خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

سه‌شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳
۱۲:۲۶
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
پنجشنبه
۱۲ فروردین
۱۳۹۵
۸:۱۴:۱۵
منبع:
نسیم آنلاین
کد خبر:
700829

نقش فیلم‌های هالیوودی در ترویج اسلام هراسی

روزنامه انگلیسی گاردین نوشت: در طول تاریخ بیش از نود درصد از شخصیت عرب و مسلمان در فیلم های هالیوودی، افرادی نژادپرست و بیگانه ستیز نشان داده شده اند، سینمای آمریکا بخشی از مشکل اسلام هراسی است.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت (ع) ـ ابنا ـ روزنامه انگلیسی گاردین در مقاله ای در خصوص نقش فیلم های هالیوودی در دامن زدن و ترویج اسلام هراسی می نویسد:

چندی پیش وزیر امور خارجه آمریکا، جان کری، بازدیدی از استودیوهای هالیوودی و نشستی با صاحبان صنایع هالیوودی نظیر وارنر، فاکس، دیزنی، سونی و غیره داشت و در مورد نحوه مقابله با روایتگری های داعش، با آن ها به گفتگو پرداخت. اما حتی کری نیز در مورد کارهایی که هالیوود برای مقابله با روایتگری های داعش انجام داده است؛ تردید داشت. در واقع با نگاهی به فیلم هایی مانند "لندن سقوط کرده است"، شما می توانید به سادگی به این نتیجه برسید که هالیوود خود بخشی از مشکل است، نه راه حل آن.

اگر شما مقوله " جنگ روایت ها " را قبول داشته باشید، متوجه می شوید که این، حوزه ای است که افراطی گران بیشترین پویایی را از خود نشان می دهند. هنوز هم این جمله ایمن الظواهری، رهبر القاعده در سال 2005، در گوش مقامات واشنگتن زنگ می زند که گفته بود: "ما در یک نبرد هستیم و بیش از نیمی از این نبردها در میدان جنگ رسانه است." داعش نیز به شکل ثابتی محتواهایی ویدئویی را در میدان جنگ رسانه ای منتشر می کند، ویدئوهایی در کمال پختگی، که مفسران غربی را در بهت و ترس و نگرانی فرو می برد.

اما سینمای آمریکایی اغلب، شخصیت های کلیشه ای ضعیفی از عرب ها و مسلمان ها به نمایش می گذارد. جک شاهین، نویسنده کتاب "حلقه عرب های بد" می گوید :" آن ها بدنام ترین قشر در تاریخ سینمای هالیوود هستند." وی در این کتاب نزدیک به 1200 شخصیت عرب و مسلمان را در فیلم ها مورد بررسی قرار می دهد. بر اساس تخمین او نزدیک به 97 درصد ازاین شخصیت ها، افرادی نامطلوب، با ظواهری قدیمی، نژادپرست و بیگانه ستیز نشان داده شده است. شاهین می گوید: "تنها در تعداد محدودی از فیلم ها، عرب ها شخصیت های مثبتی داند و در باقی، همه تروریست، شیخ های نفرت انگیز و یا افرادی هستند که شما علاقه ای به تعامل با آن ها ندارید." هستند.

مثال های زیادی در باب این نوع فیلم های هالیوودی وجود دارد، فیلم هایی مانند: دروغ های حقیقی (فیلمی که در آن آرنولد شوارتزنگر در نقش یک مامور امنیتی با تروریست های فلسطینی درگیر می شود و نقشه آن ها را برای نابودی شهرهای آمریکا عقیم می گذارد.)، پروتکل ( گلدی هان، صیغه یک شیخ هوسران ثروتمند نفتی می شود و به این طریق آمریکا می تواند یک پایگاه نظامی در کشورش بسازد) ، شبکه ( عرب ها به سادگی ما را می خرند.) و بسیاری از نمونه های دیگر از این دست، اما فیلم Rules of Engagement شاید نژاد پرستانه ترین فیلمی باشد که علیه عرب ها در هالیوود ساخته شد، فیلمی که اعتراضات عرب های آمریکایی را در پی داشت، اما کمی بعد که واقعه 11 سپتامبر اتفاق افتاد، شرایط وخیم تر شد. شکل از مد افتاده ای از اسلام هراسی هنوز هم شیوع دارد، چنانچه در فیلم تازه منتشر شده " لندن سقوط کرده است" نیز به همان شکل و با همان زاویه دید قدیمی به عرب ها نگاه شده است، فیلمی که در آن جرارد باتلر، دنیا را از یک تروریست عرب دیگری نجات می دهد. این در حالی است که سریال هایی مانند سریال 24، سرزمین مادری، Sleeper Cell و ان سی آی اس که تم های مبارزه با تروریسم ، را به تصویر می کشد در آن ها، مسلمانان همگی به صورت بالقوه تروریست هستند. جک شاهین می گوید: " هالیوود و تلوزیون با بدنام کردن عرب های آمریکایی و به ویژه آمریکایی های مسلمان، سنت بس خطرناک تری را پایه گذاری کرده است."

