به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ مراسم عزاداری شهادت امام علی النقی الهادی(ع) شب گذشته در شبستان امام خمینی(ره) حرم حضرت معصومه(س) برگزار شد.
«حجت الاسلام والمسلمین سید حسین حسینی قمی» سخنران این مراسم بود که ابتدا در فضیلت ماه رجب گفت: ماه رجب ماه ریزش رحمت الهی است همچنین در طول تاریخ شنیده نشده است که خداوند متعال در این ماه قومی را که مستحق عذاب بودهاند را عذاب کند.
وی اضافه کرد: در زمان جاهلیت نیز این ماه حرمت داشته و اعراب جاهلی جنگ را در این ماه حرام کرده بودند لذا بر ما مسلمانان است که حرمت این ماه را نگاه دارند و آبروی یکدیگر را نریزند و به حقوق هم تجاوز نکنند.
خطیب حرم مطهر کریمه اهلبیت (ع) حدیث ملک داعی را از کتاب مراقبات آیت الله ملکی تبریزی نقل کرد و گفت: از اول ماه رجب فرشتهای از سوی خداوند مأمور میشود که از سر شب تا سحر ندا دهد و مردم را به عبودیت خداوند متعال دعوت کند و بگوید: «خداوند میفرماید مطیع من باشید تا من عالم را مطیع شما کنم، همنشین من باشید تا با شما مجالست کنم، استغفار کنید تا شما را بیامرزم»
وی توصیه آیت الله سید احمد شبیری زنجانی را مطرح کرد و گفت: ایشان فرموده بودند عبادتها را بر مردم سخت نگیرید. میتوان عبادتها را بسیار ساده انجام داد. مانند اینکه نماز شب را بدون سوره خواند.
حجت الاسلام حسینی قمی به حدیثی از امام صادق (ع) اشاره کرد و گفت: در روز قیامت منادی ندا میکند کجا هستند اهل ماه رجب؛ عدهای با سیمای درخشان قیام میکنند در میان آنها کسانی هستند که فقط یک روز از ماه رجب را روزه گرفتهاند لذا این حدیث بسیار امیدوار کننده است.
وی در حالات عبادی بعضی از علمای بزرگ شیعه گفت: پسر آیت الله شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح الجنان نقل کرده که پدر من در طول سال نماز شب میخوانده طوری که گاهی ما با صدای گریه ایشان از خواب بلند میشدیم مخصوصاً ایشان در شبی که سوره یس را تلاوت میکردند وقتی به آیه ۶۴ این سوره رسیدند تا اذان صبح اشک ریختند یا آیت الله شیخ انصاری هرروز یک جزء قرآن، زیارتهای عاشورا و جامعه کبیره را تلاوت میکردند یا حضرت امام خمینی ره هروقت نماز شبشان قضاء میشد صبح بسیار گریه میکردند و ناراحت بودند.
خطیب حرم مطهر اضافه کرد: اینکه ما حال عبادت و همنشینی با خداوند را نداریم برای این است که سرگرمیها نادرست مانند شبکه و سریالهای گوناگون، فضای مجازی، بازیهای رایانهای تمام زندگیمان را پر کرده است از طرفی زبان وچشممان را نیز از گناه حفظ نمیکنیم.
وی داستانی از زندگی امام هادی (ع) را بیان نمود و گفت: روزی یکی از شیعیان آن امام همام از کوفه به سامراء رفت و عرضه داشت «من بدهی سنگینی دارم لطف کرده کمکم کنید» امام فرمودند: «من پول ندارم ولی قسم ات میدهم کاری را که خواهم گفت را عملی کنید». او نیز پذیرفت. امام کاغذ و قلم خواستند و نوشتند من به این آقا ۳۰ هزار درهم بدهکارم و کاغذ را به او دادند و فرمودند: فردا این نوشته را در میان جمع بیاور و از من مطالبه کن. شخص این کار را انجام داد لذا یکی از پیروان آن امام بزرگوار مبلغ مورد نظر را به او داد. امام هادی سلام الله علیها از اینکه نتوانسته بودخودش به او کمک کند از وی عذرخواهی کرد.
این کارشناس حوزه ادامه داد: شخصی خدمت آیت الله گلپایگانی آمد و نامهای از آیت الله نجفی مرعشی تقدیم ایشان کرد مبنی بر اینکه یک سال نماز وروزه قضاء میت به شخص صاحب نامه بدهند. آن مرجع عالیقدر با وجود اینکه به وی شک داشت کار را به او سپرد. چند روز بعد این دو مرجع بزرگ شیعه همدیگر را دیدند آیت الله گلپایگانی قضیه شک خود به آن مرد را بیان کرد. آیت الله نجفی مرعشی جواب دادند من هم به او شک داشتم ولی چون ابراز ناتوانی میکرد آن نامه را برای شما نوشتم اما من که به او شک داشتم خود آن یک سال نماز وروزه را به جا آوردم.
……………..
پایان پیام/ ۲۷۰