاضل لنکرانی با بیان اینکه طبق بیان رهبری، یک فقیه نباید تحت تاثیر جو قرار گیرد، خاطر نشان کرد: شارع وقتی می بیند دایره فساد بیش از حد است و عناوین کلی همیشه مورد نظر است باید به عناوین مادون توجه کند.
رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار تصریح کرد: در مسئله فقه هنر، مسئله اراده و قصر یک مسئله بسیار مهم است و در کارهای هنری امروز که می بینیم زن و مرد به جای یکدیگر نقش بازی می کنند بسیار زیاد است و این در صورتی است که فقهای ما این مسئله را رد کرده اند.
وی در پایان اظهار داشت: وقتی به اصل این مسئله مراجعه می کنیم می بینیم که فقها این امر را به عنوان "تشبّه" بیان کرده اند.
..........................
پایان پیام/ 221