زمانی که هالیوود تصمیم می گیرد به چالش های مربوط به عراق و افغانستان به صورت مستقیم اشاره کند، تعداد فیلم ها حتی بیشترهم می شود: شیرها برای بره ها، پیام آور، منطقه سبز، در دره الاه، گریس رفته است؛ همه این ها جزو فیلم هایی بودند که فروش بسیار بالایی داشتند. حتی فیلم مهلکه با استقبال فراوانی از طرف مردم آمریکا مواجه شد و نزدیک به 17 میلیون دلار فروش رفت.

این ها، روایت گری هایی است که آمریکا از میدان جنگ ایدئولوژیکی منتشر می کند و جک شاهین از این نوع ایفای نقش اظهار شگفتی می کند و این ابراز ناخرسندی نیز تنها در حوزه ظهور داعش نیست، بلکه در حوزه تصمیم گیری ها برای حمله به عراق و افغانستان در وهله اول، و نه از زاویه نحوه مدیریت جنگ بلکه از سطح بالای تلفات غیر نظامیان تا قساوت ها و جنایاتی که در زندان ابوغریب انجام می گیرد و از کجا معلوم که این اسطوره سرایی ها نقشی در اسلام هراسی ها و قساوت گری ها نداشته باشد؟

مسلمانان سرتاسر جهان نیز فیلم های هالیوود را تماشا می کنند، شاید خیلی بیشتر از آمریکایی ها. زمانی که چنین فیلم هایی در کشورهایی با اکثریت مسلمان پخش می شود. فرض این است که آن ها می گویند: ببین، آن ها دوباره ما را بد جلوه داده اند. بنابراین برای متوسط مردم که علاقه ای به داعش ندارند، فرض این است که آمریکا از ما خوشش نمی آید. زمانی که شما درباره پیام داعش می اندیشید، این است که غرب علیه مسلمانان می جنگد و این دقیقا همان چیزی است که آن ها در فیلم های خود نشان می دهند.

با نگاهی به تغییر رویه واشنگتن در مقابله با این پیام رسانی ها، هالیوود نیز روش خود را تغییر داده است و حالا هالیوود به جنگ های راه انداخته شده در عراق و افغانستان از زاویه طنز نگاه می کند. شاید از نظر رؤسای استودیوها تلفات جنگی، بمب ها، مرگ و میرها، شکنجه ها و بی اخلاقی های جنگی، تنها موضوعی طنز و سوژه ای برای فروش بلیط در گیشه هایشان باشد. فیلم قصبه را بلرزان نمونه ای از آن است که بریتانیای کبیر، این هفته آن را منتشر کرد و این فیلم پر است از رقص و آواز و تصاویر کمدی. فیلم "ویسکی، تانگو فاکسترات"، که به تازگی در آمریکا منتشر شده نیز از چنین زاویه ای به جنگ افغانستان نگاه می کند. فیلم های بیشتری از این دست در راه بازارهای رسانه ای است.

برای هالیوود، انجام دادن و یا ندادن این پروژه ها تقریبا یکی است. اگر آن ها نگاه آمریکایی به قضایا داشته باشند و عرب ها و مسلمانان را افرادی فاقد انسانیت معرفی کنند، که این دقیقا یعنی بازی کردن در زمین رسانه ای داعش، و یا اگر نگاه منتقدانه ای به ارتش آمریکا داشته و شکست های سیاست خارجی آمریکا داشته باشند، بازهم در زمین رسانه ای داعش، بازی می کنند. آن ها باید چه کار کنند؟

بر طبق نظر شاهین، در وهله اول آن ها باید دست از کوته فکری ها و تلقی های اشتباه خود در خصوص دشمن بودن عرب ها و مسلمان ها بردارند. این کار زحمت زیادی نیاز ندارد. در اقع آمریکا به چند فیلم خوب و تاثیرگذار نیاز دارد که چنین طرز فکرهایی را تغییر دهد. کاری که رهبران سیاسی انجام می دهند و رأی دهندگان را تشویق می کنند که نسبت به برخی تنفر داشته باشند. این کار باید از رده های بالا شروع شود." وی به روش هایی اشاره می کند که توسط آن چهره شخصیت های یهودی و همجنس بازها را ترمیم کرد.

اگر آن ها در معرفی شخصیت های مسلمان و عرب مسئولانه تر رفتار کنند، این کار واقعا در بهبود فضای خصومت آمیز، موثر خواهد بود. شاید این سوال مطرح شود که آیا این فیلم ها تاثیری در نزاع های سوریه و یا عراق خواهد داشت؟ پاسخ این است که اگرچه این نوع روایتگری ها کافی نیست اما برای تغییر چشم اندازها و دیدگاه ها امری ضروری است.

ما باید خیالمان از این جهت آسوده باشد که حتی افراطی گران نیز نمی توانند در مقابل فیلم ها مقاومت کنند. در روزی که مرگ رابین ویلیامز، بازیگر مشهور هالیوودی اعلام شد، یکی از اعضای گروه های افراطی در صفحه توییت خود چنین نوشت: "رابین ویلیامز مرده؟ عجیب است. من با فیلم های این مرد بزرگ شدم."
...............
پایان پیام/ ۲۱۸