به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ همزمان با روز جهانی قدس، خطیب نماز جمعه هامبورگ پیرامون مصیبت بزرگ برده داری مدرن گفت: فاجعه بردگی مدرن نسبت به دوران تاریخی برده داری بسیار گسترده تر و عمیق تر است.
«حجت الاسلام والمسلمین دکتر رمضانی» اضافه کرد: و با فجایعی که در غزه و یمن رخ می دهد «دولت کودک کش» در ادبیات رسانه ای به واژه ای پر استعمال بدل شده است.
متن خطبه دوم رییس مرکز اسلامی هامبورگ به شرح زیر است:
یکی از بزرگترین مصیبت های عصر ما بردگی مدرن است که نسبت به دوران تاریخی برده داری از نظر عمق فاجعه و نیز از نظر تعداد به مراتب بیشتر است. مجموع آنچه در دنیای کنونی بر روابط اقتصادی، فرهنگی، سیاستی و دیگر ابعاد اجتماعی انسان می گذرد، شرائطی را به وجود آورده که عدّه ای بی مهابا و بدون نگرانی از هرگونه برخورد نهادهای قانونی بین المللی، انسان های زیادی به ویژه کودکان و زنان را با تهدید، خشونت، زورگویی و حیله و فریب به بردگی کشیده و آنها را استعمار می کنند و مورد سوء استفاده قرار می دهند. بردگی مدرن در لایه های مختلف جامعه به اشکال مختلفی قابل ردیابی است که از جمله می توان به این موارد اشاره کرد: اجبار به کار رایگان، بردگی کودکان، ازدواج اجباری و استخدام خانگی باشد به شکلی که فرد قربانی زیر خشونت و ارعاب مجبور به ماندن در موقعیت شده باشد.
صحنه هایی که در اروپا و در همه جای دنیا از تکدّی گری اجباری مشاهده می شود یکی از مصادیق بردگی مدرن است که تیم های سازمان دهی شده مافیایی، عدّه ای را وادار می کنند تا در خیابان ها و اماکن عمومی مستقر شوند و با تحریک عواطف مردم به گدایی و جمع آوری اعانات بپردازند و سپس همه آنچه را که به دست آورده اند در اختیار آنان بگذارند و سهم متکدیّان از این کار تنها به دست آوردن غذای بخور و نمیر است.
یکی از بدترین چهرهای بردگی مدرن بردگی جنسی است؛ به این معنا که به صورت های مختلف با استفاده از شرایط نا مناسب اشخاص آنها را در تور باندهای خرید و فروش انسان می اندازند و در تجارت جنسی به کار می گیرند. طبیعی است که این نوع روابط علاوه بر نابودی شخصیت انسانی آنان باعث پدید آمدن نوزادان معیوب می شود و مشکلات فراوانی برای جامعه نیز ایجاد می کند.
یکی از دردناک ترین صحنه های بهره کشی که باید به حق آن را از مصادیق بردگی مدرن نام برد به کار گیری کودکان و اشخاص نیازمند در کشتی ها و قایق های ماهیگیری است به طوری که ماهها و گاهی سال ها بدون آنکه رنگ خشکی را ببینند در کشتی به کار ا شتغال دارند تا برای افراد سودجو منافع بیشتری کسب شود. طبق برخی آمارها 167 میلیون کودک در سراسر دنیا مجبورند برای کمک به خانواده های خود در شرایط سختی کار کنند. پاپ فرانسیسکو برای توجه جهانیان به بردگی مدرن و چاره اندیشی آن چنین گفته است: « ما همه برای از بین بردن بردگی مدرن باید سعی و تلاش مان دو چندان شود. این بردگی زندگی میلیون ها نفر را به مخاطره انداخته است و امروزه خیلی از بچه ها برده اند.»
به طور کلی طبق آمار برخی از سازمان های حقوق بشری، امروزه 45 میلیون انسان برده وار زندگی می کنند. این در حالی است که قوانین در حمایت از کودکان ،کارگران، زنان و امثال آنان صراحت دارد ولی مشکل اصلی بی توجهی و فقدان اقدام از سوی جامعه جهانی و قدرت های بزرگ است.
