به گزارش خبرگزاری اهلبیت (ع) ـ ابنا ـ دبیرکل کتائب بابلیون، جنبش مسیحیان عراق گفت: پیام ما مسیحیان عراق به جهان این است که امروز بخش جدایی ناپذیر از الحشدالشعبی هستیم و برای آزادی تمام اراضی عراق از چنگ داعش تروریستی دوشادوش این تشکیلات مبارک خواهیم جنگید.
«ریان الکلدانی» رزمنده جوان مسیحی از اهالی استان نینوا را که حالا یکی از فرماندهان الحشد الشعبی در جنگ علیه داعش است، در منطقه عملیاتی جزیره در غرب تکریت یافتیم که در اتاق عملیات همراه دیگر فرماندهان سرگرم بررسی آخرین اوضاع نبرد بود.
وی در گفتوگو با ایرنا، خطاب به جهانیان گفت: اهل استان نینوا هستیم. خون ما مسیحیان عراق در جنگ علیه داعش، با برادرانمان درالحشد الشعبی به هم آمیخته است و امروز به بخشی جدایی ناپذیر از الحشدالشعبی شدهایم.
الکلدانی که نیروهایش در قالب تیپ ۲۱ بدر در حال جنگ علیه داعش در مناطق مختلف عراق است، گفت که نیروهایش در عملیات اخیر موسوم به «امنیت جزیره» در محور الصینیه به الثرثار مشارکت کردهاند و در نبردها تعدادی نیز شهید تقدیم کردهاند.
وی درباره هدف الحشدالشعبی در جنگ علیه داعش نیز گفت که ببینید ما امروز در منطقهای عملیات میکنیم که نه کلیسا وجود دارد و نه حسینیه چرا که هدف ما مبارزهای است که برای آزادی خاک عراق از چنگ داعش تروریستی در حال انجام است و ما به آن ایمان داریم.
این فرمانده مسیحی در تشکیلات الحشد الشعبی، در پاسخ به اتهامات و حملات تبلیغی علیه این گروه مردمی، گفت: الحشد الشعبی یک تشکیلات قانونی و رسمی زیر نظر فرماندهی کل نیروهای مسلح عراق است و تنها برای حفاظت از سرزمین عراق عمل میکند.
هزاران خانوار مسیحی به دنبال حمله داعش به شمال عراق در ژوئن ۲۰۱۴ و اشغال بخشهای بزرگی از ۶ استان عراق و نیز نینوا و مرکز آن موصل، از خانههای خود آواره شدند.
داعش به مسیحیان عراق که علاوه بر شهرهای مختلف عمدتا در استان موصل ساکن هستند، یک مهلت چند روزه داده بود تا اسلام بیاورند، یا جزیه بپردازند و یا منطقه را ترک کنند و در غیر این صورت کشته شوند و به دنبال این اولتیماتوم، صدها هزار تن از مسیحیان موصل را بدون اجازه انتقال داراییهایشان ترک کردند.
داعش در طول ۲۰ ماه گذشته، جنایات بزرگی را اعم از کشتار جمعی، آواره سازی و تجاوز به زنان و فروش آنان در بازارهای برده فروشی و همچنین نابودی آثار و میراث فرهنگی و تاریخی در مناطق تحت اشغال خود مرتکب شده است.
...............
پایان پیام/ ۲۱۸