کمسیون دانشگاه عالی دفاع ملی / برخی خواب می بینند و بر اساس آن پیشگویی می کنند

به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در دوازدهمین همایش بین‌المللی مهدویت، دومین نشست علمی دانشگاه عالی دفاع ملی، عصر امروز در سالن ابوذر غفاری مدرسه امام کاظم(ع) برگزار شد.

در این نشست، محمدهادی کاوه نصرآبادی به ارائه مقاله «نظام ارزیابی و تحلیل نشانه‌های عصر ظهور» پرداخت.

نصرآبادی گفت: رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند ما بیش از دیگران باید مهدوی‌شناسی داشته باشیم، لذا در این زمینه کار کردم و در این مقاله به این امر پرداخته شده است که هر نشانه‌ای از عصر ظهور را چگونه می‌توانیم دسته‌بندی و اولویت‌بندی کنیم که روش بنده در این مقاله، تفسیری بوده است.

وی در مورد محور مسئله اظهار کرد: تقسیم‌بندی در نشانه‌ها در خود اسناد وحیانی آمده است که آن‌ها را می‌شناسیم، همچنین از برخی رخدادها، تعبیر به نشانه ظهور می‌شود، اما مسأله اصلی این است که مدل شناخت نشانه چه می‌تواند باشد تا بتوانیم از نانشانه‌ها اجتناب کرده و از برداشت‌های ناصحیح جلوگیری کنیم؟

نصرآبادی در ادامه به ارائه جزئیات مقاله‌اش پرداخت که در نهایت با انتقادات حجت‌الاسلام محمود محمدی مواجه شد.

در ادامه این نشست، محمدرضا شیری به ارائه مقاله «پیش‌فرض‌ها و استلزامات پیشگویی در آینده‌پژوهی مهدوی» پرداخت. شیری در ارائه مقاله‌اش گفت: ما در دهه اخیر با شگفتی‌هایی روبرو بودیم و آهنگ رشد تغییرات حتی باعث شده است آینده‌پژوهی شکل بگیرد.

وی افزود: در آینده‌پژوهی مهدویت باید واژگانی را استخدام کنیم، «روند»، عنصری است که پیوستگی تاریخی دارد، اما «رویداد»، گسستگی تاریخی دارد و ما در مبحث مهدویت با نوعی «آینده‌پژوهی» مواجه هستیم، همچنین روش این مقاله، تحلیلی ـ تفسیری است.

شیری بیان کرد: پیشگویی دو نوعِ مذموم و ممدوح دارد، مذموم آن، همان است که در رؤیا دیده می‌شود و افراد می‌خواهند آن را با واقعیات تطبیق دهند، ممدوح آن، خاص ذات خداوند است که در مواردی در اختیار معصومین(ع) قرار داده شده است.

وی در مورد اینکه آیا پیش‌بینی حدسی می‌تواند در خدمت پیش‌گویی قطعی باشد یا خیر، اظهار کرد: نشانه‌ها سه دسته هستند؛ یک دسته نشانه‌های غیرمحتمل‏اند که این‌ها نشانه‌های دروغی و انسانی هستند، یک دسته نشانه‌های محتمل هستند که ممکن است واقعی باشند یا نباشند که وضعیت این‌ها پذیرفتنی اما خطاپذیر است و فقط جای امیدواری دارد، دسته سوم نیز نشانه‌های حتمی هستند که این نشانه‌ها حتمی است و جای پیش‌بینی نمی‌گذارد.

شیری در پایان به این نتیجه رسید که انسان می‌تواند حقیقت را پوشش دهد اما قطعیت نداشته باشد.

در ادامه این نشست، الهیار صحرایی به ارائه مقاله «مبانی و بسترهای چالش برانگیز پیشگویی در عصر ظهور» پرداخت.

صحرایی گفت: اشتیاق بشر در مورد اطلاعات، او را سوق می‌دهد که این سنخ اطلاعات، دو نوع دینی و بشری هستند، که دینی آن، قطعی و بشری آن، محتمل است و می‌تواند ترویج دهنده بداهه‌گری و مدعیان دروغین باشد، اما در مورد پیش‌گویی دینی اینطور نیست همانطور که در آیات 105 و 106 سوره انبیاء به آن اشاره شده است.

...........................
پایان پیام/ 167