به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ «سید حسین انوری» از رهبران سیاسی شیعیان و از مجاهدین تاثیرگذار افغانستان ساعاتی پیش به خاطر ابتلا به سرطان در هند دار فانی را وداع گفت.
زندگی نامه
سید حسین انوری در سال ۱۳۳۵ در یک خانواده مذهبی شیعه در ولایت پروان متولد شد. پدر وی حاجی سید انور شاه از سادات معروف منطقه بوده و خاندان ایشان همواره به چشم یک خاندان اصیل مد نظر بوده اند.
انوری تحصیلات ابتدایی خود را در سال ۱۳۴۱ در مکتب شیخ علی آغاز نمود و سپس در دبیرستان عالی ابن سینا ادامه تحصیل داد. بعد از پایان این مقطع وارد آکادمی تربیت معلم کابل شد و مدرک لیسانس خود را اخذ نمود.
در سال ۱۳۵۶ بعد از فراغت از تحصیلات مدتی را در ادارات دولتی در هلمند گذراند و بعد از وقوع کودتای کمونیستی هفتم ثور در سال ۱۳۵۷ بود که خدمت در دولت را ترک گفت و به صف مجاهدین پیوست.
انوری را یکی از آغاز گران جهاد اسلامی افغانستان لقب داده اند و نام او همواره در کنار مبارزان بزرگی همچون احمد شاه مسعود، عبدالحق، سید حسن جگرن و ... برده می شود و از این بابت از شهرتی بین المللی برخوردار است.
در سال ۱۳۵۸ انوری به همراه عده ای از شخصیت های مذهبی ـ سیاسی نخستین سازمان جهادی منسجم شیعیان یعنی حزب حرکت اسلامی افغانستان را سازماندهی نموده و به عنوان یکی از اعضای اصلی حزب و فرمانده شاخه ی نظامی حزب انتخاب شد.
فعالیت های انوری را در سال های جهاد و مجاهدت را می توان یکی از مهم ترین و درخشان ترین برهه های حیات سیاسی ـ نظامی ایشان بر شمرد.
شاخه نظامی حرکت اسلامی در این سال ها به جنگ های خونینی با نظام کمونیستی دست یازید و در جبهه های مختلف کمونیست ها را متحمل شکست های فراوانی نمود.
شاخه نظامی حرکت اسلامی به فرماندهی سید حسین انوری موفق شد پایگاه های متعددی را در اطراف کابل و فاصله های دور تر تاسیس نموده و در این میان یک مرکز بزرگ نظامی را در دره سنگلاخ که منطقه ای است مشرف بر کوه های پغمان راه اندازی نمود.
مقاومت انوری در دره سنگلاخ و بمباران های بی امان این منطقه توسط قوای دولتی و اشغالگران روسی یکی از به یادماندنی ترین رویدادهای سوابق جهادی او محسوب می شود لکن علی رغم بمباران ها و فشارهای متعدد مقاومت انوری همچنان ادامه داشت و سازمان نظامی حرکت اسلامی نقش مهم و غیر قابل انکاری را تنظیم جبهه های جهاد در اطراف کابل عهده دار شد.
بعد از شکست نظام کمونیستی و پیروزی مجاهدین نیروهای نظامی حرکت اسلامی، جزو اولین نیروهایی بودند که وارد پایتخت شده و کنترل بخش های مهمی از کابل را به دست گرفت.
سید حسین انوری بعد از پیروزی جهاد با ورود به شهر کابل عضو کمسیون دفاع و امنیت کابل و عضو رهبری دولت اسلامی افغانستان انتخاب و در عین حال به مقام وزیر کار و امور اجتماعی دولت اسلامی افغانستان نیز منصوب شد.
در سال های ظهور طالبان در حالی که نود درصد خاک افغانستان به تصرف نیروهای طالبان در آمده بود و بسیاری از سازمان ها و احزاب جهادی دست از مبارزه برداشته بودند، انوری تسلیم نشد و جبهه های متعددی را علیه طالبان به راه انداخت و در این هنگام بود که اعضای شورای مرکزی در یک نشست فوق العاده به اتفاق آراء وی را رییس شورای مرکزی انتخاب و به عنوان رهبر حزب حرکت اسلامی معرفی نمودند.
در سال ۱۳۷۷شمسی ریاست جمهوری دولت اسلامی افغانستان به پاس خدمات و مجاهدات فراوان سیدحسین انوری در برابر حملات طالبان و تروریست های خارجی رتبه ارتشبد به وی اعطا کرد و در طی فرمان جداگانه حکومت ابلاغ و رسمیت پیدا کرد.
بعد از فروپاشی نظام طالبان و برگزاری اجلاس بن و متعاقبا استقرار نظام جمهوری اسلامی در حکومت موقت آقای کرزی در افغانستان، ارتشبد انوری به عنوان وزیر زراعت و مالداری انتخاب گردیده و پس از دوره انتقالی و نظام جمهوری اسلامی مدتی والی کابل و پس از آن والی هرات را عهده دار شد.
وی در دو انتخابات سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۹ ولسی جرگه (پارلمان افغانستان) به عنوان نماینده ولایت کابل انتخاب شد.
سید حسین انوری قرار بود به عنوان معاون دوم عبدالرحیم وردک در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۳ افغانستان شرکت کند و برای این منظور از نمایندگی مجلس استعفا داد. اما وردک پیش از آغاز رقابت انصراف داد، بدون اینکه دلیل کناره‌گیریش را اعلام کند.
از آقای انوری شش دختر و پنج پسر به یادگار مانده است.
...............
پایان پیام/ 167