همین فقدان اراده لازم برای اقدام مؤثر در صحنه های دیگر نیز قابل مشاهده است. نسل کشی کودکان در یمن از مصادیق ظلم و جنایاتی است که هر روز جهان شاهد آن است. طبق گزارش ها تا کنون 2360 کودک بر اثر بمب باران عربستان سعودی و هم پیمانانش در یمن به قتل رسیده اند و 7000 هم زخمی شده اند. 246 هزار خانه بر سر اهل آنها خراب شده و 250 بیمارستان و مرکز بهداشتی و 800 مدرسه و 40 کالج و دانشگاه تخریب شده است و این جنایات حتی در ماه رمضان که ماه معنویت است توسط کشوری که داعیه دار پرده داری کعبه و خدمت گزاری به مسلمانان است ادامه داشته است.
امروزه با وقایع فجیعی که به صورت مستمر توسط برخی از دولت ها رخ می دهد، واژه «دولت کودک کش» در ادبیات رسانه ای به واژه ای پر استعمال تبدیل شده است. آزار و تعدی و کشتار کودکان در غزه، یمن، بحرین، سوریه، عراق و کودکان پناه جو و سرگردان بر پهنه دریاها به گونه ای است که دل هر انسانی را به درد می آورد، گرچه رؤسا و مدیران سازمان های پر طمطراق حقوق بشر بر صندلی های خود نشسته و این همه ظلم و ستم را در دوران بردگی مدرن فقط نظاره می کنند و گاهی برای حفظ جایگاه خود، گزارش های ناقصی هم ارائه می کنند تا به سهل انگاری متهم نشوند.
امام مرکز اسلامی هامبورگ همچنبن در خطبه اول نماز جمعه روز جهانی قدس، به ادامه مبحث اسلام و حقوق اخلاقی پرداخت:
از جمله حقوق اخلاقی که امام سجاد(ع) در رساله حقوق بر آن تأکید دارد حق هم نشین است. آنکه با انسان دوستی می کند، و با او ارتباط برقرار می کند، و چه بسا وقت های زیادی را با او سپری می کند.
از آنجا که انسان یک موجود اجتماعی است ـ که البته درجای خود باید به فلسفه اجتماعی بودن او پرداخته شود ـ با افراد و شخصیت های مختلف ارتباط برقرار می کند؛ و با بسیاری از آنان همنشین می شود. و حتّی مدّتی را با هم زندگی می کنند. که البته این نوع زندگی کردن توسط افراد انسان، یک امر طبیعی بوده، و در بسیاری از اوقات نیز، ایشان از همنشین خود تأثیر پذیری دارد. بهگونهای که حتی ممکن است فکر، رفتار، و کردار خود را وام دار او باشد. و گاهی این ارتباط به مرحله ای می رسد که می توان شخصیت افراد را با همنشین و دوست او شناخت. لذا در اثر همین ارتباطها «هم نشین» به مرحله ای می رسد که صاحب حق می شود. از این رو باید حق او را شناخته و اداء کند. به همین جهت امام سجاد علیه السلام در حق چنین شخصی می فرمایند: « وَ أَمَّا حَقُ الْجَلِيسِ فَأَنْ تُلِينَ لَهُ كَنَفَكَ وَ تُطِيبَ لَهُ جَانِبَكَ وَ تُنْصِفَهُ فِي مُجَارَاةِ اللَّفْظِ وَ لَا تُغْرِقَ فِي نَزْعِ اللَّحْظِ إِذَا لَحَظْتَ وَ تَقْصِدَ فِي اللَّفْظِ إِلَى إِفْهَامِهِ إِذَا لَفَظْتَ وَ إِنْ كُنْتَ الْجَلِيسَ إِلَيْهِ كُنْتَ فِي الْقِيَامِ عَنْهُ بِالْخِيَارِ وَ إِنْ كَانَ الْجَالِسَ إِلَيْكَ كَانَ بِالْخِيَارِ وَ لَا تَقُومَ إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه ؛ و امّا حق هم نشین این است که با او برخوردی ملائم داشته باشی و به نیکی او را پذیرا باشی و خوش آمد بگوئی، و در گفتگو با و با انصاف رفتار کنی، و یک دفعه نظر و توجّه خود را از او بر نداری، و مقصود از گفتار و سخنت این باشد که به او بفهمانی، و اگر در این هم نشین او شدی اختیار با تو است، هرگاه خواستی برخیز و امّا اگر او با تو هم نشینی را آغاز کرده اختیار با اوست. برنخیز جز این که از او اجازه بگیری، و هیچ نیروئی جز به کمک خداوند نیست».[1]
* آثار رعایت حق همنشینی
در قوانین اخلاقی دین مبین اسلام سفارشهای زیادی نسبت به آداب و نحوهی برخورد با هم نشین وجود دارد، که چه بسیار نیکو و پسندیده است که این حقوق و آداب رعایت شود. چه اینکه از آثار رعایت این حقوق، افزایش نشاط و صمیمیت زیاد بین دو همنشین میباشد. لذا حفظ هم نشین، به اندازهای مهم و دارای اهمیت است که به راحتی نباید آنرا از دست داد، حتی اگر لغزشی داشته باشد. چراکه انسانها در این دنیای پر از هجمه ها و وسوسه ها، عیب و نقص و لغزشهای فراوانی دارند، که میبایست تلاش کرد آنها را از بین ببرند. به همین جهت حضرت امام سجاد(ع) در بیانی دیگر در این خصوص می فرماید: « وَ تَنْسَى زَلَّاتِهِ وَ تَحْفَظَ خَيْرَاتِهِ وَ لَا تُسْمِعَهُ إِلَّا خَيْراً ؛ لغزش های او را فراموش کن و نیکوئیهای او را در خاطر داشته باش و بر گوش او، جز خوبی نگوی».[2]
* الزامات انتخاب یک همنشین و دوست خوب از نگاه اسلام
یکی از لازمههای زندگی جمعی و در پی آن ارتباط برقرار کردن با افراد گوناگون جهت تأمین اهداف زندگی، اینست که انسان برای تحقق این اهداف میبایست تلاش کند. و بهدنبال دوستان و رفیقانی باشد که وی را در این مهم یاری کنند. چراکه اگر در داشتن دوست و رفیق برای تأمین آن اهداف و نیازها موفقیتی حاصل نشود، معلوم می شود که چنین فردی در برقراری روابط عمومی در اجتماعِ پیرامون خود، دچار نقص و کاستی است. و بیشک نداشتن دوست و رفیق در زندگی، باعث می شود انسان از برخی مزایا محروم شود. چراکه امام علی(ع) در ارتباط با این موضوع فرمودهاند: «مَنْ فَقَدَ أَخاً فِي اللَّهِ فَكَأَنَّمَا فَقَدَ أَشْرَفَ أَعْضَائِه؛ کسی که دوست پاک ضمیر خود را که برای خدا با وی پیوند دوستی داشته، از دست بدهد مثل این است که شریف ترین اعضای بدن خود را از دست داده است».[3] بنابراین انسانها باید برای پیدا کردن دوست تلاش کنند. البته شیوه و روش دوستیابی الزامات و راههایی دارد که این موارد از آن جمله اند:
1ـ انسان فردی را که برای دوستی و هم نشینی انتخاب میکند، مورد امتحان و آزمایش قرار دهد.
2ـ دیگر آنکه بر دوستش خشمگین شود، و عکس العمل او را ملاحظه کند، بهگونهای که اگر با او به بدی سخن نگفت، پس شایسته دوستی و رفاقت است، لذا میتواند چنین فردی را رفیق خود قرار دهد و او را به عنوان دوست انتخاب کند. چه اینکه امام صادق(ع) در این خصوص فرموده است: «مَنْ غَضِبَ عَلَيْكَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ لَمْ يَقُلْ فِيكَ سُوءً فَاتَّخِذْهُ لِنَفْسِكَ خِلّاً ؛ کسی که سه بار نسبت به تو خشمگین شود و با این حال درباره ی تو به بدی سخن نگوید، شایسته رفاقت است و او را برای دوستی انتخاب کن».[4] به همین جهت انسان باید تلاش کند با کسانی هم نشین باشد که در سیر و سلوک و تکامل او نقش ایفاء کنند. لذا ائمه هدی(ع) در روایات سفارش کردهاند که با «اهل دین و دیانت و معرفت و حکمت و علم و پاکان» هم نشینی و معاشرت نمائیم. زیرا هم نشینی با این گروه انسان را از خطرها و تهدیدها حفظ و صیانت می کند. اما اگر هم نشین خود را از «اهل مکر و فریب و خدعه و بدان و اهل شک و تردید» انتخاب کنیم، بی شک تأثیر منفی در ذهن، فکر و عقیده و عمل و رفتار به وجود خواهد آمد. لذا در کتابهای روائی و دینی ما در ارتباط برقرار کردن و همنشینی با افراد خاصی سفارش شده است؛ و از همنشینی با برخی دیگر برحذر داده شده است. از جمله اینکه از امام باقر از پدرانش (علیهم السلام) نقل شده که امیرالمومنین (ع) فرمودند: «مُجَالَسَةُ الْأَشْرَارِ تُورِثُ سُوءَ الظَّنِّ بِالْأَخْيَارِ وَ مُجَالَسَةُ الْأَخْيَارِ تُلْحِقُ الْأَشْرَارَ بِالْأَخْيَارِ وَ مُجَالَسَةُ الْفُجَّارِ لِلْأَبْرَارِ تُلْحِقُ الْفُجَّارَ بِالْأَبْرَارِ فَمَنِ اشْتَبَهَ عَلَيْكُمْ أَمْرُهُ وَ لَمْ تَعْرِفُوا دِينَهُ فَانْظُرُوا إِلَى خُلَطَائِهِ فَإِنْ كَانُوا أَهْلَ دِينِ اللَّهِ فَهُوَ عَلَى دِينِ اللَّهِ وَ إِنْ كَانُوا عَلَى غَيْرِ دِينِ اللَّهِ فَلَا حَظَّ لَهُ فِي دِينِ اللَّهِ ـ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) كَانَ يَقُولُ مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يُؤَاخِيَنَّ كَافِراً وَ لَا يُخَالِطَنَّ فَاجِراًـ وَ مَنْ آخَى كَافِراً أَوْ خَالَطَ فَاجِراً كَانَ كَافِراً فَاجِراً ؛ هم نشینی با مردمان شرور، سبب بدبینی به نیکان می گردد، و هم نشینی کردن با نیکان سبب می شود که بدان به نیکان ملحق شوند. و هم نشینی نیکان با گناهکاران، نیکان را به بدان محلق می سازد. پس کسی که بر شما مشتبه است و از نظر دینی او را نمی شناسید، به همنشینان او بنگرید؛ اگر از مردمان متدین هستند، او بر دین خدا است. و اگر هم نشینان بر غیر دین خدا هستند، بهره ای از دین خدا برای او نیست. چون پیامبر اکرم(ص) فرمودند: کسی که به خدا و روز رستاخیز ایمان دارد، با کافر برادری نداشته باشد. و با فرد معصیت کار مخالطت نکند. که هر کسی، برادری با کافر و اختلاط با فاجر داشته باشد، او کافر و فاجر خواهد بود».[5]
* آثار همنشینی با افراد خوب
آنچه که مهم است این که انسان باید تلاش کند با کسانی نشست و برخاست کند و آنها را هم نشین خود قرار دهد، که برای رسیدن به اهدافش به او کمک کنند، تا اینکه در مسیر هدایت و تکامل قرار گیرد. بههمین جهت در ارشادات نورانی اهل بیت(ع) سفارش شده است که با افرادی که مؤمنند نشست و برخاست کنید، تا ایمان شما تقویت شود. که بهترین آنها دانشمندانی هستند که نقش بسیار مهمی را در هدایت ایفاء می کنند. لذا در بیانی جامع و دقیق پیامبر اکرم(ص) نقش این اثر را اشاره می فرمایند: «لَا تَجْلِسُوا عِنْدَ كُلِ عَالِمٍ يَدْعُوكُمْ إِلَّا عَالِمٌ يَدْعُوكُمْ مِنَ الْخَمْسِ إِلَى الْخَمْسِ مِنَ الشَّكِّ إِلَى الْيَقِينِ وَ مِنَ الْكِبْرِ إِلَى التَّوَاضُعِ وَ مِنَ الرِّيَاءِ إِلَى الْإِخْلَاصِ وَ مِنَ الْعَدَاوَةِ إِلَى النَّصِيحَةِ وَ مِنَ الرَّغْبَةِ إِلَى الزُّهْد؛ با هر دانشمند و عالمی همنشینی نکنید، بلکه با عالمانی معاشرت نمائید که شما را از پنج چیز به پنج چیز دیگر دعوت کنند: 1ـ شما را از حالت شک و تردید دور نموده و به حالت یقین و باور. 2ـ شما را از یاد خود نمایی به اخلاص در عمل. 3ـ از تمایل و دلبستگی به دنیا شما را به حالت زهد و بی میلی. 4ـ از تکبر و خودبرتربینی به حالت تواضع و فروتنی. 5ـ و از دشمنی و کینه توزی به محبت و صفا و دوستی سوق دهند » .[6]
............................
پایان پیام/ 101